Non-conformistisch

Drie zijdeuren, dat is erg ongewoon. Van de linkerkant bekeken, lijkt de Veloster een traditionele coupé met één lange zijdeur. Rechts is het anders, met twee kleine deuren. Bekijk aandachtig het profiel van de auto en je ontdekt een verborgen B-stijl. In het deurconcept zit de grote originaliteit van deze coupé.

Zijn allures breken resoluut met het imago van kleine, rationele auto waarmee Hyundai nog vaak geassocieerd wordt. Het design durven we zelfs flamboyant te noemen. De voorkant is gedrongen en agressief, daar houden we wel van. De achterkant is een tikkeltje minder evenwichtig, met nu eens gebogen en dan weer strakke lijnen. Een vreemde, verwarrende mengelmoes …

Maar één motor (voorlopig)

Met zulke allures verwacht je uiteraard spektakel onder de motorkap. Dat valt tegen. Er is maar één motor voorzien: een 1.6 benzine met directe injectie en 140 pk. Het koppel van 167 Nm bij 4.850 tr/min is eervol voor een atmosferische benzinemotor met deze cilinderinhoud, maar slaat toch een bleek figuur tegenover de laatste turbomotoren. Hyundai kondigt een topsnelheid van meer dan 200 km/u aan en minder dan 10 seconden van 0 tot 100 km/u. Tot zover de theorie.

Toch moeten de sportievelingen niet wanhopen: nog een beetje geduld en dan komt er wellicht een meer prikkelende turboversie.

Echt zoals een berline?

De Veloster is dus een coupé, maar Hyundai wil geen enkele toegeving doen op het vlak van ergonomie, functionaliteit en ruimte. Op papier dan toch, want in de praktijk verbetert de extra zijdeur weliswaar de toegang, maar moet je lenig zijn. Vooral om uit te stappen. De ruimte achterin vormt geen probleem voor de benen, maar opgelet voor het hoofd. Meet je meer dan 1,75 meter, neem dan voorin plaats.
En waarom niet in de bestuurderszetel? Ook niet ideaal: met het open dak zitten personen groter dan 1,85 meter met het hoofd tegen het dak. We betreuren bovendien de slordige afdichtingen op bepaalde testexemplaren. Jammer, want het interieur is wel mooi afgewerkt, met plastics van goede kwaliteit, een degelijke assemblage en een origineel design.

Op de weg

Met zo’n opzichtige dubbele uitlaat verwacht je natuurlijk een overdonderend geluid. Helaas, het is eerder rustig, discreet en saai. Sportief klinkt hij dus niet in de oren. Misschien verbetert het tijdens het rijden …

Eerste versnelling en gas geven! De sportievelingen zijn eraan voor de moeite, de Veloster duwt je niet bepaald in de zetel. Eigenlijk heel normaal, want de 1.6 heeft kleine longen. Zeker bij lage toeren, waar het gebrek aan koppel zich erg laat voelen. Na 4.000 tr/min wordt hij wakker, maar dan loopt het verbruik op. Hij klimt vrij moeizaam in de toeren en je moet echt de rode zone opzoeken om enige dynamiek te bespeuren. Gelukkig laat de versnellingsbak zich gemakkelijk bedienen en ligt de pook gemakkelijk in de hand.

Ondanks de opwindende look is de Veloster geen sportwagen. Het is een goed afgewerkte en leuk uitziende coupé met agressieve look, die zich gedraagt als een gezinswagen. Dat blijkt uit het weggedrag: veilig en gezond, maar zonder enige vorm van fantasie. De fout van een gebrekkige schokdemping die de koetswerkbewegingen te sterk laat voelen. De besturing is dan weer zeer licht en vrij precies, maar geeft iets te weinig feedback.

Geen sport, maar luxe

Laten we maar ophouden met de Veloster als een sportieve wagen te zien. Het is een coupé met een mooi voorkomen en een rijkelijke uitrusting: lichtsensor, leder, een geïntegreerd navigatiesysteem, een open dak, aluminium velgen, een audiosysteem van goede kwaliteit, Bluetooth-verbinding, aux-, USB- en iPod-connectie, enzovoort. Er ontbreken geen belangrijke zaken. Het garantieprogramma is zeer ruim: vijf jaar zonder beperking van het aantal kilometers.

Met een basisprijs van 21.499 euro kom je zeker niet bedrogen uit. Nuttig om te weten, is dat er eind dit jaar een automaat met dubbele koppeling verschijnt, een primeur voor het merk.