Die zeer specifieke doelgroep rechtvaardigt, in de ogen van de verantwoordelijken van Aprilia, bepaalde vreemde keuzes voor een scooter. Echt verbazend is dat niet, want de SRV 850 is niets meer dan een gemoderniseerde Gilera GP 800.

Wat veranderde? Eerst en vooral de positionering van het merk. Terwijl Gilera een zeker prestige geniet in Italië, met een imago dat steunt op een rijk verleden en knappe sportieve resultaten, werkt het merk minder goed op andere markten. Het gamma beperkt zich al enige tijd tot scooters. Aprilia heeft daarentegen een internationaler imago, een meer hedendaagse sportieve uitstraling en een mooie technologische expertise (ride-by-wire, tractiecontrole, keuze uit verschillende mappings).

Piaggio, eigenaar van beide merken, lijkt Gilera wat te verwaarlozen en zich meer op Aprilia te richten. Dat rechtvaardigt de komst van de SRV 850 die, zo benadrukt Aprilia, de GP 800 (die in de catalogus blijft) niet vervangt. De rolverdeling plaatst de Gilera meer in de Touring-categorie, terwijl de SRV sportiever is en profiteert van enkele ontwikkelingen waar de GP 800 geen recht op heeft.

Zoek de verschillen

Laten we terugkeren naar de verschillen. De Aprilia laat zich inspireren door de andere producten van het huis door de look van de RSV4 over te nemen: we zien drie koplampen, twee luchtinlaten onder de koplampen en zijspiegels met geïntegreerde knipperlichten. De verstelbare ruit, die nochtans aanwezig is op de GP 800, ging helaas verloren. Het achterlicht erft hij van de Dorsoduro. De twee ‘valse’ luchtroosters naast het achterlicht bevestigen de motoinspiratie van de SRV.

De afwerking van de gelakte onderdelen en de assemblage ziet er goed uit, beter dan de boordplank, die verouderd is en net als het stuur direct uit de GP 800 stamt. Van links naar recht zien we de snelheidsmeter, een digitaal scherm met de motortemperatuur, een klok, twee tripcomputers en de buitentemperatuur (bepaalde functies bedien je rechts aan het stuur) en ten slotte aan de rechterkant de toerenteller met brandstofmeter. De instrumenten bevindt zich een zone zonder bergvakken en met de weinig elegante maar praktische parkeerrem.

Uitleg

Mechanisch neemt de Aprilia alle onderdelen over van de Gilera. Het frame en de ophanging werden vernieuwd, net als de V-twin in een hoek van 90 graden uit de Aprilia Mana (alles wordt duidelijk: de Gilera was maar een nabootser), de remmen, de eindtransmissie met ketting en de dubbele uitlaat.

De verantwoordelijken van Aprilia die ons bij deze presentatie vergezelden, waren formidabel. Ze slaagden er bijna in om ons te overtuigen van hun juiste technische keuzes. Een ketting op een scooter? “Maar natuurlijk! Deze scooter haalt heel wat ideeën uit de motowereld en deze goed doordachte en stevige ketting vergt een minimum aan onderhoud.” Een gesloten carter? “Onze klanten vragen dat niet.” Een riem? “Daar hebben we aan gedacht (op de eerste prototypes van Gilera) maar je weet dat een riem gevoelig is voor vuil en grind. Dat vergt ook onderhoud en wordt luidruchtig en oud.” Als jij het zegt …

En de praktische aspecten, zoals de koffer onder het zadel die niet voor om het even welke helm geschikt is of de afwezigheid van opbergvakken in de boordplank? “Geen belemmering voor de eigenaar van een RSV4, die sowieso al afziet van de praktische aspecten van de SRV.” Maar als je de twee gaat vergelijken …

Desondanks vermelden we het gemak waarmee de SRV op zijn centrale steun rust: daar kan de BMW C650 GT wat van leren. Maar nu wordt het gesprek echt surrealistisch.

Bizar

ABS en tractiecontrole? “Niets is onmogelijk, we zullen kijken naar de wensen van onze klanten. Maar ze lijken er nauwelijks naar te vragen.” Je zou geloven dat de SRV alleen bestemd is voor Italiaanse mannen vol testosteron die denken dat ABS alleen goed is voor mietjes. De houding van Aprilia wordt nog komischer. We verwachten namelijk dat de SRV ABS/ATC bij ons op de markt komt in juni of juli, voor een prijs van 9.749 euro tegenover 9.329 euro voor de standaardversie, die we konden testen tijdens de presentatie ten noorden van Rome. Vergt de tractiecontrole een verschillende motormapping? De technologie wordt beheerd door Aprilia, het valt nog te bezien of dat de SRV ten goede komt.

De ingrediënten komen van Gilera, maar werden aangepast door Aprilia. De afstelling van de ophanging en de motormapping evolueren lichtjes om het rijgedrag en de efficiëntie te verbeteren en de tweecilinder zachter te maken door het koppel geleidelijker af te leveren. Het doel werd bereikt. Tijdens de test konden we het doeltreffende chassis, dat stevig en comfortabel is, zeker waarderen. De wegen verkeerden wel in veel betere staat dan bij ons en hebben niets te zien met het biljartvlakke parcours dat BMW ons in Spanje voorschotelde bij de recente presentatie van zijn nieuwe scooters.

Snelle scooter

De Aprilia gedroeg zich bewonderingswaardig goed, zonder onze wervels te belasten. Hij draaide vlot en we amuseerden ons van de ene bocht naar de andere dankzij de vlotte acceleratie van de tweecilinder. Alleen enkele zeldzame pompbewegingen als de weg te slecht werd, tomen ons enthousiasme (een beetje) in. Bij een hoger tempo rijdt hij gemakkelijk en zacht. Het vermogen is aanwezig bij alle toerentallen, zonder trillingen en heel geleidelijk. Een waar plezier.

De bijtkracht, de progressiviteit en de dosering van remmen zonder ABS (we zijn geen mietje!) zijn voorbeeldig, afgezien van een onaangenaam ‘dribbelend’ achterwiel. Om dat nader te onderzoeken, wisselden we van scooter met een vrouwelijke collega (jaja, ook vrouwen kunnen deze machomachines besturen). Op dit exemplaar was het fenomeen bijna volledig verdwenen. Een geluk komt nooit alleen: deze SRV trok nog beter op dan de onze.

Op nat wegdek zou de tractiecontrole toch wel nuttig zijn, zeker als je ziet in welke staat de achterband verkeerde na slechts 1.750 km. Die journalisten toch … Ze vernielen een tweewieler in geen tijd en met enkele bewegingen.

Verleid?

We steken niet onder stoelen of banken dat we een leuke tijd beleefd hebben achter het stuur van de SRV. Hij is zeker niet perfect maar heeft zoals veel Italianen een heilig temperament en veel persoonlijkheid.

Voel je je aangetrokken? Alles hangt af van wat je verwacht. De SRV lijdt onder een gebrek aan praktische troeven: een kleine koffer, geen opbergvakken en een ketting die een minimum aan onderhoud vraagt. De eigenaars van de GP800 lijken er amper over te klagen en prijzen de duurzaamheid. De afmetingen zouden in de stad ook een bezwaar kunnen zijn.

Aan de andere kant beschikt de SRV over een doeltreffend en stabiel weggedrag en presteert de motor beter in vergelijking met andere scooters. Ons advies? Wacht tot de versie met ABS/ACT beschikbaar is, die maakt het leven aan boord van de SRV in onze regio gemakkelijker.