De Hypermotard als basis gebruiken voor een reismotor lijkt op het eerste zicht niet echt een goed idee, maar dat schrikt de ingenieurs uit Bologna blijkbaar niet af. De Hypermotard, dat in 2007 op de markt kwam, was dan ook eerder weggelegd voor de gepassioneerden, meer dan een GT om heel eerlijk te zijn.
Maar dat alles neemt niet weg dat Ducati toch maar de Hypermotard als basis gebruikt heeft om een nieuw toerisme model op de markt te brengen. De Hypermotard voor 2013 zet de trend van zijn voorganger verder, maar krijgt wel een gloednieuw chassis en een nieuwe motor. Weg met de lucht/olie koeling van de verdwenen 796 en 1100, hier werd plaats gemaakt voor de watergekoelde Testastretta van 821 cc. Dit motorblok onderging ook dezelfde evoluties als de Superbike en de Multistrada om aan alle regimes over een maximaal koppel te beschikken. Het vermogen komt uit op 110 pk, wat een pak beter is dan wat we hadden mogen verwachten met de oude twin 1100.
Hypermotard 2.0
Deze motor geniet ook van een nieuwe koppeling, en als kers op de taart een onderhouden beurt om de 30.000 km! Het chassis is nog steeds een buizenstructuur, met in dit geval heel compacte afmetingen. De benzinetank is goed voor een inhoud van 16 liter.
Verdere verschillen tussen de Hyperstrada en de Hypermotard zijn het voorvork, een lagere zadelhoogte (850 mm), een kortere wielbasis (1490 mm tegenover 1500 mm oor de Hypermotard), een klein windscherm een twee laterale koffers. Het totaalgewicht van deze machine bedraagt 204 kilo.
Onze Italiaanse vrienden hebben hun laatste telg ook uitgerust met tal van elektronische systemen zoals de Ride-by-Wire, met een keuze van voorgeprogrammeerde motorinstellingen, maar ook het "Ducati Safety Pack" dat een ABS van de derde generatie met de tractie controle combineert.
Hoe werkt dit allemaal?
De afstellingen gebeuren met de linkerhand en worden weergegeven op het dashboard. Er kan gekozen worden tussen een Sport, Toruing en Urban afstelling. Elke afstelling heeft een invloed op het ABS en DTC systeem. Bij de Sport en Touring afstellingen is er 110 pk beschikbaar, voor de Urban zijn er dat slechts 75!
Het ABS systeem beschikt over drie niveaus, de tractie controle heeft er acht. Beide systemen kunnen ook uitgeschakeld worden. Alle voorgeprogrammeerde instellingen kunnen ook nog eens individueel aangepast worden met drie knoppen. Dit systeem kunnen we niet echt intuïtief noemen, zoveel is duidelijk. Een KTM Adventure doet het op dat vlak heel wat beter bijvoorbeeld.
Nu we toch kritisch bezig zijn, gaan we verder met dashboard. De mode van kleine LCD schermpjes begint ons nu wel echt op de zenuwen te werken. Er kan een pak informatie op weergegeven worden, maar dat kan gewoon niet op een duidelijke en overzichtelijke manier. Bij Ducati hebben ze zelf besloten om de ingeschakelde versnelling en tankinhoud niet weer te geven, wat niet echt praktisch is voor een GT!
Go!
Wie een supermotard gewoon is zal zich meteen op bekend terrein begeven met deze Ducati. Wie eerder een GT gewoon is zal wat verrast zijn door een zithouding dat wat naar voren helt. Wel is het geen radicale zithouding zoals die van de Hypermotard, en enkele kilometers volstaan om er gewoon aan te worden. Oncomfortabel is de zithouding niet, maar door het zitje voor de passagier krijgt het zitvlak van de bestuurder maar weinig plaats. Geen probleem voor korte afstanden, maar voor een lange rit is dit een geseling.
De GT ambities van de Hyperstrada hebben ons aangezet om een lange rit te plannen naar Saint-Dizier, 800 km over twee dagen. In het stadsverkeer is deze Ducati niet op zijn best, maar op de rijkswegen dat we gebruikt hebben liet hij het beste van zichzelf zien.
Fun!
Dit is een bijzonder lenige motor, dat beroep kan doen op een explosieve motor, een uitstekend remsysteem en anti-dribble, evenals de ophanging. Niets ontbrak om er een aangename reis van te maken, en alles kon de GT capaciteiten van deze machine bevestigen in combinatie met de Touring instelling.
Het bochtenwerk verliep vlot, en we hebben van elke rechte lijn gebruik gemaakt om héél snel aan snelheden te geraken, snelheden waar we niet al te uitbundig over zullen zijn! Deze Ducati slaagt erin om onder alle omstandigheden handelbaar en stabiel te blijven. Zelf in de "Urban" stand blijft hij aangenaam. Het geheim? Een beperkt gewicht, compacte afmetingen en een gewillige motor.
Tekortkomingen?
Enkel het zadel was een domper op de feestvreugde. Regen hebben we tijdens onze rit niet gehad, maar ook dat had een probleem kunnen zijn afgaand op de afmetingen van de spatborden. Dat hebben we voor u spijtig genoeg niet kunnen testen! De GT ambities van deze Hyperstrada worden extra in de verf gezet met de standaard bijgeleverde koffers. Een set koffers dat er knap uitzien, maar hoe lang zal de stoffen bekleding aan de buitenkant intact blijven? Er kan een integrale helm in, maar een waterdichte zak en een hangslot om de ritssluitingen vast te maken was ook nodig! Een laatste positief punt waar we even op willen terugkomen is het verbruik. Nooit zijn we over een gemiddelde van 5 liter gegaan, wat op basis van het plezier dat deze opmerkelijk polyvalente Hyperstrada ons heeft bezorgd helemaal niet veel was.