Moskvitch toonde zijn 408 voor het eerst op het Salon van Moskou in 1964. Maar de belangrijkste voorstelling vond het jaar erna plaats, op het Salon van Parijs. En voor de Europeanen kwam hij als een verrassing: een auto met strakke lijnen, aangenaam om naar te kijken en helemaal passend in de tijdsgeest. Bovendien was de 408 ondanks eerder beperkte buitenafmetingen (minder dan 4,1 meter) ook nog eens praktisch en kon hij 4 grote volwassenen comfortabel vervoeren! Op papier leken de Russen dus alle kaarten in handen te hebben om te slagen in hun opzet!

Blind vertrouwen?

Met het volste vertrouwen in zijn product sluit Moskvitch een akkoord met Renault: naast de participatie van het Franse merk in de bouw van twee nieuwe fabrieken in Rusland, zal het de 408 ook bouwen in zijn fabriek in Vilvoorde, vlakbij Brussel. 

Niet echt warm onthaald…

Terwijl de auto op papier heel wat argumenten had om te overtuigen , bleek dat op de weg veel minder het geval. De pers was in die tijd bijzonder kritisch over de Russische berline! Zonder vergelijkingen te maken tussen het raffinement van zijn aandrijving en het comfort van een goelag, moet je toegeven dat de 1,4 liter grote viercilinder niet meer echt bij de tijd was: zijn 60 pk zorgden dan wel voor een topsnelheid van 130 km/u, maar hij was daarbij bijzonder ‘aanwezig’, met sterke trillingen! In vergelijking met veel modernere Westerse producten, had de Moskvitch dus moeite om Europese klanten te overtuigen. 

Verschillende koetswerkvormen

De auto werd op de markt gebracht als berline, break en als bestelwagen. Maar de topversie werd nooit in productie genomen: Moskvitch ontwikkelde twee cabrio’s op basis van de 408, maar helaas kwam er nooit groen licht voor de bouw en de twee prototypes werden vernietigd...


Op zoek naar een oldtimer?

Ben jij op zoek naar een oldtimer? Ontdek onze nieuwste zoekertjes voor oldtimers nu hier: