Tegen het einde van de jaren 1970 gingen ingenieurs bij Honda nadenken over een manier om verplaatsingen van automobilisten te vergemakkelijken zonder dat ze een beroep moesten doen op een traditionele wegenkaart. Er werd gestudeerd op een oplossing afgeleid van de gyroscopen die werden gebruikt door de aanvalstanks van het Japanse leger. Al snel werd gekozen voor een gasgyroscoop, in de eerste plaats omdat die compact is, ondanks een licht gebrek aan precisie. De Japanse ingenieurs werkten keihard om het apparaat betrouwbaar te maken en slaagden er na een paar maand ontwikkeling in om een compromis te vinden dat voldeed.
Dan moest enkel nog een manier worden gevonden om de te volgen weg ‘tastbaar’ te maken. De spitsvondige teams van Honda kozen voor een reeks transparante fiches waar een wegenkaart op werd geprint. En zo was de Gyrocator geboren en dook in 1981 de optie op in de catalogus.
De bestuurder moest enkel de fiche kiezen die bij zijn route hoorde uit een catalogus die door de constructeur werd geleverd. Die fiche moest dan in een systeem dat de kaart langs achteren verlichtte en verplaatste zich door de op het blad geprinte route te volgen. Een eenvoudig maar efficiënt systeem dat tot het begin van de jaren ’90 duizenden Japanse automobilisten gelukkig maakte.
?
Vond je dit artikel interessant en wil je het laatste autonieuws meteen in je mailbox ontvangen? Schrijf je – net als meer dan 300.000 autoliefhebbers – nu gratis in via e-mail:
