Het is de goedkoopste Ferrari, en tegelijk de meest atypische: 2+2, V8 biturbo voorin, en een cabriolet met wegklapbaar stalen dak. Zulke combinatie is bij Ferrari uniek. Maar naast de beschrijving is er ook de magie. De magie van het logo dat jong en oud kent, de magie van de sensuele lijnen en de magie van de klank die doet denken aan de racewereld en duels op het circuit. We zijn begeesterd…

Handling Speciale

Dit pack scherpt de ophanging wat aan: zowel vooraan als achteraan wordt die steviger, waardoor de dynamiek toeneemt bij een levendige rijstijl. Ook de stabiliteitscontrole werd in dat opzicht herbekeken. De bediening van de versnellingsbak ging er ook op vooruit en de uitlaat klinkt sterker dan ooit. De diffusor, grille, uitlaten en specifieke logo’s onderscheiden dit beest van de andere California T’s.

De V8 biturbo blijft daarentegen ongewijzigd: de 3.9 levert 560 pk en 755 Nm, dat via een zeventrapsautomaat naar de achterwielen wordt gestuurd.

Plastic sleutel voor de doos van Pandora

Daar staat hij dan, voor mijn neus. Rood uiteraard, maar met een contrasterend zwart dak. De magie werkt: mijn hartslag gaat naar omhoog. Gelukkig maar, want anders moet ik een ander beroep gaan zoeken. De deur open, en de sleutel doorprikt het magische moment even: hij is goedkoop afgewerkt met rood plastic.

Gemengde gevoelens…

Aan boord is er geen twijfel mogelijk: dit is een Ferrari. Het steigerende paard prijkt op het stuur met lichtgevende diodes, en de alomtegenwoordige inzetstukken uit koolstofvezel roepen de aard van het beest op. De rijpositie is uitstekend, zij het iets te hoog voor grotere mensen. Een detail. Leder, alcantara en koolstofvezel gaan uitstekend samen, maar… we zijn enigszins ontgoocheld.

De afwerking is niet optimaal, de achterbank is verwaarloosbaar, er springen enkele plastics in het oog, het volledig gereviseerde multimediasysteem (compatibel met Apple CarPlay) staat niet op hetzelfde niveau als dat van de Duitse premiummerken en… de ergonomie is een nachtmerrie voor beginners: de knoppen op het stuur bedienen zowat alles. Van richtingaanwijzers tot ruitenwissers via de beroemde “manettino” voor de rijmodi… Het vergt wat aanpassing.

Vertrekken maar…

De sleutel voor het contact, de startknop om het beest wakker te maken. De V8 wordt met een diepe zucht wakker. Hij klinkt diep en gedempt uit de uitlaat. Ik zet de “manettino” in de comfortmodus om uit de stad weg te rijden. Geen schakelhendel, maar enkele knoppen op de middenconsole en schakelpeddels. In deze modus worden het gaspedaal en de versnellingsbak het liefst soepel bediend.

Hypergevoelig stuur

Het eerste wat meteen opvalt en verrast: de lichtheid en de precisie van het stuur. Ik heb in mijn carrière als autotester nog nooit zo’n plezier in mijn handen gehad. Er valt werkelijk niets op aan te merken, op een licht gebrek aan terugkeerneiging. Desondanks is het een van de grootste troeven van deze geweldige machine.

Gezapig

“Handling Speciale” of niet: de California T is een opmerkelijke kilometervreter. De geruchten dat Ferrari’s echte ruggenbrekers zijn, gaat zeker niet op. De California T filtert opvallend goed, inclusief op slecht wegdek. De versnellingsbak rijgt de verzetten snel aan elkaar, het gaspedaal is heerlijk progressief, maar het gedreun van de uitlaat kan vermoeiend zijn…

Betoverende klank?

Een Ferrari is vooral muziek, zegt mijn gepassioneerd hart regelmatig. Zelfs met een paar turbo’s klinkt de Ferrari-V8 ruw en helder, en geenszins zoals een gorgelende Amerikaanse V8. Dit is een schreeuwerig geluid, dat hoger in de toeren brutaal wordt. Om kippenvel van te krijgen… wanneer hij in de toeren klimt. Bij een constant toerental is het doffe geronk van de uitlaat bijna een kwelling. Maar een Ferrari koop je ook voor zijn unieke stem, niet?

Sportief

Ik schakel naar de “Sport”-modus. Bij een dynamischer tempo is de California T meeslepend. Biturbo of niet, een Ferrari- motor heeft een eigen karakter: soepel in lage toeren, wilder in hoge. Eens voorbij de 5.000 tpm zit je in naverbrandingsmodus: je wervels worden aangevallen, de uitlaat doet alles en iedereen opschrikken, de diodes flikkeren op het stuur en de horizon lijkt opeens veel dichter dan een fractie eerder. Even trekken aan de rechterpeddel en je switcht naar de volgende versnelling. Klaar om naar de zevende autohemel te stormen.

Grote MX-5

In de bochten vragen het gewicht en vermogen van de Ferrari wat omzichtigheid… in theorie! Wat namelijk vooral doorschemert, is de lichtheid van het geheel. Gecombineerd met onverwoestbare remmen duik je laat in de ankers richting apex. De vooras kwijt zich zonder morren van zijn taak en het levendige stuur rijgt de bochten sneller aan elkaar dan wat netjes is om hier te schrijven. De Ferrari laat zich ook makkelijk met de vingertoppen bedienen.

Prijs

Met € 188.713 is de California T de enige Ferrari voor minder dan € 200.000. Ook in deze “Handling Speciale”-versie, die het weggedrag finetunet zonder echt aan comfort in te boeten: de € 7.018 extra plaatsen de Italiaan tussen een Porsche 911 Turbo Cabriolet en een 911 Turbo S Cabriolet. De nieuwe turbomotor zorgt ook voor een lager CO2-cijfer: 251 g/km. Al bij al een mooi resultaat.

De aanvullende digitale instrumenten vragen wat gewenning, net als de algemene ergonomie van dit beest, maar zijn wel compleet. De uitrusting omvat echter niet alle laatste snufjes qua actieve veiligheid: rijstrookassistentie, adaptieve snelheidsregelaar, dodehoekwaarschuwing,… Maar je zit in een Ferrari, dus moet je geconcentreerd zijn achter het stuur. Logisch, toch?

Besluit

Net als een topviolist krijg je snel de indruk één te worden met je instrument. Zoals een Stradivarius neemt je instrument de ruimte in door de klank die het produceert. Werp een snelle blik op het stuur en daar prijkt het steigerende paard. De magie is zeker nog niet dood. De California T is een echte Ferrari. Met alles wat dat met zich meebrengt…