François Piette

29 NOV 2007

Groter volume voor de koffer…en ook voor de verkoop?

In ons Belgenlandje is de break een veel gekozen typeauto. Zo schat Renault dat 60% van de totale verkoop van de nieuwe Laguna van dit type zal zijn. Dit verklaart de belangrijkheid die de constructeur aan de ontwikkeling van dit model schonk. Bovendien wordt deze nieuwigheid van twee nieuwe motoren voorzien: de 2.0 dCi van 130 en 172 pk.

Voorstelling

Tegenover de vorige Laguna Grand Tour werden in de lengte 9 centimeters gewonnen waardoor die nu op iets meer dan 4,8 m komt ( 4.803 mm om precies te zijn). Dit komt de inzittenden ten goede maar ook koffervolume groeit. Met een winst van 33 liter klimt diens capaciteit zo naar 508 liters. Tegenover de berline krijgt deze Grand Tour enkele specifieke uitrustingen die het dagelijkse leven aangenamer maken. Zo zien we onder andere een (in optie beschikbare) openklapbare achterruit of nog het « Easybreak » systeem, dat met een simpele druk op de knop de achterzetels laat neerklappen. Prima voorzieningen, maar je vraagt je toch af waarom Renault niet verder gaat en ook een neerklapbare voorzetel voorziet. Dit zou de mogelijkheid om lange voorwerpen te vervoeren nog vergroten.
De algemene lijn van de break oogt dynamischer als die van de berline ook al werd de achterkant klassiek getekend. Die achterkant valt overigens goed in de smaak. Toch wekt de schuin aflopende achterruit de indruk dat de achtersteven van de wagen wat uitgerokken werd. Je moet trouwens opletten dat hogere voorwerpen bij het inladen niet onder de achterruit komen te liggen. Bij het sluiten van de klep is het gevaar dat ze in contact komen met de ruit niet denkbeeldig. Met beschadigingen of een gebroken ruit tot gevolg...

Op de weg
Qua rijgedrag zijn de verschillen tegenover de Laguna berline miniem. Je vindt er hetzelfde intuïtieve weggedrag, dezelfde goede geluidsisolatie, de goede afwerking en hetzelfde ophangingscomfort terug. Buiten het ophangingscomfort lag Renault op dit niveau wat achterop, maar met de nieuwe modellen halen ze een hoog niveau dat deze break volledig bevestigt. We durven dus stellen dat we heel tevreden over de ophangingskwaliteiten, maar spijtig genoeg zijn we minder lovend over de stuurinrichting. We bemerken nog steeds een tekort aan gevoeligheid en stevigheid, wat op kronkelende wegen de nauwkeurigheid verstoort.
Voor deze test wisten we beslag te leggen op de 1.5 dCi en de 2.0 dCi’s van 150 en 172 pk. De eerste is nog steeds erg sober en blijft beneden het merkeigen Eco 2-marge van 140 gram per kilometer (133 om precies te zijn). Tijdens het rijden reageert hij in de lagere versnellingen behoorlijk dynamisch maar bij hogere snelheden komt hij wat adem te kort. Bij volle belading zal je dus niet mogen aarzelen om de schakelpook te bedienen! Betreurenswaardig is de afwezigheid van een partikelfilter. Dat zou in de loop van de volgende maanden opgelost worden. De 2.0 dCi’s van 150 en 172 pk zijn erg overtuigend en behoren volgens ons tot de beste diesels op de markt. Ze zijn ongelooflijk soepel en buitengewoon geruisloos en we kunnen ze enkel verwijten dat ze een beetje te gulzig zijn...

Advertentie
Advertentie
Advertentie