Midden jaren vijftig was de autosport in de Verenigde Staten in volle bloei. Alle middelen waren goed om op de hoogste trede van het podium te belanden, zelfs het overdreven aanpassen van je auto om er de beste prestaties uit te halen. Overlevenden uit die tijd die nog hun fabrieksconfiguratie behouden hebben, zijn dus bijzonder zeldzaam… Met uitzondering van deze Ferrari 750 Monza!

Wat is dat?

Enzo Ferrari wou steeds dat een model met zijn naam een V12 moest hebben. Zijn ingenieur Aurelio Lampredi kon hem er echter van overtuigen om een koppelrijkere viercilinder te ontwikkelen. De Ferrari Monza werd er dus mee uitgerust, met verschillende cilinderinhouden. Een versie met dubbele bovenliggende nokkenas en drie liter cilinderinhoud belandde onder de kap van deze 750. Met een vermogen van 260 pk hoefde deze Ferrari de V12-modellen niet te vrezen!

0510 M

Chassisnummer 0510 M werd nieuw verkocht aan Allen Guiberson in Texas, die wel vaker Ferrari’s gebruikte om te racen. Dit blauwwitte exemplaar werd al snel ingezet in de 12 Uren van Sebring in 1955, met niemand minder dan Phil Hill en Carroll Shelby aan het stuur! De Ferrari kreeg eerst de overwinning toegewezen, voor uiteindelijk naar de tweede plaats te zakken, omdat de Jaguar een neuslengte voorsprong had…

De volgende race werd een groot succes: deze 750 Monza haalde de eerste plaats in de “Del Monte Trophy” binnen, een race die plaatsvond op de straten van Pebble Beach. Op 3 december 1955 behaalde de auto een tweede plaats in Palm Springs, opnieuw met Phil Hill achter het stuur. Daar eindigde de carrière van de auto onder de vleugels van Guiberson. Hij werd daarna doorverkocht aan Richard “Dick” Hall en diens broer Jim. Die wist het toen ongetwijfeld nog niet, maar de auto zou ongeveer 60 jaar in zijn bezit blijven!

Opnieuw Shelby aan het stuur

In 1956 haalde de auto tijdens de eerste race van het seizoen in Pebble Beach de overwinning binnen met Carroll Shelby achter het stuur. De heer Shelby bleek in topvorm, want de auto won ook de volgende weken. Mede-eigenaar Jim Hall nam datzelfde jaar in Monza het stuur over. Het was niet alleen zijn eerste keer achter het stuur van deze auto tijdens een race, maar ook zijn eerste overwinning!

Onlangs beschreef hij zijn indrukken: “Ik was verbaasd door de auto. Hij had veel koppel en je moest snel kunnen schakelen. De remmen waren fantastisch, ook al waren het maar trommelremmen. Ik vond het een fantastische racewagen!”

Restauratie

In de volgende race werd de motor beschadigd door brokstukken en werd de auto terug naar Maranello gestuurd. De constructeur maakte van de gelegenheid gebruik om de auto aan te passen aan de toenmalige wetgeving en zorgde voor een voorruit over de hele breedte van de auto en een linkerdeur. De auto werd meteen ook rood geschilderd.

Rustige oude dag

In 1957 en 1958 zette de auto zijn sportcarrière voort. Jim Hall kocht de auto volledig over van zijn broer. Na enkele extra successen werd hij niet meer bij races ingezet. Midden jaren negentig besloot Hall om de auto in zijn vroegere glorie te herstellen. De auto werd volledig gerestaureerd met respect voor het origineel.

Sindsdien werd hij regelmatig tentoongesteld en werd er regelmatig aan lage snelheden mee gereden om hem in goede staat te houden. Bovendien had Jim Hall zijn eigen testcircuit!

Voor jou?

Ongeacht het aantal cilinders: moet deze Ferrari in je collectie? Dat is perfect mogelijk! Hij wordt op 19 augustus geveild door RM Sotheby’s in Monterey, Californië. De waarde wordt op ongeveer 4 miljoen euro geschat…