Ferruccio Lamborghini wou namelijk een gezinswagen die vier personen kon vervoeren. Het succes van Ferrari’s met 2+2 zitplaatsen in de VS had de Italiaan ongetwijfeld op ideeën gebracht. Daarom kwam de eerste ‘gezins-Lamborghini’ er in 1967: de Marzal.
Het model was getekend door de getalenteerde Marcello Gandini die toen nog werkte bij Bertone, en had een machtige look, die voor zijn tijd zeer futuristisch was. Scherpe lijnen, vleugeldeuren, grote glasoppervlakken en zilverkleurige gescheiden stoelen. Maar hoe futuristisch de conceptcar ook oogde, hij werkte ook echt. Lamborghini had er een halve Miura-V12 in gepropt, dus een zescilinder van 2,0 liter, die goed was voor 175 pk. Net zoals in de Miura zat de motor ook hier overdwars achterin.
De eerste publieke onthulling van de conceptcar gebeurde op gepaste wijze: hij werd bestuurd door Prins Rainier en Prinses Grace van Monaco bij de opening van de Grote Prijs in het Prinsdom. Het vervolg was even knap: in 1968 bracht Lamborghini de Espada op de markt, een GT met 4 zitplaatsen die sterk was geïnspireerd op de Marzal en een andere concept van Bertone, de Jaguar Pirana. Maar in tegenstelling tot de Marzal kreeg de Espada een voorin geplaatste V12. Hij bleef 10 jaar op de markt en er werden meer dan 1.200 exemplaren van gebouwd, maar hij kreeg nooit echt een opvolger. De Marzal bestaat nog steeds en werd in 2011 voor meer dan een miljoen euro geveild.
