De Eclipse Cross haalt zijn inspiratie bij de XR-PHEV-conceptcar en werd nog voor de integratie van Mitsubishi in de Alliantie ontworpen. De SUV is een keerpunt voor de Japanse constructeur, die zich als een SUV-expert wil profileren. Het merk kan immers bogen op 80 jaar 4x4-ervaring. Met zijn globale ambities wil de Eclipse Cross zich positioneren tussen de compacte SUV’s genre Evoque en C-HR, maar tegelijk ook tussen algemenere SUV’s zoals de 3008 en Tiguan.
De stevige ambities zijn gebaseerd op drie pijlers: een scherp design, dynamische kwaliteiten en een moderne uitrusting. Maar is deze marketinguitleg gefundeerd of probeert de dappere communicatieverantwoordelijke, terwijl hij meer dan een uur in Mitsubishi’s verleden grasduint om aan te tonen dat de Eclipse Cross op een rijke traditie kan bogen, ons iets wijs te maken?
Het nieuwe product is niet helemaal nieuw: het neemt in grote lijnen het platform over van de Outlander. De motor is wel volledig nieuw. De drukgevoede 1.5 viercilinder met variabele kleplifting produceert 163 pk en 250 Nm tussen 1.800 en 4.500 tpm. Met de vierwielaandrijving van onze testwagen is hij standaard gekoppeld aan een CVT-automaat (continu variabele transmissie).
CVT
De Aziaten zijn grote fans van deze versnellingsbak, de Europeanen minder. Ze verklaren hun keuze door de kleinere afmetingen en de gewichtsbesparing van 10 kilogram vergeleken met een “echte” automaat. De voorwielaangedreven versie is alleen beschikbaar met een manuele zesversnellingsbak. In 2018 volgt er nog een 2.2 diesel, een bestaand exemplaar dat grondig herwerkt werd. Die wordt gekoppeld aan een klassieke automaat met acht verzetten van Aisin.
Een beproefd onderstel, een nieuwe motor, maar ook – en vooral – looks die Mitsubishi’s nieuwe designtaal moeten aankondigen. Over kleur en smaak valt natuurlijk niet te twisten, maar de communicatieverantwoordelijke geeft toe dat het design van de achterkant de meningen kan verdelen. Op het netvlies kleven doet het niet meteen, en het zicht naar achteren is niet bepaald een pluspunt.
Het design van het interieur gaat er dan weer op vooruit. Toch ziet het er wat streng uit, met inzetstukken in metaallook (maar met plastic afwerking) om het geheel op te fleuren. Toch is de indruk aan boord positief: de ruimte achteraan is gul, de achterbank verschuifbaar en de rugleuning verstelbaar, en de rijpositie is vrij van kritiek.
Drie uitrustingsniveaus
De Belgische invoerder voorziet drie uitrustingsniveaus: Invite, Intense en Instyle. Invite is al ruim uitgerust, met automatische klimaatregeling, Mitsubishi Connect (Smartphone Link Display Audio), DAB-radio, USB-poorten, een acuteruitrijcamera, snelheidsregelaar, Bluetooth, een actieve aanrijdingswaarschuwing, rijstrookwaarschuwing en bandendrukcontrole. Intense voegt er nog 18-duimsvelgen aan toe in plaats van 16-duimsvelgen, een head-updisplay, handenvrije toegang, parkeersensoren en een elektrische handrem.
Instyle rondt het plaatje af: led-koplampen, een verwarmde voorruit, een verwarmd lederen stuur en vooraan en achteraan verwarmde lederen zetels, een elektrische chauffeurszetel, een panoramadak, een 360-gradencamera, een geïntegreerd navigatiesysteem dat Mitsubishi Connect vervangt, een dodehoekwaarschuwing en een actieve snelheidsregelaar. De voorwielaangedreven versie met manuele versnellingsbak kost als Invite € 26.490, onze testwagen met vierwielaandrijving en CVT en als Instyle kost € 37.490.
Zacht
Onze eerste rijindrukken? Bij gewoon gebruik in de stad en zelfs op de snelweg doet de CVT zijn werk op een aangename manier en imiteert hij zelfs een klassieke automaat door acht virtuele verzetten. Die illusie houdt hij aan tot de wegen ruwer en de bochten scherper worden. Dan valt hij terug in zijn oude gewoonte om meer dan nodig te “zeuren” en de motor toeren te laten maken zonder concreet resultaat. We hadden de motor met manuele versnellingsbak willen proberen, omdat die het blok er wellicht beter doet uitkomen: de motor is gewillig, maar wordt in de kiem gesmoord door de versnellingsbak.
Het weggedrag volgt helaas in hetzelfde spoor: bij gewoon gebruik lijkt alles in orde, maar zodra het tempo omhoog gaat, wordt het stuur minder precies, gaat het koetswerk meer rollen en de Eclipse Cross ondersturen. Het lauwe weggedrag is minder efficiënt en plezierig dan dat van de concurrentie, en die is talrijk. Op sommige droge reacties van de ophanging bij lage snelheden na blijft het rijcomfort wel bewaard.
Europa
De remmen zijn krachtig en aangenaam, en bijten goed. Een van de sterke punten van de Eclipse Cross dus, in tegenstelling tot het weinig communicatieve en overbekrachtigde stuur. De prestaties van de Eclipse Cross zijn ongetwijfeld prima voor heel wat potentiële klanten en met de rijstijl van een “goede huisvader” kwijt hij zich perfect van zijn taak. Maar het rijplezier van bijvoorbeeld de Peugeot 3008 haalt hij niet. De concurrentie is meedogenloos, en de Eclipse Cross zal het ondanks veel goede wil niet makkelijk krijgen.
Mitsubishi spreekt over globale ambities, maar volgens ons zal Europa daar niet veel aan kunnen bijdragen. De Eclipse Cross heeft motoren die fiscaal niet aangepast zijn aan onze markt, een CVT-bak die populairder is in Azië dan bij ons, bijzondere looks en een weggedrag dat minder snedig is dan wat het Oude Continent gewoon is. De verkoopcijfers in Europa (en de rest van de wereld) zullen binnenkort meer duidelijkheid brengen.