Motorisatie

Zoals elke goede Amerikaan vind je in de lijsten enkele charmante, maar imposante, V8’s op benzine. De verleiding om er eentje te kiezen is misschien groot, maar dat geldt net zo zeer voor het te verwachten verbruik! Als alternatief kan je een V6-diesel met 3 liter inhoud kiezen. En die is niet van de minste. Want hij komt recht van Mercedes en staat in zijn klasse als één van de beste diesels bekend.

Terwijl het aangekondigde vermogen met 211 pk’s al erg respectabel is, mag vooral het koppel met 510 Nm bij 1600 toeren op zijn minst indrukwekkend genoemd worden. Ter vergelijking geven we even mee dat de eveneens beschikbare V8 benzine van 5,7 l, bij 4000 omw 525 Nm voorlegt.

Bij gebruik toont de motor zich erg overtuigend. Je krijgt steeds het gevoel om  met een stille, schier oneindige kracht op weg te zijn! Wat het toerental of ingeschakelde versnelling ook is, bij de minste druk op het gaspedaal maakt de Chrysler zich onmiddellijk uit de voeten. De 300 C is enkel verkrijgbaar met een automatische 5-bak maar die rijdt ongelooflijk zacht. Schakelen gebeurt haast onmerkbaar, terwijl een stevige trap op het gaspedaal door een prompte kickdown beantwoord wordt. Met de nodige tact en toch uitbundig, stuwt de V6 de 300 C dan fluks richting horizon.

Wegligging

We zeiden al eerder dat als basis de Mercedes E-klasse gebruikt wordt. Gevolg is dat de eens zo karakteristieke onnauwkeurigheid van Chrysler gerust vergeten mag worden enplaats  heeft gemaakt voor een zekere Duitse strengheid…met een Amerikaans sausje! De ophanging is soepel en isoleert de koets relatief goed van de weg. Hier en daar merk je nog wel wat pompbewegingen, maar deze zijn niet van dien aard dat ze de chauffeur in de problemen zou brengen en bovendien vermindert de levendigheid niet. Want ja, zelfs met zijn 5 meter lengte mag je de 300 C levendig noemen. Toch is het met 1,9 m breedte behoorlijk opletten in de stad, waar je je in de nauwe straatjes al gauw “buiten proportie” voelt. De stuurinrichting tenslotte voelt typisch Mercedes, dus wat taai aan.

Comfort

Eens achter het stuur…voel je je toch wat verloren. Zowel vooraan als achteraan maakt de interieurruimte behoorlijk indruk! Tijdens het rijden zelf worden hobbels en bobbels goed gefilterd, net als de geluiden van de mechaniek trouwens. Niet dat hier het niveau van een E-klasse behaald wordt, maar toch blijft de motor discreet genoeg om zich haast te laten vergeten.

De ergonomie is typisch…Mercedes en de kenner zal gauw enkele onderdelen van het merk van de ster herkennen. Toch ontsnapten er enkele foutjes niet aan onze waakzaamheid. De zichtbaarheid rondom is maar matig en de diepe koffer van 442 liter inhoud, is niet moduleerbaar. Om te eindigen merken we nog op dat de kwaliteit van het plastic op sommige plaatsen wat te wensen over laat.

Prijzen en uitrusting

Zelfs in zijn basislivrei is de 300 C compleet uitgerust. Voor 39.900 € krijg je een snelheidsregelaar, Xenon-lichten, een automatische bi-zone airco en nog heelwat meer. En het kan nog beter! Voor 43.400 € is er de Plus-versie waar nog leder, een Boston-audioset en een hele resem goodies die het leven behaaglijker maken, aan de uitrusting worden toegevoegd.

Het grote voordeel van de diesel tegenover zijn gulzige V8 broers is ontegensprekelijk het verbruik. Ons gemiddelde van 10 liter per 100 km, kan dat alleen maar bewijzen.

Conclusie

De 300 C is een erg interessant compromis. Onder een Amerikaans uiterlijk verbergt hij een uitstekende Europese basis. En ondanks zijn brutaal uiterlijk blijkt hij tijdens het rijden uiterst beschaafd te zijn. De dieselmotor zorgt voor een mooie verrassing en zijn kracht en zijn fluwelen werking slagen er zonder meer in, om het karakter en de klank van een V8 benzine te doen vergeten.