Niet wat het lijkt

De Swift wordt geproduceerd in zeven fabrieken en verdeeld in meer dan honderd landen. Met dit model heeft Suzuki zijn wereldwijde strategie in gang gezet. Met succes, want in zowat twintig landen behaalde de Swift de titel Auto van het jaar binnen, goed voor in totaal 64 onderscheidingen. 

Tussen 1983 en 2009 liepen van de drie generaties samen niet minder dan 4,2 miljoen exemplaren van de band. Er rust dus een grote verantwoordelijkheid op de schouders van de opvolger.

Suzuki wilde geen enkel risico nemen en predikt de evolutie in plaats van de revolutie. De nieuwe Swift werd ontworpen in Europa en voor Europa in de ontwerpbureaus van Parijs en Turijn. Je hebt de indruk naar zijn voorganger te kijken, maar (bijna) alles veranderde.

Groter

Het was de bedoeling van de ontwerpers om een auto te tekenen die niet snel veroudert. Het vorige model zag er trouwens nog erg fris uit, dus kozen de ontwerpers voor een zachte evolutie. Zo zie je met moeite dat de voor- en de achterlichten fijner vormgegeven zijn en dat de achterzijde gespierder oogt.

De vorige generatie had een verzorgd voorkomen, dat terugkeert in het nieuwe model. De afmetingen nemen nochtans toe. Zo groeit de wielbasis met vijf centimeter, net als de breedte. In de lengte komt er negen centimeter bij. Vooral vooraan kwamen er centimeters bij door de nieuwe bumpers die voetgangers beter beschermen.

De koffer groeide dan weer niet. Minder geslaagd vinden we de achterklep. De Japanners zochten een manier om de stijfheid van de auto met vijftien procent te verhogen en wilden absoluut vijf sterren halen op de EuroNCAP-botsproeven. Dat resulteert in een onaangenaam hoge laaddrempel. Ook de deuruitsnijdingen veranderden, wat de instap bemoeilijkt.

Mooier interieur

Dankzij de vijf centimeter langere wielbasis zitten de achterpassagiers ruimer. Ook de bestuurder zit nu wat beter. Aangezien je het stuur (hoogte en diepte) en de zetels kunt regelen, vind je gemakkelijk een goede rijpositie. Het geheel ziet er beter afgewerkt uit, ook al zijn sommige kunststofonderdelen nog vrij hard. De achterbank klapt in een 2/3-1/3-verhouding neer, maar verschuift jammer genoeg niet in de lengte.

Start-stop in optie

Onder de motorkap van de nieuwe Swift vinden we twee motoren terug: de bekende 1.3 diesel van Fiat en een nieuwe 1,2-liter benzinemotor. Echt nieuw is die laatste niet, want hij komt uit de Splash. De ingenieurs hebben hem wel nog eens grondig aangepakt om de wrijving te verminderen.

Bovendien is hij nu voorzien van een variabel inlaatsysteem voor de kleppen (VVT). De CO2-uitstoot daalt daarmee van 140 naar 116 g/km en het verbruik zakt van 5,8 naar 5 l/100 km. In het eerste halfjaar na de lancering is trouwens alleen de benzine beschikbaar in België, de diesel komt pas later.

Op het programma staat ook een start-stopsysteem, weliswaar als optie in combinatie met de manuele versnellingsbak en alleen met de benzinemotor.

Suzuki maakt er geen geheim van dat het een sportieve versie ontwikkelt die waarschijnlijk aangedreven wordt door een kleine Volkswagen-motor met turbo. Intussen maalt een plug-in hybride in Japan zijn testkilometers af.

Aangenaam

Achter het stuur is de nieuwe Swift nog aangenamer dan zijn voorganger, die ons ook al kon overtuigen. Dankzij de stijvere steunen van de ophanging rolt de Swift wat minder. Het stuur is nu directer en meer lineair.

De versnellingsbak schakelt gemakkelijker dan die van zijn voorganger, maar voelt naar onze smaak nogal licht aan. De pittige 1,2-liter heeft weinig moeite met het 20 kilo lichtere koetswerk (960 tegenover 980 kg). Hij reageert vlot en levert genoeg rijplezier als je het gaspedaal wat dieper indrukt.

Over de prijzen kunnen we nog niet veel zeggen, behalve dat ze ongeveer 1.000 euro stijgen in vergelijking met de huidige versie. En die is al duur in vergelijking met de concurrentie. Er staat wel een standaarduitrusting met ESP en zeven airbags tegenover. De commercialisering is voorzien voor september.