Zo begint de geschiedenis van de Audi A7 Sportback. Deze vijfdeurs is maar 1,42 m hoog en toch bijna 5 m lang en dus bijna zo groot als de A8. Maar de filosofie is helemaal anders. In de lijnen van de A7 Sportback herken je trekken uit de jaren zeventig, de tijd van de Alfa Romeo GTV en Sprint en ook een zekere Audi Coupé S. Echte schoonheden. Het enige wat me stoort aan de A7 is de wegklapbare vleugel op de achterklep. Een modegril? De lijn van de A7 Sportback is in ieder geval erg geslaagd en verleidelijk. Het is een mengeling van elegantie, spierballen, een natuurlijke uitstraling, luxe en sportiviteit.

Op de millimeter

De A7 is een knappe verschijning. Voor een seriewagen is hij bovendien uitzonderlijk goed afgewerkt. Zo is bijvoorbeeld de deurspleet maar 3,8 mm groot en perfect evenwijdig. De naad tussen de voorvleugel en deur werd nog maar eens met een tot twee duizendsten van een millimeter verminderd.

Sinds de introductie van de A8 in 1994 grijpt Audi graag terug naar aluminium. Het koetswerk van de A7 Sportback weegt dankzij dit materiaal vijftien procent minder dan zijn stalen equivalent, waardoor de 3.0 TDI bijvoorbeeld maar1.695 kilo weegt.

Het koetswerk is niet alleen lichter, maar ook veel stijver, wat de geluidemping, trillingen en rijprecisie ten goede komt. Via de ramen of de akoestisch bestudeerde voorruit dringt geen lawaai in het interieur binnen, wat verklaart waarom het in de A7 zo stil is.

Echte beelden

Eenmaal aan boord zit je zowel vooraan als achteraan erg comfortabel. In de topversies van het gamma kun je de vier aparte zetels verstellen in bijna alle richtingen, tot de lengte van de zit en de zijdelingse steun toe.
De origineel ogende boordplank werd ontworpen volgens het wrap-aroundprincipe, een horizontale lijn die de inzittenden omarmt in een soort cocon, net als in de Jaguar XJ.

Het volledige lijstje van elektronische hulpmiddelen (projectie in de voorruit, aanraakgevoelig scherm, nachtzicht, ...) overlopen zou ons te ver leiden, maar we willen toch graag het nieuwe navigatiesysteem vermelden. Dat maakt via het internet een verbinding met Google Maps en beperkt zich niet tot een voorstelling van de weg en het reliëf, maar toont echte beelden.

Waarom hybride?

Tijdens de test op de bochtige wegjes van Sardinië mochten we op weg met de laatste versie van de 3.0 TDI-motor. Die levert 204 pk (een 245 pk versie is ook beschikbaar) maar weegt door het gebruik van grafiet nu 6 kg minder of 194 kg in totaal. De inspuitdruk steeg naar 2.000 bar en dankzij de betere verstuiving bedraagt het koppel nu 400 Nm bij amper 1.250 tr/min. Wie doet beter?

De prestaties mogen dan ook gezien worden: de topsnelheid bedraagt 235 km/u en in 7,4 seconden spurt hij van 0 tot 100 km/u. Zelfs qua ecologie en verbruik scoort hij erg goed. Gemiddeld verbruikt de A7 Sportback 3.0 TDI 5,3 l/100 km en stoot hij 139 g CO2/km uit. Theoretische cijfers, maar tijdens onze test steeg het verbruik nooit boven 7,5 l/100 km. Misschien denkt Audi daarom nog niet aan een hybride…