Voor de eerste keer in zijn geschiedenis koppelt Honda zijn bekende variabele distributiesysteem VTEC aan een turbocompressor. Een opmerkelijke alliantie met indrukwekkende resultaten: de tweeliter levert 310 pk bij 6.500 tr/min, een koppel van 400 Nm bij 2.500 tr/min en een hoog maximumtoerental (voor een turbomotor) van 7.000 tr/min. De bekende piloot Gabriele Tarquini vertrouwde ons nochtans toe dat “dit het simpelste deel van het werk is. Al die pk’s uit een motor halen is gemakkelijk. Moeilijker is om ze goed op de weg over te brengen.”
Expliciet uiterlijk
De eerste generaties van de Civic Type R hadden een relatief sobere stijl, maar dit model is anders: een overdreven grote achtervleugel, rode accenten overal op het koetswerk, opvallende luchtinlaten en een vierdubbele uitlaat maken duidelijk dat dit geen gewone 1.6 diesel is. Het oorlogspak lijkt opzichtig maar heeft een goed doel: de auto aan de grond kleven met aerodynamische grip.
Prestaties
De betere stroomlijn en beresterke motor zorgen voor interessante resultaten op de chronometer: 5,7 seconden van 0 tot 100 km/u en een topsnelheid van 270 km/u. Zoek niet verder, beter vind je niet. De prestaties komen tot stand met een manuele zesversnellingsbak, waarvan de spreiding en geleiding de traditie van het huis volgen. Tot op de millimeter precies dus. Mochten alle auto’s zo’n manuele versnellingsbak hebben, dan zouden er veel minder automaten rondrijden.
Krachttoer
Zoals Gabriele Tarquini al zei, loont vooral het chassis de moeite. Om te vermijden alle kracht in rook opgaat, zorgde Honda voor een mechanische zelfsper en een voortrein met dubbele stangen. De remmen werden toevertrouwd aan Brembo (dat zorgde voor grote schijven van 350 mm) en een gestuurde ophanging geeft het geheel meer veelzijdigheid.
Typische sfeer
Zelfs een Type R blijft een Civic inzake functionaliteit en ruimte. Gelukkig. Maar je kunt het interieur moeilijk verwarren met een andere versie: rode accenten zijn overal aanwezig, de kuipzetels herinneren aan de aankomst van dit beest en de kleine pook in aluminium geeft zin om tegen de chronometer te rijden.
Ritje in de stad?
Ondanks zijn sportieve pak leent de Civic Type R zich ook voor de stad. De uitstekend afgestelde bediening maakt hem gemakkelijk om te besturen, de motor is aangenaam rond en de besturing is voldoende zacht. Ondanks de verstelbare dempers hadden we graag een soepelere ophanging gezien.
Magische knop
De horizon verdwijnt, de weg kronkelt: het is tijd voor het ernstige werk. Om wat spektakel toe te voegen is de +R-knop. Hiermee kleuren de instrumenten rood, wordt de besturing minder bekrachtigd, reageert de motor alerter en verhardt de schokdemping met 30 procent. Volgens ons gebruik je deze knop beter alleen op circuit, want zelfs op een lichtjes beschadigd wegdek schaadt de harde ophanging het rijplezier.
Levenskracht
De Civic Type R duikt zeer precies de bocht in en schiet er als een raket uit dankzij zijn zelfsper die alle kracht op de weg overbrengt. De omstandigheden van deze eerste test waren ideaal (goed en droog wegdek), maar dat maakt het resultaat niet minder verbluffend. Het stuur heeft maar een beetje last van koppeleffecten en de nauwkeurigheid is voorbeeldig.
Altijd harder
De Type R is bijzonder doeltreffend en geeft de indruk dat hij alsmaar sneller door de bocht kan en dat je steeds vroeger kunt accelereren. Schitterend. Intussen volgt de achtertrein gedwee als je hem uitdaagt met een stevige stoot gas in een bocht breekt hij lichtjes uit. De Civic Type R rijdt dus niet zo messcherp als de Ford Focus ST.
Op circuit
Enkele rondjes op de Slovakia Ring bevestigden onze indrukken. Het evenwicht is uitstekend voor een straatauto en het rijgemak verbaast. Bij een meer dan vlot tempo toont de Type R licht onderstuur en mist hij een beetje stabiliteit bij stevig remmen. Eén van de weinige verwijten aan zijn adres en alleen circuitrijders zullen het opmerken. Op de weg is de Civic Type R meesterlijk. De remmen zijn bovendien krachtig en onuitputtelijk.
En de motor?
Bij ‘rustig’ gebruik is de motor soepel maar zijn woeste karakter komt boven wanneer de bestuurder hoger in de toeren gaat. Onder 2.500 tr/min heeft hij wat tijd nodig om te reageren op plankgas, maar voor de rest … Helaas voor nostalgici die houden van de muzikaliteit van de vorige Type R’s bij hoge toeren: de nieuwe Type R kan niet zingen. Zijn gebrul bij lage toeren is leuk, maar voorts klinkt hij luid en zonder harmonie, met onaangename resonanties.
Prijs
Het is simpel: Honda vraagt 34.000 euro. Het GT Pack voegt klimaatregeling met twee zones, een uitgebreide geluidsinstallatie, 19-duimsvelgen, navigatie en parkeersensoren toe voor 2.500 euro. De Civic Type R is concurrentieel geprijsd rekening houdend met het vermogen. Hij heeft een CO2-uitstoot van 170 g/km, behoorlijk veel.
Conclusie
Bij deze eerste test toonde de Type R veel potentieel. Het is een wilde en doeltreffende auto. Geen auto voor wie alleen wil opscheppen met spoiler, maar een sportwagen voor gepassioneerde bestuurders die van tijd tot tijd op circuit rijden. We moesten er lang op wachten, maar het was de moeite waard. Dit model geeft dit merk weer een sportieve kleur. Nu nog zien wat Ford te bieden heeft met de nieuwe Focus RS (4x4, 350 pk). Een duel op het scherp van de snee lijkt onvermijdelijk.