De geschiedenis van de Floride is genoegzaam bekend. In 1950 presenteerde Renault de elegante cabriolet, getekend door de Italiaan Pietro Frua op basis van het platform van de Dauphine. Akkoord, dat platform was zeker niet het beste idee, maar voor het ontwerp van Pietro Frua is trots wel op zijn plaats, niet?

Brigitte Bardot heeft zich niet vergist, de Floride was zo mooi als zij, vind je niet? Is het de fout van Brigitte? Of van de povere prestaties van de Floride op de weg? In ieder geval kreeg de Floride al snel de stempel van vrouwenauto en zette hij zo zijn carrière voort tot in 1968, ook onder de naam Caravelle en als cabriolet en coupé.  

Brigitte Bardot

Renault besloot vorig jaar om de beperkte serie Floride aan te bieden aan de liefhebbers. Die verwijst alleen naar het verleden met zijn naam Floride en de kleurenharmonie in retrostijl, een ivoorkleurig koetswerk en een mengeling van ivoor en schitterend steenrood binnenin. Het dak van deze coupé-cabriolet liet het stoffen exemplaar van de oude Floride voor wat het is en gebruikt een complex mechanisme dat het glazen dak en de achterruit wegklapt onder de kofferklep, ten koste van de bagageruimte. Met de haren in de wind en licht gepakt of met een hard dak en een grote valies, je moet kiezen. Merk ook op dat de Mégane wat ruimte nodig heeft om het dak te openen: de koffer klapt naar achteren, er moet dus ruimte zijn tussen de klep en de auto (of de muur) achter je.

Haren in de wind

We beslissen licht te reizen (een gewoonte van op de moto ongetwijfeld) en plooien het dak neer. Dat duurt een twintigtal seconden. De vier ruiten zakken mee en we profiteren ervan om de cockpit te bewonderen, helemaal anders dan het eeuwige zwart dat de meeste constructeurs gebruiken. Vreemd genoeg is alleen het onderste deel van de boordplank in het zwart. We vragen ons af waarom, want voor de rest zie je amper zwart. Liefhebbers van klassieke wagens houden van een koetswerkkleur die terugkeert in het interieur en Renault wilde hen op dat vlak plezieren. Mislukt, de inzetstukken op de boordplank, de console en de deurpanelen zijn uit verschrikkelijk plastic. Helaas …

Flaneren

De Mégane Floride is attent voor de passagiers voorin. Een windscherm, verwarmde zetels: niets ontbreekt om in alle veiligheid van mooie ritjes te genieten, maar dat kunnen we niet zeggen van de achterste plaatsen, die wel mooi zijn in de rood-ivoren combinatie maar te krap voor een langere rit. Het onderstel biedt de inzittenden een comfort van hoog niveau, wat de Mégane heel geschikt maakt om te reizen (met twee). Het kleine dCi-blok met 110 pk nodigt natuurlijk niet uit om te rijden met een mes tussen de tanden, maar volstaat om de 1.600 kg van onze Floride voort te bewegen. Dit model, beperkt tot 1.600 genummerde exemplaren waarvan 70 voor België, is rijkelijk uitgerust.      

Alles wat nodig is

Er is geen enkele optie, maar niets ontbreekt: handenvrije toegang, klimaatregeling met twee zones, automatische ruitenwissers, koplampen en parkeerrem, een snelheidsregelaar en -begrenzer, parkeerhulp voor en achter, radio-cdspeler met MP3-contact, handenvrij Bluetooth-kit, Carminat TomTom navigatie, specifiek leder in twee kleuren en een genummerd plaatje. We vermelden nog dat het dak getint is en dat de Mégane CC over rollbars beschikt die automatisch uitschuiven bij een koprol. De Mégane CC is zeer aangenaam in het dagelijkse leven en stelt alleen teleur met een te hoge gordellijn, wat de inzittenden naar onze mening te veel opsluit, maar dat is helaas een ziekte van bijna alle cabrio’s van deze tijd …