Bij de perspresentatie in 2012 was iedereen het eens over de dynamische kwaliteiten van de Clio, maar hadden we toch stevige bedenkingen bij de afwerking. Goed nieuws is dat deze boodschap is aangekomen bij Renault. Gedaan dus met de glimmende plastics zoals in een Japanner van de jaren tachtig. Renault zet zijn kwaliteitsstreven in de verf door de afwerking van de Clio beter te verzorgen. Tegelijk wordt hij wat chiquer en breidt het motorenpalet uit.

Stijl

De stijl is het eerste aankoopcriterium van de Clio. De kleine Fransman heeft inderdaad een suggestief uiterlijk… Aangezien je een winnend team beter niet verandert, hebben de ontwerpers zich geconcentreerd op de details en met name op de lichtblokken met een nieuwe ‘lichtsignatuur’ (een trendy term die onze zuiderburen graag gebruiken) in de vorm van de letter C. Daar voegden ze ook nog discreet hertekende voor- en achterbumpers aan toe.

Vanbinnen

Uiteindelijk zie je vooral in het interieur het grote verschil. De goedkope kunststoffen werden naar de prullenmand verwezen en vervangen door nieuwe, zachte elementen met een beter kwaliteitsgevoel. De kwaliteitsindruk zet een spectaculaire stap voorwaarts.

Toch zijn er nog enkele harde plastics gebleven. Dat stoort niet echt, behalve bij de boordplank die voor een deel hinderlijk reflecteert inde voorruit. De passagiers hebben in ieder geval geen reden tot klagen, temeer omdat de ruimte verbazingwekkend is voor een auto in dit segment. Zelfde vaststelling in de kofferruimte, die praktisch is in gebruik.

Uitrusting

De Clio profiteert van deze facelift om zijn uitrusting te upgraden: een automatische parkeerhulp, een Bose-stereo met zeven luidsprekers en een subwoofer, een nieuwe basisversie van het infotainmentsysteem (R & Go) en weergave van informatie van je smartphone. Deze Clio mist dus niet veel en heeft bijna alles van een grote. Wel blijven we sceptisch over de ergonomie van het duurdere multimediasysteem R-Link.

Motoren

De Clio neemt alle motoren van het vorige model over en voegt er twee nieuwe aan toe: de 1.5 dCi 110 met manuele zesversnellingsbak en de TCe 120, eveneens gekoppeld aan een handgeschakelde zesbak.

Op de weg

De Clio is geboren onder een goed gesternte en biedt een opmerkelijk compromis tussen comfort en weggedrag. Door zijn knappe wendbaarheid glijdt hij met gemak door bochtige dalen en verteert hij autosnelwegen comfortabel. We konden de nieuwe motoren testen. De dCi 110 biedt veel ademruimte vanaf de laagste toerentallen, blijft op de achtergrond in het interieur en past perfect bij de manuele zesversnellingsbak. De aandrijving is dermate geslaagd dat deze Clio trekjes van een GT krijgt. Maar de comfortbonus tegenover de dCi 90 is vooral te danken aan de bak met zes in plaats van vijf versnellingen. Qua pure prestaties is de winst nauwelijks merkbaar.

De TCe 120 overtuigt evenzeer. Hij is nog stiller, draait soepel en komt het best tot zijn recht bij gemiddelde toerentallen. Natuurlijk heeft hij niet de trekkracht van de diesel bij lage toeren, maar in die regionen toont hij een zeker rijgemak en hij klimt vlot tot pakweg 4.500 tr/min. Daarna is het gedaan en moet je schakelen.

RS 220 Trophy

Renault heeft van de gelegenheid gebruikgemaakt om ook de sportieve RS aan te passen. Die heeft nu drie mogelijke onderstellen: Sport, Cup en Trophy. In het laatste geval is de afstelling nog scherper, ligt het koetswerk lager en kreeg de motor een vitaminekuur om te klimmen tot 220 pk. Nog beter: alleen op deze versie kun je kiezen voor een Akrapovic-uitlaat die een extra pigment geeft aan het geluid, zonder hierin te overdrijven. Tot slot verrast de look door de lichten in de vorm van een dambord in de voorbumper. Ze hebben meerdere functies: het zijn tegelijk mist-, bocht-, groot- en dagrijlichten.

Op circuit!

Genoeg verteld, tijd om achter het stuur van deze RS 220 Trophy te kruipen voor enkele rondjes op het leuke circuit van Haute Saintonge in Bordeaux, een technisch en heuvelrijk circuit. Met dit bommetje is dit parcours een plezier. De auto heeft een speels en onstuimig temperament, vooral als je het aandurft om in de Race-modus te rijden, die alle rijhulpmiddelen uitschakelt. Dan krijgt de Clio een ander en speelser gezicht, met een achterpartij die ideaal geplaatst is bij het ingaan van de bocht en bijdraagt tot de verbluffende wendbaarheid van deze kleine bolide. Alleen de grip bij het verlaten van een scherpe bocht stelt teleur. Jammer dat Renault Sport geen zelfsper heeft geïnstalleerd, want die zou wonderen verrichten.  

Het onderstel is duidelijk het sterke punt van dit bommetje, met een speels evenwicht en stevige remmen. De motor stelt evenmin teleur dankzij veel ademruimte hoog in de toeren, vinnigheid bij lage toeren en een schor geluid dat niet opvallend maar toch warm klinkt. Qua transmissie biedt Renault alleen een automaat met dubbele koppeling, de EDC. Die werd aangepast in vergelijking met de vorige versie en werkt nu intelligenter en levendiger, al hinkt hij nog altijd een beetje achterop in vergelijking met de geniale DSG van de Volkswagen-groep. Helaas is Renault nog altijd niet van plan om een traditionele, handgeschakelde versnellingsbak te monteren.

Prijzen

De Clio start met de Zen-afwerking voor 13.700 euro, in combinatie met de 1.2 16v als motor. Om te genieten van de nieuwe dCi 110 moet je opklimmen tot de Intens-afwerking. Die is bijna volledig, maar je betaalt er wel 21.150 euro voor. Zelfde verhaal bij de TCe 120 met manuele versnellingsbak (19.000 euro), wat heel vreemd is omdat deze motor met automatische versnellingsbak dan weer wel beschikbaar is in een lager afwerkingsniveau. Tot slot heeft Renault nog een uitrustingsniveau voorzien voor liefhebbers van luxe: de Initiale Paris. Voor wie houdt van sportieve allures maar niet voor de RS wil kiezen, bestaat het GT Line-sportpakket, dat het sportieve uiterlijk van de Clio in de verf zet.

Conclusie

We waren al overtuigd toen Renault de Clio voorstelde in 2012. En dat zijn we nu nog meer door dit vernieuwde model dat het grote minpunt van de vorige versie corrigeert: de slechte afwerking. Deze kleine en veelzijdige auto komt op elk terrein goed voor de dag en lijkt dus opnieuw vertrokken om succes te boeken.