Je hebt het goed gelezen: een Ferrari 250 Tour de France is verkocht voor 2.240.000 pond of bijna 2,6 miljoen euro bij een veiling van RM Auctions in Londen. Voor dat bedrag koop je tegenwoordig 13 458 Italia's. 

Terugblik

In 1954 vertoonde de 250 MM, de sportieve GT uit Maranello, enkele ouderdomsverschijnselen. Een jaar later werd zijn opvolger gepresenteerd op het salon van Parijs. Pinin Farina tekende twee prototypes en kregen al snel de goedkeuring van de fabriek. Door de ramp in Le Mans in 1955 (die het leven kostte aan meer dan tachtig toeschouwers) werd een nieuwe categorie geboren die de motoren beperkte tot 3 liter. Het is het gloriemoment van de uitzonderlijke V12 van het huis, ontworpen door Colombo, die precies 3 liter groot is. Nu moest er nog een mooi koetswerk bedacht worden: de 250 GT.

Vijf series

Carrosseriebouwer Scaglietti produceerde de nieuwe 250 GT. Er werden vijf reeksen van gebouwd. De derde serie (36 exemplaren) onderscheidt zich door zijn gestroomlijnde koplampen en zijn unieke zijdelingse luchtroosters. Het exemplaar waar het hier over gaat, is er zo een. Ook bijzonder: hij werd helemaal gebouwd in aluminium, wat hem nog begeerlijker en duurder maakt.

Sport

1956 werd een glorierijk jaar. Behalve in de Ronde van Sicilië waar onze landgenoot Olivier Gendebien de overwinning behaalde in zijn klasse, schitterde de 250 ook in de Ronde van Frankrijk. Vandaar zijn naam.

1039

Neen, we hebben het niet over het gewicht van de bolide, maar over het chassisnummer van de 250 Tour de France. Hij werd verscheept over de Atlantische Oceaan door de plaatselijke importeur Luigi Chinetti en nieuw verkocht aan een zekere Hastings Harcourt, een bekende uitgever. De auto bleef lang in de Verenigde Staten, waar zijn V12 gewisseld werd voor een motor en versnellingsbak van Ford. Heiligschennis!

Deze godslastering duurt niet lang, want 1039 krijgt snel zijn originele motor terug, de mythische drieliter V12 die 250 pk levert, gecertificeerd door de officiële Ferrari-afdeling Ferrari Classiche. In de jaren negentig stak de Ferrari weer de oceaan over en kwam in handen van een Zwitserse verzamelaar. De nieuwe eigenaar zette de grote middelen in en restaureerde de wagen.

Vandaag verkent de auto nieuwe horizonten met zijn nieuwe, onbekende eigenaar. Laten we hopen dat hij of zij dit juweeltje niet tussen de dikke muren van een kelder bewaart om te speculeren op een hogere waarde.