Vroem-vroem!

Als eigenaar van een MGB (een coupé GT uit 1970) voel ik me al snel volledig op mijn gemak in deze MG cabrio uit 1970. Met zijn racing green koetswerk, de gespaakte velgen en het houten Moto-Lita-stuur is dit zowat het typevoorbeeld van de MGB. Enig minpuntje is dat hij geen overdrive heeft, die de motor (en mijn oren) wat zouden sparen op de autosnelweg. Ik draai de sleutel om en… wat een geluid! De vrije inoxuitlaat laat de diepe brom van de viercilinder nog meer tot zijn recht komen.

Stavelot

We kunnen het niet genoeg herhalen, maar in België zijn er heel wat schitterende streken. Wij starten onze tocht in het pittoreske Stavelot. Zijn geschiedenis en de nabijheid van circuit Spa-Francorchamps alleen al zijn de moeite van een bezoekje waard. In het hartje van de abdij vind je liefst drie musea, waaronder dat van het circuit van Francorchamps. Enkele schitterende en zeldzame auto’s maken het de omweg zeker waard. Een leuke opwarmer voor een mooie tocht.

On the road again

Bij zijn presentatie in 1963 blonk de MGB niet uit door zijn gesofisticeerde techniek. Dat is er vandaag natuurlijk niet beter op geworden. De volledig gietijzeren 1,8-liter viercilinder moet het afleggen tegen de sprankelende mechaniek met dubbele bovenliggende nokkenassen van Alfa Romeo uit die tijd.

Nochtans stuwen de 90 paarden de MGB naar behoorlijke prestaties: een topsnelheid van bijna 180 km/u. In die tijd een hele prestatie. Vandaag genieten we vooral van de soepelheid van de motor. Eens je in vierde versnelling zit, is het haast niet meer nodig om nog naar de versnellingspook te grijpen.

En dat is maar goed ook, want tussen Stavelot en Trois-Ponts is het parkoers niet bepaald vlak. De weg slingert door de opeenvolgende valleien en is het ontdekken waard. In Trois-Ponts nemen we de N66 in de richting van Werbomont. De weg is mooi, de zon schijnt. Ok, het is een cliché, maar wat heeft een mens nog meer nodig om een glimlach op de mond te toveren? Bovendien nodigt het regelmatige geronk van de motor uit tot een rustige tocht.

Sportief?

Ondanks een ophanging die uit de oudheid lijkt te komen, is het rijgedrag van de MGB behoorlijk. De dempers met onafhankelijk oliebad zijn niet zo tuk op hobbelige wegen, wat je duidelijk merkt aan de springerige achteras, maar over het algemeen reageert de auto veilig en gezond.

Toch mag je niet vergeten dat deze auto zowat vijftig jaar geleden werd ontworpen: voorzichtigheid is de moeder van de porseleinwinkel. De stuurinrichting is niet bekrachtigd, maar werkt toch relatief licht en stuurt een vrij directe voortrein. Wie nog meer efficiëntie zoekt, kan zich altijd wenden tot een van de vele specialisten die met tal van modificaties het beste uit jouw bolide puren.

Ferrières bij Hoei

Tijdens onze tocht door typische dorpjes werden we geregeld begroet door andere weggebruikers. In deze autofobe tijd blijft een oldtimer toch vriendschappelijke gevoelens opwekken. En dan spreken we nog niet van de talloze oldtimerrijders die met een opgestoken duim en een teken met de lichten ons pad kruisten.

Temidden het geroffel onder de motorkap zie ik met plezier de naalden van de chroomomrande instrumenten dansen. De weg slingert over de hellingen en duikt daarna weer de vallei in, maar de MGB accepteert het zonder morren. De remmen waren in die tijd erg efficiënt, maar vandaag zijn ze eerder nipt. Anticiperend rijden is hier aan de orde.

In Hoei mag je zeker de vier belangrijkste bezienswaardigheden niet overslaan: de Grote Markt met zijn fontein uit de vijftiende eeuw, de collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk (elfde eeuw) met zijn rozetvenster met een diameter van negen meter, het kasteel van het prinsbisdom (Li Tchestia) en de Li Pontia, een schitterende brug die tijdens de oorlog vernietigd werd en vervangen werd door de Boudewijnbrug.

Techniek

Ongetwijfeld hebben jullie al begrepen dat een sportieve oldtimer meer onderhoud vraagt dan een moderne auto. Dat is ook zo, maar daarom hoeft het niet onbetaalbaar te zijn. Wisselstukken zijn gemakkelijk te vinden en helemaal niet duur. Elke vijfduizend kilometer moet je de olie laten vervangen, de draaipunten smeren, de filters vervangen, enzovoort. De onderdelen zijn zo gemakkelijk te vinden dat je met alleen een inschrijvingsbewijs een hele wagen opnieuw kunt opbouwen. Uniek in het oldtimerwereldje. Met een MGB is bijna alles mogelijk, ook technische verbeteringen.

En de prijs? Reken op pakweg 15.000 euro voor een cabrio in zeer goede staat. De eerste exemplaren zijn iets duurder en voor de laatste exemplaren met US-bumpers moet je iets minder neertellen. De erg chique GT Coupé kost om en bij de 10.000 euro terwijl je voor de modellen 74-80 met kunststofbumpers ongeveer 7.000 euro moet ophoesten.

Laatste oordeel

De MGB was in zijn tijd erg geliefd en heeft nog niets van zijn aantrekkelijkheid verloren. Zijn eenvoudige elegantie zonder franjes, de mechanische betrouwbaarheid en het uitgebreide netwerk van specialisten maken hem ook vandaag erg gemakkelijk in gebruik. Zoals het een goede Engelse roadster betaamt, zit een panne in een klein hoekje en hoort een druppeltje olie op de garagevloer er steevast bij. Maar als je de MGB vertroetelt, dan krijg je het honderdmaal terug. Er zijn sexier en beter presterende oldtimers, maar er zijn er maar weinig die zo homogeen zijn en een dergelijke verhouding prijs/plezier/onderhoud kunnen bieden.