Engels melodrama
Het begon in december 2007. Naïef als ik was, viel ik voor een MG Midget 1500 uit 1977 die voor een erg schappelijke prijs aangeboden werd. Zonder veel nadenken of overleg haastte ik me om de auto te kopen.
Ik zag het al voor me in mijn dromen: haren in de wind, de diepe brom uit de uitlaat die mijn oren streelde en een niet te overtreffen zicht op de mooie rondingen van de spatborden. Prachtig!
De werkelijkheid was anders. Een onwaarschijnlijke reeks pannes, een smerige garagevloer, water dat binnendruppelde tijdens regenbuien, een garage met alsmaar meer wisselstukken die zowat mijn thuis werd en opmerkelijk veel verkoudheden en sinusitis.
Met pijn in het hart deed ik de Midget weer van de hand. Net op dat moment stond er een test van de MX-5 op de planning. En dat werd een ware ontdekking. De rondingen, de perfecte ergonomie, de schitterende wegligging en vooral de onverwoestbare betrouwbaarheid trokken me over de streep: zo eentje wou ik ook.
En vandaag
Vandaag staat er helaas nog altijd geen MX-5 in mijn garage. Het is niet gemakkelijk om objectief over een auto te schrijven die zoveel fans telt tussen het autojournaille, mezelf inbegrepen.
Het concept is geweldig, haast geniaal, want heel eenvoudig. Geen overdreven gedoe, geen complexe toestanden of gadgets die de bestuurder verwarren: alleen dat wat de een glimlach op het gezicht van de bestuurder tovert. Een oeroud concept dat de Britten al ruim veertig jaar geleden uitvonden. Mazda voegde er zijn legendarische betrouwbaarheid aan toe, wat de Britten zo erg misten.
Meteen enthousiast
De MX-5 werd in moeilijke omstandigheden aan het publiek gepresenteerd: menig roadster ging ten onder door de scherpe emissie- en veiligheidsvoorschriften. Mazda trotseerde de tegenwind en kwam met een erg verleidelijk autootje.
Mazda vond duidelijk inspiratie bij de Lotus Elan uit de jaren zestig en nam het recept van de Britse roadsters over: eenvoudig, betrouwbaar, goed geprijsd en zonder overdreven chichi. Het publiek reageerde enthousiast. Twintig jaar later is de Miata - zo heet hij aan de andere kant van de oceaan – drie generaties ver en werden er al 900.000 exemplaren gebouwd.
20th Anniversary
Deze speciale serie is gebaseerd op de standaardversie met 1,8-liter benzinemotor en een stoffen kap. Je herkent hem aan zijn radiatorrooster, de deurgrepen en de chromen omranding van de koplampen. Ook de zilverkleurige mistlichten, de 17-duimsvelgen en de 20th Anniversary-logo’s zijn specifiek.
Bij zijn debuut in 1990 was de MX-5 beschikbaar in drie kleuren. Net als deze speciale versie: True Red, Chrystal White Pearl en het nieuwe Aurora Blue. Inzetstukken in het interieur passen bij het koetswerk.
Om de wegligging (nog) te verbeteren, monteerde Mazda tussen de veerpoten een verstevigingstang. Een genummerd identificatieplaatje herinnert je eraan dat van deze versie maar 2.000 exemplaren worden geproduceerd, waarvan amper tien exemplaren voor België.
Achter het stuur
Achter het stuur van de MX-5 kruipen, staat garant voor rijplezier. Alles lijkt ontworpen met maar één idee in het achterhoofd: een glimlach toveren op de mond van de inzittenden.
De glimlachende snoet van de auto, de compacte afmetingen, de lage maar perfecte rijhouding, de geweldige ergonomie en de kleine versnellingspook die als het ware in de hand valt: deze auto zit als gegoten.
Het enige minpunt is dat echt grote bestuurders, zoals uw dienaar, met de knieën tegen de stuurkolom stoten en met hun hoofd bijna tegen de kap zitten. De pedalen zijn dan weer schitterend geplaatst. Een tip-hiel leek nog nooit zo gemakkelijk.
Op weg
Een goede raad: laat de autosnelwegen voor wat ze zijn en zoek de kleine secundaire wegen op. Daar geniet je optimaal van het evenwichtige onderstel, de directe bediening en de achterwielaandrijving. Met kleine stuurbewegingen plaats je de MX-5 op de millimeter precies en met een kleine polsbeweging verander je vliegensvlug van versnelling. Wat een plezier!
De motor is dan weer niet het sterkste punt van de MX-5, al is hij met 126 pk voldoende levendig en zet hij goede prestaties neer. Mazda besteedde veel aandacht aan de akoestiek, maar zonder opvallend resultaat. Het ontbreekt de motor aan karakter, hij werkt te lineair. In een berline is dat zeker welkom, maar in een sportwagen als de MX-5 is dat eerder vervelend.
Op het vlak van comfort scoort de Miata dan weer goede punten. De filtering is uitstekend en staat mijlenver verwijderd van de beenharde ophanging van zijn voorbeelden. Bovendien is de MX-5 vrij praktisch en kun je in de koffer voldoende bagage kwijt om er met z’n tweetjes een weekendje op uit te trekken.
Prijs
Ondanks 17-duimsvelgen, airco, metaalkleur en het exclusieve karakter is deze speciale versie gunstig geprijsd: 23.500 euro. Jammer genoeg zijn alle exemplaren al gereserveerd. Maar aarzel niet om voor een ‘gewone’ MX-5 te gaan: het rijplezier is identiek en je krijgt er meteen een oogappel bij.