Dat dit geen gewone conceptcar was, merk je al aan de buitenkant: de achterdeuren konden op verschillende manieren worden geopend. Klassiek, met scharnieren aan de B-stijl, of als “suicide doors”, met scharnieren aan de C-stijl. Het maakt de instap voor de passagiers achteraan makkelijker.

Pedalen?

De bestuurderspost springt ook meteen in het oog: het stuur had meer weg van de stuurknuppel van een vliegtuig, en werkte via het “steer-by-wire”-principe. Ook de pedalen moesten plaats ruimen. Gas geven en remmen deed je via druksensoren op de bodem.

Display

Het bestuurdersdisplay en de tellerpartij kon de chauffeur aanpassen aan de informatie die hij nodig had. Bovendien verliep een groot deel van de bediening via stem, en was er ook een nachtzichtmodus. Een aanpasbaar instrumentenpaneel, stembediening en “night vision”? In 2017 geen uitzondering meer, maar veertien jaar eerder was het ongezien.

Laser

En daar bleef het niet bij: de Mercedes F500 Mind had bovendien koplampen met infraroodlasers. Die konden obstakels detecteren die zich nog een eindje voor de auto bevonden, en zo de bestuurders waarschuwen. Opnieuw: we spreken over 2003…

Hybride

De F500 Mind deed een beroep op de vierliter V8 dieselmotor uit de S-Klasse. Die werd gekoppeld aan een elektromotor met batterij, en de combinatie zorgde voor 318 pk en 860 Nm. Ruim voldoende om al rijdend aan de slag te kunnen dus. Maar een productieversie overwoog Mercedes niet: de F500 Mind was vooral bedoeld als rijdend technologielabo.