Voor de grote Mini-gemeenschap is Mini United, een evenement dat in 2004 in Misano geboren werd, een ware hoogmis. De marketeers van de BMW-groep hebben het belang van de sympathie die de Mini al sinds 1959 opwekt, snel ingezien. Het spreekt niet voor zich om een gloriemodel op te volgen, maar de nieuwe Mini is in zijn opzet geslaagd en heeft zijn eigen legitimiteit verworven, zelfs in Engeland, zonder het verleden te ontkennen. 

BMW wilde zich van in het begin onderscheiden die niet zomaar een ‘simpele’ auto aan te bieden, maar eerder een uitgesproken levensstijl rond de auto. Vandaar het belang van de merchandising, de talrijke toebehoren en opties waarmee je de Mini eindeloos personaliseert en de zeer verzorgde aankleding van de showrooms van de dealers (zelfs tot in de toiletten). In 2004 werd Mini United boven de doopvont gehouden, amper drie jaar na de commercialisatie van de eerste Mini by BMW. Mini United verenigt de eigenaars van een Mini, creëert een groepsgeest en gemeenschap en biedt de kans om de Mini-levensstijl te ontdekken.

Misano, Zandvoort, Silverstone

Het tweede hoofdstuk volgt in Zandvoort in 2007 volgens hetzelfde recept en in 2009 wordt in Silverstone nog een versnelling hoger geschakeld. Hier vindt een groots evenement plaats als eerbetoon aan het verleden en om de vijftigste verjaardag van de sympathieke originele Mini uit 1959 te vieren, die uit de tekenpen van de zeer geïnspireerde ontwerper Alec Issigonis vloeide.

Mini United werd in 2009 verrijkt met enkele concerten, onder meer van Paul Weller, en de aanwezigheid van talrijke ‘persoonlijkheden’ die in zijn lange bestaan het pad van de Mini hadden gekruist, zoals modeontwerpers Paul Smith of Mary Quant, die een revolutie in de modewereld veroorzaakte door de minirok te lanceren, een icoon van de swinging sixties. Mary Quant hield van de Mini en reed er in die tijd mee door Londen. Op het menu van Mini United in Silverstone stonden ook animaties, enkele wedstrijden (dat zit in het bloed) en een pak tentoongestelde auto’s uit de rijke en glorieuze vijftigjarige geschiedenis, waarin de Mini zowel op het circuit als in rally’s schitterde en een benijdenswaardig palmares bij elkaar reed. 

Nostalgie en moderniteit

Dit jaar sloeg Mini United zijn tenten op in het zuiden van Frankrijk, bij het circuit Paul-Ricard in Le Castellet. De zon en warmte (35 °C) lokte heel wat enthousiaste en licht geklede fans, met een huid die soms even rood kleurde als bepaalde Mini Coopers. Op uitnodiging van Mini Belgium proefden we van de nostalgie en moderniteit. We namen het stuur van hedendaagse Mini’s zoals de Coupé en de nieuwe Roadster om naar het zuiden van Frankrijk te rijden en volgden het verbindingsparcours van de rally van Monte Carlo, van de start in Reims tot de Monegaskische rotsen voor de FIA zich moeide met de reglementen en de rally zijn ziel verloor.

We zijn dus vertrokken voor een goede duizend kilometer, het merendeel afgelegd op magnifieke en bochtige secundaire wegen. Zoals onze motorvrienden verkondigen: geen enkele bocht is overbodig. We dalen de Champagne-Ardennen af, passeren Bourgondië door de Haute-Saône en de Jura te doorkruisen in de Franche-Comté en trekken naar de Savoie, Isère, Hautes-Alpes, Alpes-de-Haute-Provence en tot slot de Var.

Rallyrijders

We zijn de goden dankbaar: na een weekend begin mei met temperaturen die niet hoger opliepen dan 8 °C, genieten we op ons traject van een blauwe hemel en temperaturen die soms 30 °C overstijgen. In tegenstelling tot de rallyrijders in de jaren zestig die de afstand in één ruk aflegden, waarvoor ons respect, houden wij halt in de Jura, meer bepaald in Saint-Laurent-en-Grandvaux.

Het hoeft geen betoog dat onze Mini ruim bijdragen tot het plezier om Frankrijk te doorkruisen van noord naar zuid, door schitterende regio’s en landschappen. De Coupé en de Roadster, strikte tweezitters, bieden een aangenaam rijgedrag met een wendbaar onderstel dat heel geschikt is voor onze reis. Alleen de voortrein bereikt af en toe zijn limieten en heeft wat moeite om het vermogen op het asfalt over te brengen op een slecht wegdek, getuige zijn weerzin voor zijdelingse afwijkingen en onaangename reacties in het stuurwiel.

Coupé? Roadster?

Maar dat vergeef je hen snel, want hun rijgedrag maakt het traject heel leuk. De coupé in dieselversie overtuigt sterk door plezier te rijmen met economie dankzij een verbruik dat altijd heel redelijk blijft. De roadster, in de configuratie Cooper S, kreeg een tot 163 pk beperkt vermogen om fiscale redenen. Het kleine 1.6-turboblok draagt sterk bij tot de tevredenheid. We waarderen vooral zijn geluid, de afwezigheid van trillingen en zijn grotere bereik dan de grote 2.0 diesel met 143 pk in de Cooper SD Coupé. De roadster Cooper S Works met 211 pk lijkt ons de gedroomde combinatie…

Gezien het succes van de concerten in Silverstone, werd de focus dit jaar gelegd op muziek. Hubert Félix Thiéfaine, Iggy Pop, Martin Solveig, Charlie Winston of Gossip: een mooie affiche. Het circuit verwelkomde de Mini Trophy, goed voor wat strijd op het tarmac van Paul Ricard en het bewijs dat Mini nog altijd zeer betrokken is bij de autosport.   

Mini, Mini, Mini: alles is Mini in het leven

Dat wordt bevestigd als door we de paddock lopen, waar de Coutryman, winnaar van de laatste Dakar met Stéphane Peterhansel, maar ook de Countryman WRC en de Coopers Works tentoongesteld worden. Er staan ook enkele zeer exclusieve Mini’s, oud en nieuw, zoals die van David Bowie, volledig in chroom, of die van Paul Smith met veelkleurige strepen, een zwarte Countryman getekend door Calvin Klein of een (toegeven, echt smakeloze) Mini van Madonna.

Even verderop in de paddock kunnen we enkele iconische Mini’s uit het verleden bewonderen, van alle leeftijden en in alle vormen, omringd door recentere maar exclusieve Mini’s. Nog verder zorgen clubs uit alle windstreken voor de nodige sfeer en staan aangepaste Mini’s, zowel geslaagd als minder geslaagd.

Mooie marketingoperatie

Tijdens onze omzwervingen kwamen ontdekten we ook het concept Paceman, een Countryman in coupéstijl die over enkele maanden in de showroom staat, en de Beachcomber, een Countryman in strandoutfit die we al op enkele autosalons tegenkwamen.

Maar het centrum van al het volk was de spectaculaire eettent en meer nog de shop, die letterlijk bestormd werd door de vele liefhebbers (en liefhebsters) van het merk die alle elementen die onmisbaar zijn voor de “Mini way of life” met 20 procent korting konden kopen: tassen, kleren, gadgets en zelfs toebehoren voor hun vierwieler, want er was een montagestand ingericht. Een mooi feest dat de eigenaars van de huidige Mini zeker wist te bekoren en de liefhebbers van het oude model dat alles mogelijk maakte misschien wat minder.