Gekke auto

Het lijkt wel alsof de ingenieurs een oude voorraad hallucinogene champignons hebben ontdekt. Met de C4 Cactus zet Citroën de toon: beantwoorden aan de wensen van een niet noodzakelijk heel begoede klantengroep en toch een originele auto bieden. Op dat vlak kent hij geen concurrentie: hij valt op door de Airbumps (de luchtkussentjes op de flanken die het koetswerk beschermen tegen openslaande deuren) maar ook door de avontuurlijke en ondeugende stijl.

Goed nieuws is dat die lijn ook doorgetrokken wordt in het interieur. De klassieke instrumenten werden overboord gegooid en vervangen door twee schermen: een eerste achter het stuur informeert de bestuurder over essentiële informatie (zonder toerenteller of watertemperatuur evenwel), terwijl de centrale tablet de rolt van infotainmentsysteem speelt.

Grappig

De sfeer hangt ergens tussen ‘verzorgd’ (lederen riemen als handvatten, een groot panoramisch dak, een net design, …) en ‘slordig’ (goedkope plastics, middelmatige afwerking, ruiten achteraan die alleen op een kier openen, …). Kortom, een typische Citroën-mix. Kers op de taart: als je kiest voor de gerobotiseerde versnellingsbak dan krijg je voorin een bank in plaats van twee gescheiden zetels. Leuk!

De tablet van het multimediasysteem biedt heel wat mogelijkheden, waaronder internettoegang en diverse apps. Het systeem is volledig, maar we betreuren de weinig vanzelfsprekende ergonomie.

Praktisch

Ondanks de lengte onder 4,2 meter biedt de C4 Cactus een verbazingwekkende ruimte. Alleen de bestuurder heeft te klagen, omdat het stuur niet regelbaar is in de hoogte. De vele en ruime opbergvakken zijn heel praktisch in dagelijks gebruik. De passagiersairbag in het dak maakt wat dat betreft veel plaats vrij.

Over de koffer zijn we minder enthousiast: het volume is groot maar onregelmatig, de tildrempel is hoog en de afwerking laat echt te wensen over. De achterbank klapt alleen neer in één stuk en biedt (helemaal) geen vlakke laadvloer.

Levendig en luid

Dankzij het lage gewicht heeft de C4 Cactus niet veel pk’s nodig om goed te presteren. Zo volstaan de 92 paarden van de 1.6 e-HDi om vinnig, soepel en helaas ook luid vooruit te komen. Het dieselgekletter komt snel naar boven en mengt zich met windgeluiden op de autosnelweg.

Groot gebrek

Er is echter een groot minpunt: de gerobotiseerde zesversnellingsbak (ETG). Die werd al meermaals verbeterd maar is nog altijd niet in staat om een werkingscomfort die naam waardig te bieden: schokken bij het schakelen, een chaotisch beheer, een trage respons, … Hij lijkt nog uit een andere tijd te komen. Jammer dus voor de bank vooraan, maar je kiest beter voor de handgeschakelde versnellingsbak. Echt doen.   

Speels en comfortabel

Het weggedrag doet denken aan Dacia: je voelt meteen de lichtheid van het geheel en dat zorgt voor plezier. Het is niet allemaal rooskleurig want de voortrein is niet zo snedig en de besturing mocht nauwkeuriger. Het comfort van de ophanging is wel bijna altijd verzekerd. Ze is aangenaam soepel voor jouw kwetsbare rug.

Prijs

Citroën kondigt trots een basisprijs van 14.850 euro aan. Maar dat is dan wel voor een naakte benzineversie. Als diesel start de C4 Cactus bij 18.350 euro en onze correct uitgeruste testwagen ging boven 23.000 euro. Zie het dus niet als een originele concurrent voor een Dacia.

Het verbruik profiteert van het lage gewicht en de zuinigheid van de 1.6 diesel: ondanks het rampzalige beheer van de versnellingsbak ging ons gemiddelde niet boven 5,2 l/100 km. Het is zelfs kinderspel om onder 5 l/100 km te blijven.

Conclusie

Zo’n originele auto hoeft niet helemaal perfect te zijn. Hij heeft veel gebreken, die soms zelfs irritant zijn. Ondanks die imperfecties vergeef je deze karaktervolle auto veel. Hij keert terug naar een zekere vorm van essentie en lanceert nieuwe, ingenieuze oplossingen. We zijn dankbaar dat hij anders is dan de rest. Het is een echte Citroën en een sympathieke auto.