Gelukkig wegen ook de jaren aan technologische innovaties door en zorgen die er mee voor dat de indrukwekkende cavalerie gecontroleerd los gelaten kan worden. De elektronische rijhulpsystemen zijn tot alle geledingen van de hyper-roadsters doorgedrongen en de Aprilia Tuono vormt daar geen uitzondering op.

De nieuwe Tuono komt dus met een uitgebreid elektronica pakket dat de pret in goede banen moet leiden: tractiecontrole, wheelie controle, launch control, quick shifter, ABS,… Het is allemaal aanwezig om je als bestuurder die extra controle te geven.

En er zit nog een extra bonus bij: de elektronische box die je toelaat om je motorfiets met je smartphone te synchroniseren. Op die manier kun je de instellingen van je motorfiets raadplegen én aanpassen en kun je de telemetriegegevens na een dagje op het circuit meteen analyseren.


Op punt

Aprilia heeft daarvoor een app ontwikkeld waarin de meeste bekende circuits ter wereld in staan opgeslagen. Die app kan ervoor zorgen dat het rijwielgedeelte optimaal wordt afgesteld terwijl je een rondje aflegt. De app weet immers aan de hand van onder andere de GPS-gegevens waar je je bevindt en kan de instellingen van de motorfiets in real time aanpassen, zelfs in functie van de bocht waar je naartoe rijdt. Een vleugje MotoGP, iemand?

Maar genoeg gepalaverd. Tijd voor actie! Deze presentatie in Misano deed ons al meteen watertanden, de zon schijnt en de locatie is magnifiek. Al is de staat van het wegdek op de kleine secundaire wegen in een te slechte staat om er een sportieve rijstijl op na te houden. Tegen een dergelijk wegdek heeft ook de elektronica geen antwoord in huis zodat we ons na de trip van 60 kilometer moeilijk een beeld kunnen vormen van de roadster kwaliteiten van deze Italiaanse spierbundel.


Nadrukkelijk aanwezig

We vertrekken dus aan een veel gezapiger tempo dan we hadden verwacht, maar daardoor kunnen we volop genieten van het uitzicht met de ranch van Valentino Rossi in de verte en zijn we voldoende alert om rechtop te blijven wanneer opeens in het midden van een bocht een lading grind ligt. Dat neemt niet weg dat tijdens de hele rit de motor, zowel naar karakter als vermogen, steeds nadrukkelijk aanwezig is. De paardenstal hunkert er naar om los te worden gelaten. Het heeft soms veel weg van een kooi gevuld met tijgers die ijsberend rondlopen, wachtend om de vrijheid tegemoet te springen. Gelukkig bestaat in ons geval de kooi uit het alom waakzame oog van de elektronica.

De tot 1100 cc vergrootte V4 dwingt respect af. Haast een devote adoratie… Hij is dermate krachtig vanaf het middelste toerentalgebied dat je enthousiasme om het gashendel open te draaien even groot moet zijn als je cojones en je rijvaardigheden.

De stabiliteit aan hoge snelheden is correct, maar de radicaal sportieve aanpak van het chassis laat weinig ruimte voor fouten. Wanneer je een rotonde benadert, dan leg je de Tuono maar best van de eerste keer op de juiste rijlijn omdat hij eerder terughoudend reageert op plotse grote koerswijzigingen.


2015

De nieuwe Tuono is rechtstreeks afgeleid van de Aprilia-superbike, de RSV. En die nauwe bloedband is ‘m aan alles te zien.

Voor de nieuweling was het doel om een aangenamere rijstijl te combineren met een maximum aan rijsensaties. En het minste wat je van de ingenieurs uit Noale kunt zeggen, is dat ze erg ver zijn gegaan om dat resultaat te bereiken.

De Tuono wint fors aan koppel. Maximum 121 Nm komt er uit de V4. De afgifte aan lage toerentallen wordt wat opgeofferd ten voordele van de kracht in het middelste toerentalgebied en een vlakkere vermogensafgifte. Tegenover de vorige versie is het stuur wat smaller geworden, het zadel wat lager door een andere vulling waardoor je zithouding aan boord iets meer doordacht is. Op die manier ben je - ook zonder compromissen te moeten doen - beter bestand tegen de schokken die doorgegeven worden als het wegdek in slechte staat verkeert. Je onderrug zal er wel bij varen.

De Tuono is verkrijgbaar in twee versies: een RR en een Factory-model. Die verschillen hoofdzakelijk op vlak van banden en vering (respectievelijk Sachs en Öhlins). De Tuono Factory kreeg een speciaal Italiaans tricolore jasje aangemeten dat exclusief voor hem is voorbehouden.


Schizofreen?

En toch zit er ons iets niet lekker… Aan de ene kant hebben we deze fantastische motor, die bulkt van het potentieel, demonisch kan uithalen en een heilig respect weet af te dwingen en die is opgehangen in een sportief chassis. Aan de andere kant verzekert Aprilia ons dat ze er alles aan gedaan hebben om de motorfiets meer ‘road friendly’ te maken. Hij zou dus eenvoudiger te berijden moeten zijn, en wheelies en andere capriolen stonden volgens de ingenieurs niet bovenaan op het prioriteitenlijstje.

We kregen het gevoel dat er warm en koud werd geblazen tegelijkertijd want wanneer wij met de Tuono rijden dan hebben we de indruk dat je op een sportieve staaf dynamiet zit waar je enkel nog de lucifer aan moet zetten.

Toegegeven, in tijden van politieke correctheid is het veiliger om je discours in het verlengde van de wetgevende macht te leggen, maar we kregen de indruk dat we volgend verhaal kregen: “We hebben voor jou een motorfiets gemaakt waar je fantastisch veel plezier mee kan beleven, maar beleef je plezier alsjeblief met mate.” Wie het potentieel van deze Tuono wil verkennen en benutten doet dat dus op eigen risico. En wie verstandig is en zijn rijbewijs wil behouden, wijkt daar best voor uit naar de gesloten omloop…