Christophe Deborsu is journalist bij de Waalse zender RTBF. Vorig jaar nam hij er verlof zonder wedde om te gaan werken voor het Vlaamse tv-productiehuis Woestijnvis. Momenteel rijdt hij met een drie jaar oude VW Golf VI. Nochtans heeft Christophe lange tijd trouw gezworen aan Renault.

Deborsu: “Wallonië heeft dankzij mij een Vlaamse garage gesteund! Het zit zo, ik kocht mijn huidige VW Golf VI bij een garage in Tienen, terwijl ik als Waalse burger genoot van de Waalse zuinigheidspremie, die hoger lag dan de Vlaamse. Bepaalde opties die ik absoluut wou, zoals een gps, kon de garage in Perwez, nabij mijn woonplaats Eghezée, niet snel leveren. Vlaamse garages genieten trouwens een zeer goede reputatie in Wallonië omwille van de service die ze bieden. Dat deze Golf BlueMotion technologie heeft en dus heel zuinig rijdt, is ook een heel belangrijk gegeven voor mij.”

Levensreddende Renault

Deborsu: “Ik heb lange tijd trouw gezworen aan Renault. Een van die Renaults heeft trouwens mijn leven gered. Op 14 februari 2005, ik zal die dag nooit vergeten. Ik werkte toen voor de radio in Bergen. Omdat ik het ochtendnieuws deed, moest ik al om half drie ’s nachts thuis vertrekken. Toegegeven, ik reed te snel. Beetje verzachtende omstandigheden: op dat uur rijdt er haast niemand op de autosnelweg en ik moest een lange afstand afleggen. Helaas kwam ik op een ijzelplek terecht. Ik ben geslipt en van de baan geschoven. Gelukkig hield ik er geen schram aan over, met dank aan het solide karakter van die Renault. Tevreden over die stevigheid, kocht ik nadien opnieuw een Renault. De motor van die auto liet het na amper vier jaar al afweten. Genoeg reden voor mij om een einde te maken aan de lange reeks Franse wagens.”

Psychologisch probleem

Deborsu: “Ik besloot voor de Duitse kwaliteit te kiezen. Nu is het zo dat ik altijd een psychologisch probleem heb gehad met Volkswagen. Omwille van de historische connectie met Adolf Hitler. Uiteraard is die associatie na 1945 niet meer van tel, maar het zat diep bij mij. Wellicht omdat mijn grootvader het steevast een merk des duivels noemde. Bij mijn broer speelde dat niet zo: die heeft al veel langer een Volkswagen. Dat hij er tevreden over is, trok me over de streep.”

Lederen zetels

Deborsu: “Ik hecht tegenwoordig vooral belang aan een deftige, goed uitgeruste wagen. De enige luxe die ik me permitteer, zijn lederen zetels. Daar ben ik dol op. Een vriendin, die me al 30 jaar kent: zei me: ‘Die Golf VI past helemaal niet bij jou!’. Ja, het is de klassieke, anonieme auto bij uitstek. De esthetiek is voor mij niet meer zo doorslaggevend. Vroeger was ik ziek van de eerste kras, hoewel ik die door mijn verstrooidheid doorgaans al in de eerste maand oploop. Nu heeft die eerste groef iets bevrijdends. Als je, zoals ik, al het een en ander hebt meegemaakt, begin je heel erg te relativeren. Wat betekent de schoonheid van een auto? Pas op, ik kijk nog altijd graag naar wagens. Onlangs ben ik nog naar de showroom van Mercedes geweest om de nieuwe A-Klasse te gaan bewonderen. Maar als je mij nu naar mijn droomauto vraagt, dan ben ik geneigd om te zeggen: een elektrische auto. De Renault Zoé misschien? De ecologische overwegingen nemen stilaan de overhand.”