We reden verder naar Italië en besloten iets te eten in Bressanone . Het was grappig om te zien hoe in dit deel van Italië de straatnamen, restaurantkaarten enzovoort zowel in het Italiaans als in het Duits waren, met het Duits voorop! Na een korte trip kwamen we aan in Riva del Garda, aan het meer met dezelfde naam. Een prachtig plaatsje. De dag daarna ontdekten we onder de zon de westelijke oever van het meer, wat een bevestiging was van onze eerste goede indruk. De volgende etappe was Portofino. We maakten een omweg via Brescia en verkozen na een stukje snelweg om de kortste weg naar de kust te nemen. Hoewel, kort is veel gezegd. De wegen die we volgden waren zo smal dat er amper twee motoren door konden. Bovendien waren de bochten soms zo kort dat we geregeld terug naar eerste versnelling moesten schakelen. De GPS was trouwens veel te optimistisch en ons gemiddelde lag een pak lager dan vooropgesteld. Resultaat was dat we veel later dan verwacht in Portofino aankwamen.

Onaangetast

In Portofino leek de tijd wel te hebben stilgestaan. Ondanks dat we tot dan heel wat plezier hadden gehad aan onze K 1300 GT, keken we vooral naar uit om wat van die onaangetaste natuur te genieten. We zetten de motor dan ook met plezier een dagje op stal. Maar onze volgende bestemming was Nîmes. Tot in Cannes reden we door niet minder dan 146 tunnels en misschien over wel evenveel bruggen. Het was prachtig weer, maar de sterke zijdelingse wind maakte het ons niet gemakkelijk. Gelukkig werden we geholpen door de uitstekende stabiliteit van de K. Na een avondje bij vrienden in Nîmes reden we richting Rocamadour, maar wel via Uzès, de Cévennes en de beruchte pont de Milau.

Te optimistisch

Onze rit werd brutaal onderbroken door een interventie van de Rijkswacht die vond dat we te snel reden. Dit deed ons gemiddelde, en de moraal, meteen kelderen. Gelukkig bracht een bezoekje bij enkele vrienden in de buurt van Rocamadour daar verandering in. De laatste etappe van onze uitstap moet ons terug naar België brengen. We beslissen om voor deze etappe van het begin tot het einde de verkeersreglementen strikt na te leven. Buiten een klein mechanisch incident, enkele kwijtgeraakte schroeven, was de rit, hoe kan het ook anders, oersaai. Maar op een zondag geraak je niet zomaar aan specifieke schroeven en bouten. In de tankstations is er buiten de gebruikelijke brandstof, snoep en souvenirs maar weinig te vinden. Tot er behulpzame ziel voorbij kwam. Onze redder en held was eigenaar van een Ducati en vertelde ons dat hij nu en dan het circuit afschuimde met zijn machine en heel wat materiaal ter beschikking had. Een toffe kerel.

Onze redder

Onze redder kon er alleszins hartelijk om lachen: een Ducati die een BMW uit de nood moest helpen! Tijd om een balans op te maken en samen te vatten wat de kwaliteiten en gebreken zijn van de K 1300 GT tijdens onze 4.400 km lange trip door Europa. Deze BMW beschikt over zoveel kwaliteiten dat het een schande zou zijn er geen gebruik van te maken. Het chassis is buitengewoon doeltreffend. Zowel aan 230 km/u op de snelweg als op de kleine land- en kustwegen zorgt hij voor heel wat rijplezier. De regelbare ophanging is indrukwekkend, ook al hebben we meestal gebruik gemaakt van de “Normal” instelling. Bij lagere temperaturen zijn de verwarmde handvaten en het verwarmde zadel geen overbodige luxe. Het gecombineerde remsysteem is magistraal, de remmen bijten krachtig en maken van deze GT een waar sportmodel.

De uitblinker

En dat is nu juist het probleem. De K 1300 GT is zo doeltreffend gebouwd dat het heel moeilijk is om de snelheidsbeperkingen te respecteren. Deze BMW trekt vanuit stilstand tot aan de uiterste limiet door met een ongelooflijk enthousiasme. In zesde versnelling gaat hij zelfs bij een laag toerental als een schicht er van door en flitst hij zonder verpinken naar de rode zone. Toch heeft hij ook enkele minpuntjes, zoals een niet altijd even gemakkelijk afleesbaar dashboard en lichte vibraties ter hoogte van de handvaten. Maar eigenlijk zijn dat details. Niets onoverkomelijks en dat maakt de prijs van 18.600 € aanvaardbaar. Bij die 18.600 € komt nog 435 € voor de Safety Pack (RDC en ASC) en 1.835 € voor het Highline pack ( (xénon, ESA, cruise control, verwarmde handvaten en zadel), wat in totaal bijna 21.000 euro oplevert. Dat is een pak geld, maar om eerlijk te zijn is er geen betere GT op de markt. Nog een klein detail, buiten de laatste etappe hebben we de motor niet gespaard. Uiteindelijk kwamen we uit op een gemiddeld verbruik van 6 liter. En dat met twee personen op de motor en al onze bagage!