Na de 5 geheimen van de Citroën 2 PK, Fiat Nuova 500, Mini Classic, VW Golf, Porsche 911, Ferrari 250 GTO , Mercedes 300 SL , Lamborghini Countach , Range Rover, Renault 4, Ferrari Testarossa ,McLaren F1, Citroën DS, Jaguar E-Type en de Volkswagen Kever, we onze reeks verder met 5 weetjes over een ander iconisch model: de Willys MB.
1. Extreem dringende bestelling
In 1940, op het moment dat de oorlog snel om zich heen begint te grijpen, slaat het Amerikaanse leger in paniek bij de aanblik van zijn gamma aan verkenningsvoertuigen. Dat bestaat uit een resem voorbijgestreefde wagens, waaronder zelfs nog een paar Ford T’s. Daarom wordt een extreem dringende offerteaanvraag uitgestuurd: er moest binnen de 11 dagen worden geantwoord en constructeurs kregen 49 dagen om hun eerste prototype voor te stellen en 75 dagen om 70 testwagens te assembleren. Het lastenboek omschreef verder dat de wagen vierwielaandrijving moest hebben, compact moest zijn, een motor met minstens 115 Nm koppel moest hebben en nog veel meer.
Aanvankelijk reageerden enkel Bantam en Willys-Overland op de oproep, maar iets later kwam er ook een offerte binnen van Ford. Bantam kreeg het contract, want hoewel hun aanbod duurder was, kon het als enige een prototype binnen de deadline voorstellen.
2. Krachtige motor en aanhangwagen als troost
Bantam kreeg dus het contract, maar slaagde er toch niet in om te voldoen aan de ongelooflijke vraag van het leger. Ze verkeerden namelijk financieel in slechte papieren en hun productiecapaciteit was beperkt. Willys en Ford doken dus weer op en kregen de kans om het prototype van Bantam te bestuderen.
Van de drie prototypes die werden voorgesteld werd dat van Willys uitgekozen: zijn motor van 60 pk (wat grootsprakerig “Go Devil” bijgenaamd) was duidelijk pittiger en verleidde de soldaten, die ongetwijfeld op zoek waren naar uitgesproken sensaties. Willys en Ford verdeelden de enorme productievraag onder elkaar en Bantam kreeg een magere troostprijs: het mocht een aanhangwagen bouwen…
3. Meer dan 50.000 modellen in de USSR, sommige zelfs amfibisch
Er zijn bijna 650.000 Jeeps gemaakt, waarvan ongeveer 280.000 door Ford. Die constructeur lanceerde ook de GPA, een amfibie-Jeep. Het model was te haastig ontwikkeld, maar de Sovjets, die het grootste deel van de productie ervan kregen, vonden hem goed genoeg en beslisten na de oorlog zelfs om er een eigen versie van af te leiden. In totaal zijn zo’n 50.000 Jeeps naar het Oostfront gegaan.
4. Radiatorrooster van Jeep? Neen, van Ford
Het radiatorrooster van de Jeep is iconisch en vormt trouwens tot vandaag een herkenningsteken voor het merk. Maar eigenlijk is het een creatie van Ford. De constructeur had dit front ontwikkeld omdat het gemakkelijker, sneller en goedkoper was om te produceren. De platte motorkap maakte bovendien dat soldaten en officiers er een kaart op konden openplooien wanneer ze stilstonden.
5. De naam blijft een mysterie
De oorsprong van de naam Jeep blijft in nevelen gehuld. Sommigen zeggen dat hij komt van de codenaam GP (in het Engels uitgesproken als “Dzjiepie”) die Ford er aan gaf, anderen verwijzen naar een figuurtje uit de Popeye-stripreeks, Eugene the Jeep. Er zijn ook mensen die geloven dat het een acroniem is: “Just Enough Essential Parts” (net voldoende essentiële onderdelen)… Er zijn met andere woorden allerlei hypotheses.