Het persbericht van destijds spreekt over straffe prestaties maar een lage milieu-impact. Een riedeltje dat we vandaag constant horen… De 2.6-zescilinder in lijn van deze VCC (voor Versatility Concept Car) onderscheidde zich met voor die tijd mooie techniek, zoals rechtstreekse benzine-injectie en drukvoeding. Zijn 250 pk hadden volgens het communiqué destijds genoeg aan 6,5 l/100 km.
Maar deze conceptcar wist zich vooral te onderscheiden door zijn overbrenging en door het elektrische circuit, met een gerobotiseerde manuele versnellingsbak en een circuit van 42 volt. De reactietijd van de turbo en het inhouden tijdens het schakelen (een groot gebrek van dergelijke versnellingsbakken) werden ondervangen door een kleine motor die werd gevoed door de grote batterij. De voorvader van de microhybridisering die vandaag zo sterk uitbreiding neemt…
Deze cross-over was ongeveer even groot als de S80 van toen maar beloofde een laag gewicht van 1,3 ton. Het geheim daarachter? ‘Edele’ materialen zoals aluminium en koolstofvezel.