Alleen wanneer je aandachtig kijkt, kun je de nieuwe en de vorige XF van elkaar onderscheiden. De technische fiche laat echter geen twijfel. Het nieuwe koetswerk, voor 75 procent samengesteld uit aluminium, weegt tot 190 kg minder. Niet slecht voor zo’n auto. Nog meer goed nieuws is dat de Cx-waarde daalt van 0,29 naar 0,26.

De XF 2016 is 28 procent stijver en ook lichter, gestroomlijnder en ruimer. De hoofdruimte wint bijna 3 cm en de knieruimte voor de passagiers achterin is 24 mm groter dankzij 51 mm meer wielbasis en ondanks 7 mm minder lengte en 3 mm minder hoogte.  

Techniek

De 2.2 diesel wordt vervangen door de nieuwe 2.0 Ingenium-diesel met 163 of 180 pk, waardoor de XF in zijn klasse de auto met de laagste CO2-uitstoot wordt, meer bepaald 104 g/km. Voorts vreet de elektrische stuurbekrachtiging minder energie en is ze compatibel met de onvermijdelijke rijhulpsystemen (cambercompensatie, een actieve rijstrookassistent, een systeem dat waarschuwt bij slaperigheid van de bestuurder en een systeem om halfautomatisch te parkeren). 

De wieltreinen erft hij van de recente F-Type, een referentie ter zake, met een aluminium ophanging met dubbele wishbones vooraan en een Integral Link-achterophanging, eveneens van aluminium. De adaptieve schokdemping werd uitgebreid met controle van het koetswerk en de wielbeweging, terwijl de passieve schokdempers de demping niet alleen laten variëren volgens de snelheid waarmee de zuiger beweegt maar ook volgens de frequentie. 

Erfgenaam van de F-Type

Met Adaptive Dynamics kan de bestuurder spelen met de reactiesnelheid van het gaspedaal, het beheer van de versnellingsbak, de stuurbekrachtiging en de schokdemping. Intelligent Driveline Dynamics omvat verschillende sensoren die beslissen hoeveel koppel moet worden overgebracht en wanneer. De vierwielaandrijving, afkomstig uit de F-Type, wordt eerst beschikbaar met de V6 benzines. Ze stuurt meer koppel naar de achterwielen en stuurt wanneer nodig extra koppel naar voor.

We vermelden ook de verschillende rijhulpsystemen, zoals controle van het type ondergrond om gemakkelijker te vertrekken bij weinig grip, de slimme adaptieve snelheidsregelaar die rekening houdt met verkeersborden en gegevens van het navigatiesysteem, head-updisplay en adaptieve full led-koplampen.

Onder de motorkap vinden we, naast de 2.0 Ingenium viercilinder diesel met manuele zesbak of achttrapsautomaat, ook een 2.0 benzine met 240 pk en twee zescilindermotoren. De V6 diesel levert nu 300 pk met een respectabel koppel van 700 Nm, een normverbruik van 5,5 l/100 km en 144 g CO2/km. De V6 benzine met compressor wordt aangeboden met 340 of 380 pk.

Connectiviteit

Wanneer de XF begin oktober bij de dealers verschijnt, is dat nog zonder het infotainmentsysteem InControl Touch Pro, dat gepland is voor het einde van het jaar. Het omvat een aanraakscherm van 10,2 duim en een configureerbaar instrumentenblok met TFT-scherm van 12,3 duim. Op papier (en bij een statische demonstratie) lijkt het veelbelovend op bepaalde punten, maar het bevat wellicht te veel afleiding voor de bestuurder. Aan dat euvel lijden helaas veel constructeurs.

De lijn van de buitenkant verandert amper, de inrichting van het interieur evenmin. We zien een uitschuifbare draaiknop voor de bediening van de versnellingen en automatische opende luchtroosters, zoals de XF al sinds zijn lancering in 2007 heeft. De boordplank lijkt wat op de XJ met de Riva Hoop (de ring bovenaan het dashboard) die van de ene naar de andere deur loopt. Een mooi effect, dat helaas verstoord wordt door het optionele head-updisplay dat de lijn onderbreekt en onaangenaam weerspiegelt in de voorruit.

Nostalgie

Het geheel mist geen elegantie maar straalt niet meer het ‘Britse parfum’ uit van vroeger. Dit zou nochtans een mooie troef zijn tegenover de koele Duitsers. Weet je nog hoe inventief de Rover P5 3500 Coupé was in de jaren zestig, met zijn in de hoogte regelbare armsteunen in de deuren? Niet slecht gevonden, zo’n halve eeuw geleden. Maar laten we het plezier niet vergallen, de verschillende afwerkingen, materialen en bekledingen zullen niet veel mensen teleurstellen.

Bij de internationale presentatie van de XF in het noorden van Spanje stelde Jaguar alle motoren behalve de 2.0 benzine ter beschikking. Met de XF aangedreven door de 2.0 Ingenium-diesel met 180 pk en automaat begonnen we de dag.

Instapper voor fleetmarkt

Dit wordt zeker de populairste motor bij ons, wellicht in zijn variant met 163 pk en handgeschakelde versnellingsbak, met een normverbruik van 3,9 l/100 km en CO2-uitstoot van 104 g/km. Knap werk!

De motor is op zijn taak berekend en wordt geholpen door het lichte koetswerk. 190 kg minder, dat merk je in de prestaties en het weggedrag. Deze Jaguar bedien je met gemak, hij biedt een perfect evenwicht tussen een levendig weggedrag en comfort. Ik verwees hierboven al naar de Britten van vroeger. Hier vinden we niet het zachte comfort waarvan alleen zij het geheim kenden, maar in de nieuwste Jaguar is ook zeer aangenaam toeven. Huiveringwekkend zijn de prestaties niet, maar het voelt nooit als een straf met de 180 paarden van de kleine diesel, die goed geholpen wordt door een lichtere variant van de uitstekende ZF-automaat met acht versnellingen.

Gas geven!

Het ernstige werk begint op het circuit van Navarra met veel Jaguar-logo’s. Jaguar gebruikt deze piste geregeld om zijn producten voor te stellen. We stappen in een andere klasse met de XF S AWD, met 380 pk en vierwielaandrijving. Mijn instructeur, fan van het circuit van Francorchamps waar hij graag rijdt met een E-Type Lightweight of een XJS TWR, lanceert de krachtige XF op het circuit en geeft het tempo aan, vooraleer ik zelf achter het stuur mag kruipen.

Het weggedrag van de Jaguar in deze omgeving verrast. De reactiesnelheid van de vierwielaandrijving maakt indruk en maakt de XF heel neutraal en geruststellend. Ik leg vier rondjes af zonder te pitten om de remmen af te koelen, want ze tonen geen verzwakking ondanks de warmte en geur die ze verspreiden wanneer we stoppen. Op een natte weg komen de kwaliteiten van deze transmissie wellicht nog meer naar voren.    

Te zacht

Krachtige acceleraties en remmanoeuvres, scherp bochten: niets lijkt deze auto zorgen te baren. Laat het slechte weer of de wegen naar de wintersport dus maar komen. Helemaal goed dus? Bijna. Hij mist een beetje buitensporigheid van de F-Type. Het motorkarakter is geleidelijk, minder demonstratief maar wellicht meer in lijn met het karakter van deze auto. Maar de Mk II had vroeger helemaal geen schrik om zijn karakter te tonen!

Los van alle fiscale overwegingen, charmeerde vooral de drieliter V6 diesel met 300 pk. De rustige kracht (700 Nm) wist me helemaal te verleiden, met een perfect evenwicht tussen de motor en de versnellingsbak. De V6 is discreet maar reageert snel, terwijl het onderstel uitblinkt op de wegen van de Pyreneeën door een onvermoede wendbaarheid.

Met de automaat in Sport-modus en de Adaptive Dynamics in Dynamic-stand kleeft de Jaguar aan de weg. Hij heeft een enthousiast weggedrag. Nooit leunt hij op de voortrein, hij stuurt met een levendigheid die zijn gewicht goed verbergt (1.545 kg voor de Ingenium, maar 1.750 kg voor deze motor en zelfs 1.760 kg voor de S AWD). Het comfort blijft in elk geval behouden. Moesten we deze auto echt teruggeven, Jaguar? We hadden hem graag gehouden om elke dag in te rijden …