Manu Nava, Eric Gressens en Georges Colman knoopten tijdens de German Fun Challenge in Hockenheim, na een periode met veel pech, weer aan met een zege. In de sprint wonnen de piloten van Cornelis Racing Quick voor de leiders in het kampioenschap 2009, Michel Simul-Philippe Systermans-Fabio Paoleschi, die goed op weg lijken om Colson Racing een nieuwe titel te bezorgen.
De hemel is grijs, maar de piste droog, wanneer de VW Fun Cups op de piste komen voor hun kwalificaties. De wagen met nr. 268 staat op het einde van de trainingen bovenaan de tabellen, dankzij een Maxime Soulet in topvorm. Met een chrono van 2.08.955 is de wagen van MPM Racing sneller dan het Italiaanse trio Paolino Chimentin-Christian Carlotto-Stefano Caprotti (Italian Team – 2.09.340) en Alexandre Viron-Laurent Richard-Pierre-Etienne Bordet (MTE Rétrodor-2.10.004). Het toeval wil dat deze hiërarchie bevestigd wordt door de lottrekking, want « Max the menace » en zijn teamgenoten Michel Pulinx, François Verbist en Armand Fumal mogen vanaf de pole starten, vastbesloten om die ideale uitgangspositie te verzilveren.
De mechaniek geeft hen echter niet die kans. Enkele minuten na het groene licht, keert de wit-blauwe VW Fun Cup terug naar de pits. Het verdict is hard: « Een rotule achteraan is gebroken en het wiel is achteruit geslagen, waardoor een remleiding is beschadigd,» verduidelijk Armand Fumal, die er fatalistisch aan toevoegt: « Voor ons is het kampioenschap afgelopen. We gaan enkel de wagen nog verder afstellen voor de World Fun Cup in Misano... »
Italiaans voordeel
Vooraan geeft Edouard Mondron het tempo aan. Na een goed uur wedstrijd leidt de jonge piloot van Kronos Racing met een handvol seconden voor het groepje met Davide Memmola (G-Force), Laurent Richard (MTE Retrodor), Michel Simul (Colson Racing) en Manu Nava (Cornélis Racing Quick). Naarmate de race vordert, mengt zich nog een team vooraan in de strijd: Paolino Chimentin, Christian Carlotto en Stefano Caprotti (Italian Team) draaien rondjes aan een erg hoog tempo , waardoor ze na een derde van de afstand aan de leiding staan... en aan de leiding blijven halfweg de race.
Op dat ogenblik hebben de leiders een vijftigtal seconden voorsprong op de leiders in het Belgische kampioenschap, Michel Simul-Philippe Systermans-Fabio Paoleschi (Colson Racing), die hinken op twee gedachten: voluit aanvallen of de belangrijke punten voor het kampioenschap veilig stellen. De top 5 wordt vervolledigd door Carlo Alessandro Merlo-Luigi Palopoli-Davide Memmola (G-Force), François Godard-Sébastien Ryhon (Cityzen Promotion Immobilière) en Manu Nava-Eric Gressens-Georges Colman (Cornélis Racing Quick), bestraft door een stop & go wegens overdreven snelheid in de pitlane.
De Duitse Fun Challenge wordt lange tijd gedomineerd door het Italiaanse trio, dat ook na 4 en 5 uren wedstrijd de tabellen aanvoert, maar een vijftigtal minuten voor de finish valt hun droom in duigen. Paolino Chimentin en zijn makkers moeten met een probleem aan de voortrein terug naar de pits, waardoor de weg naar de zege helemaal open ligt voor de Belgische teams, waarvan sommige teams hun snelheidsmeter even uit het oog verliezen in de pitlane. Na het trio van Cornelis Racing Quick is het de beurt aan Colson Racing om een stop & go uit te zitten. Even later volgt dezelfde sanctie voor Alain Delrez en Pierre Piron (Astur Car), nochtans fors opgerukt naar de top 6.
Een dol half uur…
Die verplichte pitstops schudden de hiërarchie door mekaar. Manu Nava en zijn makkers nemen het commando, maar de "Colson boys" zitten hen kort op de hielen. Na de 150ste ronde bedraagt het verschil amper 3 seconden. Om maar te zeggen dat alles mogelijk blijft en dat eens te meer de strijd voor de zege in de sprint beslist wordt! Geen sprake van strategie. Manu Nava en Philippe Systermans gaan tot het uiterste, maar beiden beseffen dat het kleinste foutje cash betaald zal worden. De rangschikking zal niet meer veranderen voor de geblokte vlag. Cornelis Racing Quick wint verdiend de race, nadat het team de voorbije maanden al te vaak door pech getroffen werd. De piloten van Colson Racing troosten zich met de tweede plaats, waardoor ze de laatste race met een zekere gemoedsrust tegemoet kunnen zien.
Ook voor de bronzen medaille wordt tot de finish gestreden. Edouard Mondron rukte sterk op en bezorgde Kronos Racing twee ronden voor de finish de derde plaats. De overige ereplaatsen gingen naar Merlo-Palopoli-Memmola (G-Force), de snelste vertegenwoordiger van de Squadra Azzura, en Piron-Delrez (Astur Car), ook nog mooi opgerukt in de stand. Andere mooie prestaties waren er van Eckert-Eckert-Geng (Kanaligatoren) bij de Duitsers en Dubuc-Eeckhout-Jorquera-Weisshaupt (Exodus) bij de tweezitters.
Uitslag : 1. Nava-Gressens-Colman (Cornélis Racing Quick), 161 ronden in 6h01.19.427 ; 2. Simul-Systermans-Paoleschi (Colson Racing) op 10.039 ; 3. Mondron-Mondron-Van Dalen (Kronos Racing) op 1 ronde ; 4. Merlo-Palopoli-Memmola (G-Force) ; 5. Piron-Delrez (Astur Car) ; 6. Vandenabeele-Damoiseaux (VV Speed) op 2 ronden ; 7. Pindari-Cocconi-Horsemoon (Pitlane Competitzioni) ; 8. Godard-Ryhon (Cityzen Promotion Immobilière) op 3 ronden ; 9. Chimentin-Carlotto-Caprotti (Italian Team) ; 10. Nelissen Grade-Van Rooij-Poncelet (MTE Blackbug) ; 11. Viron-Richard-Bordet (MTE Rétrodor) ; 12. Arbaud-Bignalet-Brangeon-Brangoen (MTE MacDo) op 4 ronden ; 13. Eckert-Eckert-Heng (Kanaligatoren) ; 14. Magal-Quédé-Ferraro (Ball Events – Exodus) ; 15. Bollen-Pinckers-De Cecco (Colson Racing 2) … 21. Dubuc-Eeckhout-Jorquera-Weisshaupt (Exodus) op 8 ronden, winnaars bij de tweezitters ; etc