Volledig ontspannen glij ik in een comfortabele limousine over de weg, terwijl ik een cd in de stereo schuif. Plots begint het stuur te trillen. Ik kijk op en corrigeer mijn rijlijn, want door mijn onoplettendheid was ik helemaal uit koers. Wat verder gooit een vrachtwagen alle remmen toe. Voor ik goed en wel reageer, gaat mijn wagen zelf vol in de remmen en wordt een ongeval vermeden.

Enkele voorbeelden

Constructeurs willen onze auto’s zo veilig mogelijk maken. Denk maar aan ABS, antislip, stabiliteitscontrole, systemen die de auto automatisch afremmen bij gevaar of snufjes die de gevolgde rijlijn corrigeren als de auto van de baan dreigt te raken. Sommige bestuurders vinden het geruststellend, andere frustrerend.

We kunnen de voordelen van deze systemen niet genoeg benadrukken, maar we mogen niet uit het oog verliezen dat ze ook een soort van laksheid met zich meebrengen. De auto die helemaal zelfstandig rijdt, is niet veraf meer. Juridisch gezien blijft de bestuurder nog altijd verantwoordelijk, maar aangezien bijna alles elektronisch ‘bewaakt’ wordt, verliezen heel wat bestuurders de aandacht of worden ze te optimistisch.

Vroeger

Zelf rij ik met een oude Engelse roadster van veertig jaar oud. In die tijd was er van rijhulpen nog geen sprake. Geen ABS, geen ESP, alleen achterwielaandrijving met een starre achteras. Aan 120 km/u voel je hoe de auto leeft en beweegt en dat je er beter de aandacht bij houdt.

Je rijdt dus wat voorzichtiger en weet dat de limieten vrij laag zijn. Het besef dat een plotse en foute stuurbeweging genoeg is om de auto uit zijn evenwicht te brengen, maakt dat je voorzichtig en oplettend gaat rijden.

Bovendien is het dashboard volgepropt met instrumenten en schakelaars, niet ideaal om ongeschonden uit een ongeval te komen. Ik rijd dus voorzichtig, anticiperend en ontspannen. En dan spreek ik nog niet van het rijplezier van een machine die alle bevelen nauw opvolgt zonder dat een elektronisch hulpmiddel tussenbeide komt. Zou minder dan toch beter zijn?

De auto in de plaats van de bestuurder…

Denk nu niet dat ik de technische evolutie ver van me afhoud. Ik wil alleen niet dat de auto het van de bestuurder overneemt. Uiteraard is het verkeer niet meer zoals vroeger en zijn de wegen heel wat beter, maar de vraag is of de auto niet verwordt tot een automatische doos op vier wielen die je van A naar B vervoert. Dat zou wel een aantal problemen oplossen, maar wie dan de verantwoordelijkheid moet dragen, is een ander paar mouwen. En wat met de passie van het autorijden?