Vorig
Stijl
HHR : deze drie letters zijn de afkorting van «Heritage High Roof», die de vroegere wagens met een hoog dak voor de geest halen. Met zijn ongewone retro voorkomen, een herinnering aan een hot-rod en aan een Corvette, onderscheidt de HHR zich volledig van de compacte categorie.
De nogal kubieke aftekening van de wagen, biedt als voordeel om een fatsoenlijke leefbaarheid toe te staan en een indrukwekkende koffer : 638 liters bagages kunnen plaats innemen tussen de kofferklep en de achterbank, en dit volume kan verhoogd worden naar 1.634 liters met een neergeklapte achterbank. Een koffer die trouwens zeer praktisch is want hij beschikt over talrijke aparte opbergruimtes waaronder een grote onder de vloer, die 12 cm diep is en die 79,6 liters bagages kan ontvangen.
De Chevrolet HHR werd in Mexico gebouwd en zal in Europa uitsluitend aankomen in zijn ‘grand luxe’ versie, de LT. Deze stelt een massa standaard uitrustingen, waaronder de airconditioning, de radio-cd met MP3 (en zeven luidsprekers), de snelheidsregelaar, de bestuurderszetels elektrisch regelbaar (acht richtingen) en een elektrische lendensteun, de mistlichten, de verwarmde zetels vooraan, de lederen binnenbekleding, …
De HHR is eveneens beschikbaar met een groot open dak. De concessiehouders zullen een brede reeks uitrustingen kunnen voorstellen, waaronder een dakrail, een spoiler, voetbanken, ventilatiezijramen, beschermingen tegen schrammen voor de achterbumper, alsook een zwart verchroomde radioatorrooster,... Kortom, the Custom is back !
Indruk
Voorzeker ben ik de kleinste journalist niet (1m88), maar er zijn toch nog andere grotere monsters. En er moet toegegeven worden dat, voor diegene die meer dan 1m80 meten, de rijhouding soms compleet ongemakkelijk kan worden… En het is naar rato voor deze die over de 1m85 groot zijn. De zetel verlaagt zich maar amper, en het is vaak met een gebogen hoofd dat men de wagen in handen neemt. Men moet hier toch de aanwezigheid melden van een open dak, wat, naast een verlaagde dakhoogte, ook een tekort aan handgreep teweeg brengt. Maar de grootste bezorgdheid komt vanuit de hinderlijke stijl die het drie-vierde zicht ferm belemmert... De leefbaarheid achteraan is daarentegen héél bevredigend. De sfeer aan boord is nogal duister maar in dit geval zou de koetswerkhoogte er voor iets tussen zitten. Uiteindelijk moeten wij de vrijgevigheid onderstrepen van de uitrustingen, jammer genoeg benadeeld door de slechte kwaliteit van de plastieken en door een onbetrouwbare ergonomie, die onder andere de bedieningsknoppen van de elektrische ruiten aan de voet van de middenconsole plaatst.
Onder de motorkap vindt men dus een 4 cilindermotor van 2,4 liters die 170 pk biedt aan 6.200 rpm en een koppel van 224 Nm aan 4.800 rpm, een regime dat nogal hoog staat… Tegenover de actuele diesels, ziet deze motor er nogal armzalig uit. Zonder ziel, hij wacht op de 4.000 rpm om wakker te worden, zonder hiervoor de passagiers op een andere planeet af te schieten.
Hij kan naar keuze gekoppeld worden aan een automatische 4-doos of een manuele 5. Het is aan deze laatste dat onze voorkeur gaat, want het beheer van de automaat is gewoonweg verouderd. Vergeet de sequentiële modes en andere vage logica, deze doos is klaar en duidelijk van het stenen tijdperk. Traag en niet speciaal zacht, hij schakelt bij elke opheffing van de voet onmiddellijk over naar een hogere versnelling. Gelukkig dat het remsysteem doeltreffend is met een goede uithoudingscapaciteit.
Voor Europa wordt de sportversie in aanmerking genomen. Waarschijnlijk moet de benaming « sport frame » een andere bepaling hebben volgens het continent. De facto, de slappe veringen verteren maar middelmatig de oneffenheden van het wegdek. En qua voorstel, hij kan de situatie vaak niet meer de baas. Men moet echter zeggen dat deze testrit gebeurde in de streek van Lyon, op kronkelige en bovendien vette wegen.
Indien de balans nogal middelmatig is, hopen wij dat Chevrolet Europa ons een goed uitgeruste versie zal voorstellen van de zeer stille VCDI diesel van 150 pk. Met een verbeterd voorstel en een verlaagde voorzetel, zal deze HHR des te meer zijn kansen verhogen voor een goede doorbraak in Europa.
Besluit
Iedereen herinnert zich de zeer charismasche PT Cruiser van Chrysler. Chevrolet schijnt ons hetzelfde jasje te dienen, met jammer genoeg een (voorlopig?) tekort aan een dieselmotor. Het voertuig heeft voorzeker enkele treffende tekortkomingen, maar de esthetische persoonlijkheid zou toch enkele harten moeten veroveren !
HHR : deze drie letters zijn de afkorting van «Heritage High Roof», die de vroegere wagens met een hoog dak voor de geest halen. Met zijn ongewone retro voorkomen, een herinnering aan een hot-rod en aan een Corvette, onderscheidt de HHR zich volledig van de compacte categorie.
De nogal kubieke aftekening van de wagen, biedt als voordeel om een fatsoenlijke leefbaarheid toe te staan en een indrukwekkende koffer : 638 liters bagages kunnen plaats innemen tussen de kofferklep en de achterbank, en dit volume kan verhoogd worden naar 1.634 liters met een neergeklapte achterbank. Een koffer die trouwens zeer praktisch is want hij beschikt over talrijke aparte opbergruimtes waaronder een grote onder de vloer, die 12 cm diep is en die 79,6 liters bagages kan ontvangen.
De Chevrolet HHR werd in Mexico gebouwd en zal in Europa uitsluitend aankomen in zijn ‘grand luxe’ versie, de LT. Deze stelt een massa standaard uitrustingen, waaronder de airconditioning, de radio-cd met MP3 (en zeven luidsprekers), de snelheidsregelaar, de bestuurderszetels elektrisch regelbaar (acht richtingen) en een elektrische lendensteun, de mistlichten, de verwarmde zetels vooraan, de lederen binnenbekleding, …
De HHR is eveneens beschikbaar met een groot open dak. De concessiehouders zullen een brede reeks uitrustingen kunnen voorstellen, waaronder een dakrail, een spoiler, voetbanken, ventilatiezijramen, beschermingen tegen schrammen voor de achterbumper, alsook een zwart verchroomde radioatorrooster,... Kortom, the Custom is back !
Indruk
Voorzeker ben ik de kleinste journalist niet (1m88), maar er zijn toch nog andere grotere monsters. En er moet toegegeven worden dat, voor diegene die meer dan 1m80 meten, de rijhouding soms compleet ongemakkelijk kan worden… En het is naar rato voor deze die over de 1m85 groot zijn. De zetel verlaagt zich maar amper, en het is vaak met een gebogen hoofd dat men de wagen in handen neemt. Men moet hier toch de aanwezigheid melden van een open dak, wat, naast een verlaagde dakhoogte, ook een tekort aan handgreep teweeg brengt. Maar de grootste bezorgdheid komt vanuit de hinderlijke stijl die het drie-vierde zicht ferm belemmert... De leefbaarheid achteraan is daarentegen héél bevredigend. De sfeer aan boord is nogal duister maar in dit geval zou de koetswerkhoogte er voor iets tussen zitten. Uiteindelijk moeten wij de vrijgevigheid onderstrepen van de uitrustingen, jammer genoeg benadeeld door de slechte kwaliteit van de plastieken en door een onbetrouwbare ergonomie, die onder andere de bedieningsknoppen van de elektrische ruiten aan de voet van de middenconsole plaatst.
Onder de motorkap vindt men dus een 4 cilindermotor van 2,4 liters die 170 pk biedt aan 6.200 rpm en een koppel van 224 Nm aan 4.800 rpm, een regime dat nogal hoog staat… Tegenover de actuele diesels, ziet deze motor er nogal armzalig uit. Zonder ziel, hij wacht op de 4.000 rpm om wakker te worden, zonder hiervoor de passagiers op een andere planeet af te schieten.
Hij kan naar keuze gekoppeld worden aan een automatische 4-doos of een manuele 5. Het is aan deze laatste dat onze voorkeur gaat, want het beheer van de automaat is gewoonweg verouderd. Vergeet de sequentiële modes en andere vage logica, deze doos is klaar en duidelijk van het stenen tijdperk. Traag en niet speciaal zacht, hij schakelt bij elke opheffing van de voet onmiddellijk over naar een hogere versnelling. Gelukkig dat het remsysteem doeltreffend is met een goede uithoudingscapaciteit.
Voor Europa wordt de sportversie in aanmerking genomen. Waarschijnlijk moet de benaming « sport frame » een andere bepaling hebben volgens het continent. De facto, de slappe veringen verteren maar middelmatig de oneffenheden van het wegdek. En qua voorstel, hij kan de situatie vaak niet meer de baas. Men moet echter zeggen dat deze testrit gebeurde in de streek van Lyon, op kronkelige en bovendien vette wegen.
Indien de balans nogal middelmatig is, hopen wij dat Chevrolet Europa ons een goed uitgeruste versie zal voorstellen van de zeer stille VCDI diesel van 150 pk. Met een verbeterd voorstel en een verlaagde voorzetel, zal deze HHR des te meer zijn kansen verhogen voor een goede doorbraak in Europa.
Besluit
Iedereen herinnert zich de zeer charismasche PT Cruiser van Chrysler. Chevrolet schijnt ons hetzelfde jasje te dienen, met jammer genoeg een (voorlopig?) tekort aan een dieselmotor. Het voertuig heeft voorzeker enkele treffende tekortkomingen, maar de esthetische persoonlijkheid zou toch enkele harten moeten veroveren !