Laat ons eerst de geschiedenis van de F40 bekijken voor we tot de kern van de zaak komen. De F40 werd voorgesteld in 1987 om de 40ste verjaardag van Ferrari te vieren, en was ook de laatste auto die door Enzo Ferrari zelf werd voorgesteld. Toch staat dit radicale model mijlenver verwijderd van de traditionele waarden van het merk: de motor is geen atmosferische V12 voorin, maar een V8 met twee turbo’s centraal achterin! Het koetswerk uit koolstofvezel-kevlar was bijzonder gesofistikeerd, en de F40 was daardoor een pluimgewicht dat werd aangedreven door een atoomwapen. Hoewel Ferrari aanvankelijk een productie van 400 stuks voor ogen had, produceerden de Italianen er uiteindelijk 1.315 tussen 1987 en 1992.
Specificaties
Voor de liefhebbers van cijfers: de F40 zet minder dan 1,1 ton op de weegschaal. Hij wordt aangedreven door een V8 biturbo van 2,9 liter, die 478 pk produceert bij 7.000 tpm en 569 Nm koppel bij 4.000 tpm. Geen gerobotiseerde versnellingsbak, maar wel een lekker ouderwetse manuele vijfbak. Er is ook geen enkele elektronische rijhulp, maar alleen je rechtervoet. En dat is goed, want dat maakt de F40 uniek. Ondanks zijn leeftijd van bijna 30 jaar, haalt hij 324 km/h en legt hij de 0-100 km/h af in 4,1 seconden.
Hoeveel kost hij vandaag?
Gelukkig zorgt het relatief ruime aanbod voor een beperkte prijsstijging. Desondanks verandert dit beest vandaag voor meer dan een miljoen euro van eigenaar! Nog niet zo lang geleden kon je een mooi exemplaar op de kop tikken voor minder dan € 250.000. Een goeie investering, des te meer wanneer de F40 weinig kilometers kent en een vlekkeloze geschiedenis heeft. Dan kan de waarde gerust verdubbeld worden!
Betrouwbaar!
De krachtige en extreem lichte F40 bevatte heel wat technische innovaties voor die tijd. Toch verrast dit beest niet: op voorwaarde dat hij goed onderhouden is, is een F40 betrouwbaar. Vooral de motor, waarvan de basis tegen een stootje kan. Andere onderdelen zoals de turbo’s laten iets meer te wensen over. Wanneer die beginnen te roken, is het hoog tijd voor een nazicht. Gelukkig is een herstelling niet onoverkomelijk.
Behalve de remmen!
De versnellingsbak heeft een onverwoestbare reputatie. Behalve de koppeling uiteraard, die gemiddeld zo’n 30.000 km meegaat… als je sprintjes met gierende banden en andere krachttoeren vermijdt. Het enige zwakke punt van de F40 zijn de remmen, die uithouding missen. Des te frustrerender omdat dit beest gemaakt is voor circuit! Er bestaan alternatieve oplossingen, maar dan boet je in aan authenticiteit en ongetwijfeld ook aan waarde.
Onderhoud
Het voorgeschreven onderhoud van dit racemonster moet tot op de letter worden gevolgd. Zo schrijft Ferrari voor om de vloeistoffen alle 5.000 km of elk jaar te vervangen. In de meeste gevallen zal dat uiteraard jaarlijks zijn. Reken daarvoor op € 1.000 tot € 1.500. Een aanvaardbaar bedrag, gezien het prestige van de F40.
Vermijd de laatste modellen!
Onthoud dat de motor van de F40 net als het merendeel van de motoren uit de jaren 80 over een distributieriem beschikt. Dat betekent dat de riem elke twee of drie jaar moet worden vervangen. Dat kost je minstens € 3.000, maar komt in de praktijk meestal neer op € 5.000. Ook dat bedrag is relatief aanvaardbaar. Banden, die meestal niet meer dan 15.000 km meegaan bij normaal rijgedrag (dus uiteraard niet op circuit), kosten ongeveer € 2.000. Weet ook dat de brandstoftank elke tien jaar moet worden vervangen en de regelbare ophanging van de laatste modellen bijna onmogelijk terug goed te krijgen is.
Uitstekende betrouwbaarheid uit de jaren 80
Deze relatief redelijke bedragen zetten zich ook door in de prijzen van bepaalde wisselstukken: een uitlaat (€ 3.500), bougies (€ 100), een paar remschijven vooraan (€ 700), een koppeling (€ 1.600),… De reden voor deze relatief zachte prijzen? Een techniek die vandaag nog steeds beproefd en eenvoudig is, en mechanica die nog volledig vrij is van elektronica. Voeg daaraan toe dat in de jaren 80 garagisten hun onderwerp al perfect beheersten en je krijgt een betrouwbare en niet overdreven dure auto.
Besluit
De F40 heeft de reputatie om moeilijk te besturen te zijn. Hoe kan het ook anders voor een auto van 500 pk, 1,1 ton en zonder enige elektronische rijhulp? Dat maakt hem ook een van de meest fantastische auto’s om mee te rijden die ooit gemaakt zijn. Dit recept kan nooit nog worden herhaald. Maar het beest is ook goed ontworpen en blijft relatief schappelijk in gebruik, verbazend betrouwbaar en met redelijke onderhoudskosten. Een must, maar vandaag helaas bijzonder gegeerd…