1. Welke auto kiezen?

Het gras is altijd groener aan de overkant. Dat geldt ook voor tweedehandsauto’s. Zoekt jouw partner een Golf en jij een Boxster voor de zomerse dagen? De Duitse markt heeft veel te bieden. De uitrusting, de versies en soms zelfs de motoren verschillen wel van de onze. Je kijkt dus beter goed uit. Koop je buiten Europa, dan wordt het iets complexer omdat de auto dan wellicht moet aangepast worden aan onze wetgeving, zeker als de auto uit de Verenigde Staten komt.

2. De btw

Bij een nieuwe auto gekocht in het buitenland wordt de administratie wordt lastiger. Na de aankoop van de auto zonder btw moet je de Belgische btw van 21 procent betalen aan de douane. Reken het uit en bekijk of het de moeite loont. Bij tweedehandswagens moet je een onderscheid maken tussen de aankoop van een particulier (geen btw) en van een professionele handelaar (inclusief btw).

3. De garantie

Goed nieuws: koop je een auto in de Europese Unie dan geldt de garantie zeker. Bij problemen is het natuurlijk beter dat je de taal van het land van oorsprong machtig bent en de auto eventueel kunt terugbrengen naar de verkoper. Buiten de EU wordt dat moeilijk …

4. Het contract en de papieren

Je hebt beslist om te tekenen. Weet goed wat je precies tekent. Het verkoopcontract kan, als het is opgesteld in een vreemde taal, niet helemaal duidelijk zijn. Overloop het met iemand die de taal beheerst of vraag een vertaling van het contract. Hierin moeten alle eigenschappen van de auto staan, inclusief het chassisnummer. Wat je ook nodig hebt: de factuur, het Europese certificaat van overeenstemming (auto’s gekocht in de EU), het originele inschrijvingsbewijs en eventueel de garantie en het onderhoudsboekje.

Het klinkt vervelend, maar controleer of alle gegevens wel overeenstemmen, zeker het chassisnummer op de auto en op het inschrijvingsbewijs. Fouten komen vaak voor (zeker in Groot-Brittannië). Weet ook dat het Europese certificaat van overeenstemming voor 1999 nog niet verplicht was. Ontbreekt het, richt je dan tot de Belgische importeur. Sommige constructeurs leverden het al in het midden van de jaren negentig. Bij een negatief antwoord, wensen we je veel sterkte want dan moet je een procedure van typegoedkeuring volgen.

5. De auto naar België brengen

De simpelste en veiligste methode blijft een aanhangwagen. Er zijn andere mogelijkheden zoals een voorlopige nummerplaat uit het land van oorsprong van de auto maar dan mag je niet altijd over de grens en bij controle kan het snel een kluwen worden, zelfs al lijkt alles in orde.

6. De auto aangeven

Het is zover: je hebt de auto van je dromen. Nu moet je hem nog inschrijven. Er moet je hem nog aangeven bij de douane door je met de papieren van de auto te begeven naar een Belgisch douanekantoor naar keuze. Vergeet niet dat je bij een nieuwe auto een specifieke btw-aangifte moet doen. Belangrijk: is je auto hoogstens zes maanden oud of heeft hij maximaal 6.000 km, dan wordt als nieuw beschouwd.

Komt je auto uit een land van buiten de Europese Unie, dan moet je je melden bij het eerste douanekantoor dat je tegenkomt binnen de unie, zelfs al is dat niet in België. Als je de auto aangeeft in een andere lidstaat, dan kun je daar kiezen om de verdere invoerformaliteiten ter plaatse of in België te vervullen. Meer informatie vind je hier. 

7. Technische keuring

Is je auto een tweedehands dan moet die de tweedehandskeuring ondergaan. Vroeger was een ‘garageplaat’ of een aanhangwagen nodig om daar te geraken, vandaag kun je andere nummerplaten gebruiken zoals de verzekeraar op de hoogte is en de papieren overeenstemmen.

Twee opmerkingen. Ten eerste moet je bij auto’s uit Groot-Brittannië je de koplampen laten vervangen zodat ze de ‘juiste’ kant van de weg verlichten. De tweede opmerking slaat op auto’s uit een land buiten Europa en bedrijfsvoertuigen: je moet de remschijven zelf demonteren. Heb je hiervoor onvoldoende aanleg, laat je dan vergezellen door een mecanicien.