In tegenstelling tot de klassieker en de moderne interpretatie is de naam op deze kleine stadsmus voluit in letters geschreven en niet in cijfers. Maar het grootste verschil zit hem uiteraard in de stijl, die met winkelhaak en lat lijkt bedacht eerder dan met een passer! Zijn tronie was op zijn zachtst gezegd banaal, of als we heel negatief zijn gewoon lelijk, waardoor hij vandaag niet erg hoog wordt ingeschat. Maar dat weerhoudt hem er geenszins van om opwindend te zijn!
De Abarth van zijn tijd, met 54 pk
In tegenstelling tot de hedendaagse Abarth-versies, die erg extravert zijn op het vlak van look en klank, beheerste deze Cinquecento Sporting de kunst om onopgemerkt voorbij te komen. Lichtmetalen velgen hier, een rood logo daar en later nog zijdelingse stootstrips en daarmee was de transformatie rond! Oh ja, voor ik het vergeet, er was ook een levendige gele lakkleur waar heel zijn roem op was gebouwd! Hij is gebouwd van 1994 tot 1998 en kende een zeker succes.
De belangrijkste metamorfose zat uiteraard onder de motorkap. Weg met de oude knar met zijdelingse nokkenassen van de basisversies, dit model had een bruisende 1,1-liter die 54 pk ontwikkelde. Met die bewapening kon het 3,23 meter korte niemendalletje 150 km/h halen en “verpletterde” hij de grens van de 100 km/h na 13,8 seconden! Vandaag moeten de sloomste stadswagens eens lachen om dergelijke cijfers, maar twintig jaar geleden was dit respectabel! Temeer omdat hij alert in de toeren klom, behoorlijk pittig klonk en een bijzonder levendig rijgedrag vertoonde!
Vandaag
Voor een paar duizend euro (maximum 3.500 euro) zou je een erg geschikt exemplaar moeten kunnen vinden. De voorwaardelijke wijs is hier wel noodzakelijk, want veel auto’s zijn uitgeleefd door een hele resem vaak slordige eigenaars of aanhangers van woeste tuningvondsten. Nochtans is de kleine vlo niet moeilijk te onderhouden. De Cinquecento was gespaard van grote ontwerpfouten, al kampt hij wel met een wispelturig elektrisch systeem en een koppeling die gevoelig is voor mishandeling.