Doorslaand succes

Naast Lee Iacocca (CEO van Ford) en zijn Ford Mustang lijken Apple en de iPhone plaatselijke marktkramers. De Mustang was in 1964 dé sportwagen van de showbizzwereld. Hij kreeg een indrukwekkende lijn en een heel scala aan opties om jouw auto op maat samen te stellen. De Mustang was eerder kalm met de standaard zescilinder, maar een pak pittiger met de optionele 4.7 V8. Bleef nog de vraag van het koetswerk (coupé, fastback of cabriolet), de uitrusting, de ophanging, … Moeilijk om twee identieke Mustangs te vinden.

Nog altijd even verleidelijk

Groot en klein blijft dromen van de mythische Mustang. Onze testwagen trekt nog altijd de aandacht zoals in zijn eerste dagen: deze rode cabriolet uit 1966 met 4.7 V8 ‘289’ is zeer representatief voor de eerste modellen. Grote velgen, een dreigende blik, uitgesproken voorvleugels, een stuur met drie spaken: de Mustang heeft nog niets aan sexappeal verloren. Integendeel.

We bedanken The Classic Club voor het uitlenen van deze Ford Mustang !

Voor fastfoodliefhebbers

We laten ons in de zetel vallen en dompelen ons onder in een typische yankeesfeer. De zetels zijn groot en kunnen Big Burger-eters ontvangen. Aan ruimte is er geen gebrek, behalve achterin. Terwijl Europese sportievelingen een lilliputterformaat hebben, zijn Amerikanen vaak overbemeten. Met een lengte van iets meer dan 4,6 meter, lijkt de Mustang nog relatief geschikt voor ons continent.

Sportief, had je gezegd?

Aan de buitenkant straalt de Mustang sportiviteit uit, maar dat kunnen we niet echt zeggen van het interieur. Je kijkt weliswaar naar een mooie verzameling ronde tellers, maar van een toerenteller is geen spoor en de zetels zijn even glad als een babyhuidje. En dan is er nog de automaat met drie versnellingen, die eerder aanzet tot flaneren dan aanvallen. Kortom, de Mustang lijkt vooral sportief. Draai je de contactsleutel om, dan knettert de V8 en vult hij de atmosfeer met zijn schorre gerommel.

Onmisbare opties

De Europese klanten kozen doorgaans voor de manuele versnellingsbak (drie of vier versnellingen), de verstevigde ophanging, schijf- en servoremmen, … Zonder deze hele resem opties is dit wilde paard moeilijk te temmen. Voor ik de pook in Drive zet, maak ik kennis met het rempedaal. We laten zacht de remmen los en zijn vertrokken.          

Bijzonder vaag

Na het eerste manoeuvre volgt de eerste verrassing. Het zachte stuurwiel blijft maar draaien. En dan spreek ik nog niet over de nauwkeurigheid. Vergeet de millimeterprecisie van jouw moderne auto, hier gaapt een groot gat tussen de wieltreinen en stuurbewegingen. Kortom, het is allemaal bijzonder vaag. Onnodig te zeggen dat zo’n weggedrag niet bepaald dynamiek opwekt achter het stuur, zelfs al is de mechaniek pittig met vinnige hernemingen. Door de onhandelbare remmen (hard als hout en met matige vertragingskracht) en de koetswerkbewegingen van een schip op woelige wateren lijkt een sportieve rit in de Mustang meer op een rodeosessie.

Je begrijpt het niet

En toen kwam het lange rechte stuk met de ondergaande zon. Dan gebeurt er iets magisch en betovert deze Mustang. De V8 brult hese noten, de radio speelt bluesdeuntjes, de ophanging veegt alle oneffenheden weg en door het wilde paard op het stuurwiel wanen de passagiers zich op de Route 66, op weg naar zon van Californië. We dromen dat deze weg nooit eindigt en de gespierde motorkap ontelbare mijlen zal afleggen op de highway.   

Terug naar de realiteit

Dan werpen we een blik op de tellers. Als deze auto één ding graag drinkt, dan is het wel benzine. De V8 heeft een ontembare dorst van 15 tot 25 l/100 km naargelang het enthousiasme. Wat een veelvraat.

Moeilijk te schatten

Het is moeilijk om de marktwaarde te bepalen. Zoals gezegd, bestaan er geen twee identieke Mustangs. Er is een wereld van verschil tussen de rustige coupés met zescilinder (ongeveer 15.000 euro) en de snelle Fastback Shelby met 300 paarden (meer dan 100.000 euro). Een coupé of cabriolet, aan jou de keuze, maar geef toch de voorkeur aan een auto met bekende voorgeschiedenis en goede uitrusting. De V8 ‘289’ heeft de reputatie onverwoestbaar te zijn, terwijl de auto in zijn geheel waardig veroudert. Reken op 30.000 euro voor een mooie cabriolet met V8. 

Gemakkelijk in onderhoud

Wat het onderhoud betreft, mag je gerust zijn: de Mustang is veel eenvoudiger te onderhouden en herstellen dan een Italiaanse sportieveling met hetzelfde vermogen. Ander goed nieuws is dat alle onderdelen beschikbaar zijn in de Verenigde Staten voor een schappelijke prijs. De onderdelencatalogus is zo dik als een telefoonboek van Texas, met ontelbare mogelijkheden om de Mustang betrouwbaarder te maken of performance kits te monteren. Alles is mogelijk.

Conclusie

Neem de Mustang niet voor de sportieveling die zijn atletische bouw symboliseert. De Mustang verleidt met zijn knap design, maar achter het stuur is hij even handig op onze wegen als een zeeleeuw die op een koord moet lopen. Maar wat maakt het uit? De Mustang is een overblijfsel uit het verleden, een tijdperk waarin benzine nog niets kostte en men geloofde dat alles mogelijk was en het beste nog moest komen. Wil je echte sportiviteit, dan is er nog altijd de zeer verleidelijke Shelby.