Om zijn doel te halen om heel zijn gamma nog dit decennium volledig te elektrificeren heeft Volvo in alle discretie de motoren van al zijn modellen aangepast. Vergis je niet: dat betekent niet dat alle auto’s van de Zweden plots puur elektrisch rijden. Neen, bij Volvo betekent elektrificatie vooral plug-inhybride en, vooral, mildhybride technologie.
(Zeer) bescheiden duw in de rug
Wat voor hybridisering, zeg je? Je hebt er zeker al van horen spreken, want deze technologie is eigenlijk gewoon de norm geworden in de autosector. Het concept is dat de startmotor en de alternator worden vervangen door één elektromotor. Die heeft zijn eigen aandrijfriem en kan de rollen van die beide organen vervullen door gewoon zijn polariteit om te keren. Omdat hij bovendien onder een spanning van 48V werkt, gebeurt starten soepeler, wordt vertragingsenergie efficiënter gerecupereerd en kan hij bij hernemingen zelfs een klein duwtje in de rug geven. Daardoor moet de verbrandingsmotor minder werken en zal zijn verbruik dus in theorie (heel lichtjes) dalen.
Naamverwarring
Maar terug ter zake, naar ‘onze’ Volvo. In de XC60 wordt milde hybridisering de norm, net zoals een automatische versnellingsbak, aangezien de twee samenwerken. Zo verdwijnen de ‘oude’ benzine- en dieselmotoren en maken ze plaats voor een nieuwe reeks aandrijflijnen met de naam ‘B’. Basisversie is de B4, met een 2.0-diesel van 190 pk. Vervolgens komt de B5, die wordt aangedreven door ofwel een benzinemotor van 250 pk, ofwel een biturbodiesel van 235 pk. De B6 tot slot werkt enkel op benzine en ontwikkelt 300 pk. Om het gamma volledig te maken, is de XC60 er ook nog met twee plug-inhybrides, de T6 (340 pk) en de T8 (390 pk). Kan je niet meer volgen? Wij ook niet echt…
Minimale wijzigingen
Naast deze nieuwe naamgeving verandert de XC60 helemaal niet. Alleen krimpt de koffer met 22 liter om plaats te maken voor de kleine lithium-ionbatterij die nodig is voor het mildhybride systeem. Die krimp gebeurt echter volledig onder de laadvloer en doet dus niets af aan de nuttige laadruimte.
Hetzelfde
Onderweg voelt de nieuwe versie met milde hybridisering verrassend gelijkaardig aan zijn voorganger. Het enige voelbare verschil zit hem in een iets groter comfort omdat het stop-startsysteem nu soepeler werkt. Verder ligt in de neus nog steeds een diesel die veel meer lawaai maakt dan we zouden willen, vooral dan onder belasting, en een wat slome versnellingsbak. Er duikt trouwens ook een nieuwe joystickachtige versnellingspook op die twee tikken vereist om Drive in te kunnen schakelen, en twee tikken om de achteruitversnelling in te leggen. Nodeloos ingewikkeld.
Kan beter
Qua verbruik moeten we vaststellen dat net zoals de rest van de aanpassingen aan de XC60 het verschil minimaal is. Op papier haalt deze nieuwe B5-diesel een normverbruik van 5,6 l/100 km en een CO2-uitstoot van 142 g/km (NEDC2.0). Dat is 0,1 liter meer en 2 gram minder dan zijn voorganger.
Onze test van zo’n 800 kilometer klokte af op zo’n 6,9 l/100 km. Niet uitzonderlijk, maar wel heel dicht bij het WLTP-normverbruik (6,1-7,2 l/100 km).
Ons verdict
Met uitzondering van het nieuwe logo op de kofferklep gaat de overstap op milde hybridisering in deze XC60 volledig onopgemerkt voorbij. De bestseller van het merk is er wel een beetje comfortabeler op geworden, maar dat is het ook.
