Olivier Maloteaux

6 DEC 2024

Test: Opel Frontera, geen poespas, wel geslaagd

De nieuwe compacte SUV van Opel heeft een moderne basis (mildhybride of volledig elektrisch) en een knappe verpakking. Maar aan boord blijft het beperkt tot het essentiële om de prijs te drukken. We gaan op ontdekking.

"De Opel Frontera biedt enkel het essentiële, zonder franjes en voor een aantrekkelijke prijs. Achter zijn knappe, compacte uiterlijk schuilt een aangenaam interieur met tot 7 zitplaatsen."

Iets oudere autoliefhebbers zullen ze zich nog herinneren: de eerste Opel Frontera’s waren ouderwetse 4x4’s op een ladderchassis en met een starre achteras. Het Duitse merk (dat intussen onder het bewind van de Frans-Italiaanse Stellantis-groep is gekomen) haalt de klassieke naam van onder het stof, maar verandert de insteek: de nieuwe Frontera verliest het solide skelet van zijn voorouders en wordt een slanke SUV met het zelfdragend koetswerk van een berline. Het is ook de technische evenknie van de Citroën C3 Aircross.

Advertentie
Advertentie

Design

Een Frans luchtje

De Duitse SUV lijkt sterk op zijn Franse neef, de Citroën C3 Aircross, die op dezelfde technische basis staat (zelfde chassis en aandrijflijnen) en in dezelfde fabriek (in Slowakije) wordt geproduceerd. Vooral in profiel is de gelijkenis treffend, met een blokvormige look en plastic beschermpanelen op de flanken. Langs de voorkant zijn beide modellen echter zeer verschillend: Opel heeft zijn familiegezicht gemonteerd (de zogenaamde Vizor), een zwarte balk over de hele breedte van de neus met centraal het nieuwe merklogo (zilver op de basisversie Edition en zwart op de GS). Het instapmodel is ook bekleed met zwarte beschermstukken voor- en achteraan en stalen velgen, terwijl de GS zilveren accenten en lichtmetalen velgen krijgt. Een contrasterend dak (een optie op de Edition, standaard op de GS) wordt eveneens aangeboden voor een meer onderscheidende look. Alle versies zijn tenslotte uitgerust met full-LED-verlichting.

Klein formaat, maar tot 7 zitplaatsen

Binnen het Opel-gamma vervangt de Frontera de Crossland. De nieuwkomer is 16 cm langer (4,38 m), maar niet breder (1,80 m) en slechts een haar hoger (1,63 m, of 1,65 m met de optionele dakrails). Middelgrote afmetingen, waarmee de Frontera binnen de Opel-stal tussen de kleine Mokka (slechts 4,15 m) en de grotere Grandland (4,65 m, op hetzelfde platform als de Peugeot 3008) komt te staan.

Ten opzichte van de concurrentie zit de Frontera tussen de kleinere Peugeot 2008 (4,30 m) en Dacia Duster (4,34 m), en de grotere Skoda Karoq (4,39 m), Renault Symbioz (4,41 m) en Nissan Qashqai (4,43 m), om maar een paar voorbeelden te noemen.

De Frontera heeft echter een aas in de mouw zitten: hij is ook leverbaar met 7 zitplaatsen, of toch als je voor de hybride van 136 pk kiest (de instaphybride en de elektrische Frontera hebben er geen recht op). De twee extra zitjes zijn ook enkel verkrijgbaar op het GS-niveau en kosten 800 euro extra. We hebben ze niet kunnen testen, maar weet dat ze vooral bedoeld zijn voor kinderen. Handig om de vriendjes van de kinderen ook mee te kunnen nemen!

 

Beleving

‘Detox’, of gewoon low-cost?

De marketeers hebben ons meermaals proberen te overtuigen dat de Frontera een nieuwe filosofie omarmt: een ‘detox’-geest die terug wil gaan naar de basis door het overbodige te elimineren, zaken die gemeengoed zijn geworden in de hedendaagse autowereld. Het klopt dat de Frontera eenvoudig is ontworpen, zonder poespas: hij biedt enkel het essentiële. Daarover hebben we niets te klagen. Maar de materialen maken ook een vrij basic indruk, om niet goedkoop te zeggen: aan boord is het een festijn van harde plastics, met bovenaan de deurpanelen een glad polymeer dat na verloop van tijd snel krassen zal vertonen van ringen of armbanden. Qua kwaliteitsindruk zitten we dichter bij een Dacia Duster dan bijvoorbeeld bij een Renault Symbioz. Maar dat geldt ook voor de prijs, zoals we later zullen zien…

Slimme details

De Frontera is misschien niet chic, maar wel zeer praktisch. Het interieur zit boordevol opbergruimtes en er zijn ook enkele slimme details die we konden waarderen, zoals de flexibele riem rond de middenconsole (standaard op alle versies) waarmee je grote voorwerpen veilig kan vastzetten (zoals bijvoorbeeld een tablet). Ook handig zijn de smartphonevakken (enkel op de GS) op de achterkant van de voorzetels.

Ruime en comfortabele achterbank

Hoewel de optionele twee extra zitjes in de koffer enkel bedoeld zijn voor kinderen, is de klassieke achterbank erg ruim. Zelfs grote pubers en volwassenen hebben er veel beenruimte. Er is zelfs plek onder de voorzetels om je voeten te plaatsen, ook in de elektrische versie, die nochtans een hogere vloer heeft om plaats te maken voor de batterij. En hoewel de achterbank niet verschuifbaar of kantelbaar is, zit je er wel zacht, ook in het midden (omdat er geen armleuning in de middelste leuning zit).

Vooraan kunnen we de ergonomisch gecertificeerde Intelli-Seats aanraden (optioneel op de Edition, standaard op de GS), met een speciale sleuf in de zitting om de druk op je staartbeentje te verminderen. Het zijn echt comfortabele zetels. Alleen jammer dat de passagiersstoel erg hoog staat (je kan de hoogte niet instellen) en dat er geen handgreep aan het plafond zit…

Mooie koffer

De koffer van de Opel Frontera 2024 is zeer correct voor het formaat van SUV. Hij zit zelfs boven het gemiddelde voor het segment, met een volume van 460 tot 1.600 liter, ook voor de elektrische versie. De bagageruimte is ook standaard uitgerust met een dubbele bodem op alle versies, wat een perfect vlakke laadvloer oplevert wanneer je de achterzetels neerklapt (in twee delen, 60/40).

Smartphone of touchscreen

Het digitale instrumentenpaneel van 10 inch wordt standaard meegeleverd, maar het centrale aanraakscherm (eveneens 10 inch groot) is enkel standaard op de GS en is een optie op de Edition (als onderdeel van ene pakket van 1.250 euro, inclusief GPS, achteruitrijcamera, Android Auto/Apple CarPlay met of zonder kabel en 3 USB-C poorten in plaats van 1).

Standaard krijg je enkel een houder voor je smartphone, die we niet konden uitproberen omdat hij niet op onze testmodellen was gemonteerd. Maar hij lijkt wel praktisch, vooral omdat Bluetooth standaard is, met ook enkele knoppen op het stuurwiel om bepaalde smartphonefuncties te bedienen.

Advertentie
Advertentie

Rijervaring

Mildhybride of…

Geen diesel meer in deze kleine, moderne SUV, maar twee moderne mildhybride motoren (100 of 136 pk) die een 1.2 driecilinder turbobenzine (met een distributieketting in plaats van de kwetsbare riem van de oude 1.2 PureTech…) combineren met een elektromotor, die wordt gevoed door een 48 V-batterij. Wij konden de versie met 136 pk testen.

Om hem te starten, moet je nog steeds de sleutel in het contactslot steken. De driecilinder trilt een beetje als hij voor het eerst wakker wordt, maar blijft vervolgens relatief discreet, behalve onder vollast. In tegenstelling tot het gros van de microhybrides kan de elektromotor (28 pk/55 Nm) hier de auto zelfstandig aandrijven, zolang je het gaspedaal niet al te diep indrukt. Het gebeurt dus vooral tijdens manoeuvres, in de file of aan een constante (lage) snelheid. Het systeem werkt goed, maar de energierecuperatie tijdens het afremmen maakt een fluitend lawaai en is een beetje te sterk afgesteld naar onze smaak. De auto remt te veel af wanneer je het gas lost en er is geen ‘vrijloopmodus’ om uit te bollen. Dat is ergerlijk wanneer je bergaf rijdt, want dan moet je je voet lichtjes op het gaspedaal houden om te voorkomen dat de auto vertraagt door het regeneratief remmen.

De prestaties van deze versie met 136 pk/230 Nm zijn erg vlot (0-100 km/u in 8,3 seconden), maar ook de versie met 100 pk/205 Nm zou moeten volstaan voor dagelijks gebruik (0-100 km/u in 10,4 seconden). Beide varianten krijgen standaard een gerobotiseerde 6-bak met dubbele koppeling, die soepel schakelt, maar niet altijd even snel reageert bij dynamisch rijden.

Qua verbruik is er geen verschil tussen de versies met 100 of 136 pk. Tijdens deze test schommelde ons verbruik tussen 5,4 l/100 km op een rustige rit langs de stadsrand en een dikke 8 l/100 km op heuvelachtige buitenwegen. Een gemiddelde van 6,5 l/100 km lijkt ons realistisch voor dagelijks gebruik, wat goed is, maar niet uitzonderlijk voor een geëlektrificeerde aandrijflijn.

… volledig elektrisch

De Opel Frontera 2024 is ook leverbaar als volledig elektrische versie (met een LFP-batterij van 44 kWh bruikbaar). Met slechts 113 pk zijn de prestaties van de Frontera Electric vrij beperkt (0-100 km/u in 12,1 seconden), maar de hernemingen zijn correct door het onmiddellijk beschikbare (maar bescheiden) koppel van 125 Nm. Dit zorgt voor een aangename, soepele rit.

Met een zeer zachte rechtervoet op een route langs de stadsrand konden we dicht in de buurt komen van het beloofde rijbereik van 305 km, wat overeenkomt met een verbruik van net iets minder dan 15 kWh/100 km (maar om de productiekosten verder te drukken, toont de boordcomputer geen gemiddelde…). Op buitenwegen en met een zwaardere voet schommelde onze actieradius eerder tussen de 200 en 230 km, wat overeenkomt met een verbruik van 19 tot 22 kWh/100 km. Dat is eerder matig voor deze klasse. Opel lanceert in 2025 een Frontera Electric Long Range met een theoretische autonomie van 400 km, die waarschijnlijk een goede 300 km zal halen in de praktijk.

Om de huidige batterij van 44 kWh op te laden, moet je rekenen op een dikke 6 uur aan een AC-laadpaal (monofasige boordlader van 7,4 kW) van 0 tot 100%, of ongeveer 30 minuten van 10 tot 80% aan een DC-snellader (tot 100 kW).

Efficiënt en aangenaam weggedrag

De Frontera is aangenaam om mee te rijden: het windgeruis is goed onder controle en de demping absorbeert de meeste oneffenheden, terwijl de koetswerkbewegingen ook goed onder controle blijven, zoals we konden testen op een zeer bochtig parcours. Het is dus een efficiënte en leuke SUV om mee te rijden, met een zeer goed compromis tussen comfort en wegligging. De technisch gelijke Citroën C3 Aircross zal waarschijnlijk de nadruk meer leggen op het comfort, misschien ten koste van de dynamiek. Maar dat zullen we binnenkort kunnen verifiëren.

 

Prijs

Prijs Opel Frontera 2024: redelijk betaalbaar

De Opel Frontera met de mildhybride motor van 100 pk begint bij 24.250 euro, tegenover 26.050 euro voor de versie met 136 pk en 28.990 euro voor de Frontera Electric. Interessante prijzen gezien het formaat en ook ten opzichte van de concurrentie (hoewel de Dacia Duster goedkoper blijft zonder aan kwaliteit in te leveren). Ook de basisuitrusting is correct, met onder meer elektrische ruiten en spiegels, manuele airco, Bluetooth, parkeersensoren achteraan en cruise control. Je zal je dus niet bekocht voelen, vooral omdat de Frontera ook aangenaam is om mee te leven en om mee te rijden.

Maar hij heeft een sterke rivaal uit eigen huis in de vorm van de Citroën C3 Aircross, die dezelfde prestaties biedt (met een identiek platform en dezelfde motoren) voor ongeveer 2.000 euro minder met een equivalente motor en uitrusting. En in tegenstelling tot Opel, biedt Citroën wel nog een interessante basisversie met een niet-geëlektrificeerde benzinemotor met handgeschakelde versnellingsbak, voor slechts 18.690 euro…

 

Verdict

De Opel Frontera is veel interessanter dan de saaie Crossland die hij vervangt. Achter zijn mooie uiterlijk gaat een intelligent (ruim en praktisch) en aangenaam interieur schuil. Deze SUV van Opel biedt enkel het essentiële, zonder franjes en voor een redelijke prijs. Een goed product, maar hij heeft te lijden onder de concurrentie van zijn neef, de nog goedkopere Citroën C3 Aircross. Er dreigt dus een familietwist bij Stellantis…

Ontdek meer inzichten
Opel Arrow-icon
Advertentie
Advertentie