Een ‘ordinaire’ Skoda geeft je zelden rillingen. Maar deze keer hebben de details echt op de details gelet. De Superb is zijn naam eindelijk waard, met een dynamisch en gesofisticeerd uiterlijk tot in de puntjes. Deze grote jongen (4,86 meter lang) maakt indruk op de weg, onder meer met zijn koplampen die led-technologie gebruiken.
Een paleis
Het interieur ziet er nog altijd even ‘superbe’ uit. Er is dus nog altijd plaats bij de vleet, met evenveel beenruimte voor de passagiers achterin als in een limousine van de apparatsjiks. De koffer, waarvan de klep elektrisch opent, is een gigantische laadruimte van 625 liter. Dat volume kun je uitbreiden door de achterbank neer te klappen, maar je krijgt geen volledig vlakke laadvloer. De Tsjech maakt dat goed met enkele praktische snufjes: twee paraplu’s in de voordeuren, een ijskrabber in de tankklep, een led-zaklamp, een plekje voor je iPad, …
MQB
Deze vage afkorting staat voor het nieuwe modulaire platform van de VW-groep voor auto’s met dwarsgeplaatste motor. De Superb gebruikt deze basis (net als de Passat) en rekt die maximaal uit. Hij verliest tot 75 kg aan gewicht. Onder motorkap is de mechaniek bekend: we zien vijf TSI-motoren en drie TDI’s met vermogens van 120 tot 280 pk. Ze voldoen allemaal aan de Euro 6-norm en beloven tot 30 procent minder te verbruiken. De kampioen is de GreenLine met 95 g CO2/km.
Welkom aan boord
Wie het merk Skoda nog altijd minderwaardig vindt, adviseren we om even naar deze Superb te kijken. De kwaliteit van de materialen en de afwerking en de ruime uitrusting laten er geen twijfel over bestaan: dit is geen budgetlimousine. Je vindt er alle uitrusting van de concurrenten: klimaatregeling met drie zones, een passagierszetels die je ook van achterin kunt regelen, geïntegreerde voetsteunen, handenvrije toegang of een infotainmentsysteem van de laatste generatie met internet. Het enige minpunt: de ernstige sfeer, typisch voor Volkswagen.
Veiligheid
Voor zijn vlaggenschip sluit Skoda geen compromissen. Je vindt alle moderne veiligheidsuitrusting, verschillende rijmodi, een gestuurde ophanging, een elektronische zelfsper, een adaptieve snelheidsregelaar, koplampen die zichzelf dimmen en we vergeten nog één en ander. De ‘tanks’ van de Duitse premiummerken zijn niet veel veiliger dan dit. Zelfs de automatische fileassistent is aanwezig.
Hoe rijdt hij?
Met zijn forse afmetingen is de Superb natuurlijk niet voorbestemd voor krappe steden. Nochtans is hij zodanig wendbaar dat je snel vergeet dat er nog enkele meters koetswerk achter je hangen. Voor deze eerste test stippelde Skoda een route uit in het platteland van Toscane.
Wendbaar
Op deze kleine wegen verbaasde de Superb met zijn competenties: een schokdemping die zacht is voor de rug, een verbazingwekkende grip en een goede rijprecisie. Vreemd genoeg bleek de achtertrein bijna even levendig als in een sportief model, als je het uitlokt. Dat zal sportieve huisvaders zeker bevallen. De variabele ophanging met drie standen is niet onmisbaar, de basisophanging biedt al een goed compromis.
Stilte, we rijden
De comfortabele Superb heeft een schitterende geluiddemping, zeker met de TSI-motor. De 125 paarden van de kleine basis-1.4 TSI volstaan trouwens voor dagelijks gebruik. Alleen wie in de Ardennen woont en dus snelwegen met uitgesproken reliëf gewoon is, zal de bescheiden hernemingen tussen 100 en 120 km/u betreuren. De TSI met 150 pk, uitgerust met tijdelijke cilinderuitschakeling, komt iets beter voor de dag.
Bij de diesels konden we alleen de hand leggen op de TDI met 190 pk. Die is nogal rustig bij lage toerentallen, maar wordt dan plots wakker en kalmeert weer rond 4.500 tr/min. Uitstekend voor een diesel.
Conclusie
De tijd van de achterwielaangedreven Skoda’s afgewerkt met een hamer ligt ver achter ons. De Super heeft met zijn verzorgde uiterlijk, topuitrusting, wegprestaties en ruimte van een paleis alle kaarten in handen om naar de top van het segment te rijden. Op één detail na: zijn merknaam klinkt bij sommigen nog niet zo mooi in de oren. Dat is dan jammer voor hen.