Test: McLaren GTS 2024, Brits scheurijzer voor elke dag

Omdat je niet elke dag een McLaren tegenkomt op straat (afhankelijk van waar je woont, natuurlijk...), vallen de wijzigingen aan het design van McLarens Grand Tourer niet meteen op. Kijk je iets beter, dan zie je een nieuwe voorbumper met meer uitgesproken luchthappers om meer frisse lucht naar de radiator te geleiden. Ook de achtervleugels zijn voorzien van nieuwe, veel meer prominente luchtinlaten met hetzelfde doel: meer lucht laten doorstromen, in dit geval naar de 4.0 biturbo-V8 die centraal achterin is geïnstalleerd.

Deze twee kleine veranderingen vatten de geest van McLaren perfect samen: geen overbodige elementen. Gewoon een functioneel oog voor detail. Maar wie facelift zegt, zegt natuurlijk ook kleine cosmetische evoluties om de vernieuwing extra in de verf te zetten. Een regel waaraan de GTS niet ontsnapt, met de verschijning van een gemoderniseerde lichtsignatuur, nieuwe kleuren (waaronder Lava Grey), nieuwe velgen (zoals deze gesmede Turbine-velgen) en nieuwe bekledingen voor het interieur, met anilinelederen zetels.

Monocultuur van de monocoque

Meer algemeen gezien omarmt deze GTS ook de carbon monocoque die McLaren zo dierbaar is. De hele auto rust namelijk op deze lichte, maar stijve MonoCell II-T, die als ruggengraat voor de GTS dient en helpt om het leeggewicht beperkt te houden tot 1.520 kg (- 10 kg ten opzichte van de GT) met behulp van een dak uit composietmateriaal, gemaakt uit gerecycleerd koolstofvezel.

Deze cel, die het merk ook een vrij uniforme designtaal geeft, tot aan de vleugeldeuren toe, schept een duidelijke link met de andere McLarens. De GTS onderscheidt zich echter van zijn gezinsleden dankzij een grote achterklep die elektrisch opent. Die geeft toegang tot een bagageruimte van 420 liter, naast de frunk van 150 liter voorin. Genoeg om deze GTS 'praktisch' te maken voor dagelijks gebruik. Of toch op papier.

Met een totale beschikbare kofferruimte van 570 liter is de McLaren GTS in theorie bijna even ruim als een break! In de praktijk moeten deze cijfers natuurlijk een beetje genuanceerd worden. De grote laadruimte achteraan is vrij laag, en is dan ook eerder geschikt voor zachte tassen dan voor harde valiezen. Je moet ze bovendien goed vastzetten om te voorkomen dat ze bij hard remmen het passagierscompartiment invliegen, want een fysieke scheiding is er niet.

Een groot voordeel voor het clienteel dat een merk als McLaren eigen is: de doorlopende kofferruimte van de GTS is zo ontworpen dat er gemakkelijk een golftas in past. Er zijn maar weinig supercars die hetzelfde kunnen zeggen!

Qua praktische details zit er ook een 12 volt-aansluiting in de koffer vooraan. Daarmee kan je je elektrische koelbox meenemen voor landelijke picknicks als je daar zin in zou hebben. Maar voor dagelijks gebruik zal deze voorste kofferruite, die vergelijkbaar is met die onder de 'motorkap' van een Porsche 911, vooral praktisch zijn om een boodschappentas mee te nemen, zodat je groenten en fruit niet in het passagierscompartiment rollen.

Goed zicht rondom, veel licht aan boord

Nog een kenmerk waarmee deze McLaren GTS zich onderscheidt van heel wat andere minder praktisch inzetbare supercars: het zicht rondom is vrij goed dankzij de grote kofferklep en de fijne raamstijlen, met dank aan de zeer stijve carbon monocoque. Je kan de sfeer aan boord zelfs nog wat ophelderen met een optioneel glazen dak. Dit vervangt het standaard glanzend zwarte dak uit composietmateriaal en heeft ook een handige elektrochromatische functie, waarmee je met een druk op de knop kan switchen tussen vijf verduisteringsniveaus.

Eerst en vooral een supercar...

Grand Tourer of niet, deze supercar is en blijft een... supercar. Je moet je dus laten 'vallen' in de zetels en zo elegant mogelijk proberen uitstappen. Vooral omdat je in dit geval nog over de carbon kuip moet stappen en vervolgens de vleugeldeur moet proberen grijpen om hem te kunnen sluiten. Ben je op zoek naar een exclusieve GT die minder lastig is in gebruik, dan is de nieuwe Bentley Continental GT bijvoorbeeld misschien beter geschikt.

Hetzelfde geldt voor het infotainmentsysteem. Klanten die houden van de nieuwste technologie, geavanceerde connectiviteitsfuncties en XXL-schermen zullen hier van een koude kermis thuiskomen. De McLaren GTS heeft namelijk niet van zijn makeover gebruik geprofiteerd om zijn bestuurderspost merkbaar te moderniseren ten opzichte van de GT. Naast de minimalistische digitale cockpit van 10,25 inch zit er op de middenconsole een klein aanraakscherm van 7 inch in een verticale oriëntering. Het biedt enkel Bluetooth-compatibiliteit (en dus zelfs geen Android Auto of Apple CarPlay), terwijl de ingebouwde navigatie niet zo efficiënt is als wat Waze of Google Maps kan bieden. Jammer, zeker voor een GT-model dat bij uitstek geschikt zou moeten zijn voor lange roadtrips. En geef toe, je smartphone met een zuignap vastmaken aan de voorruit van je McLaren ziet er niet erg stijlvol uit...

Al deze kleine ongemakken smelten echter als sneeuw voor de zon wanneer je op de startknop drukt van de McLaren GTS. Want ook al is het niet de meest praktische of moderne Grand Tourer op de markt, als het gaat om de verhouding tussen rijplezier en comfort, heeft hij geen gelijke. Ook al is het goed mogelijk om er dagelijks mee te leven, is en blijft het een supercar die in de eerste plaats is ontwikkeld om onversneden rijplezier te bieden. En dat doet hij met verve!

Op mechanisch vlak profiteert de GTS van kleine verbeteringen om de 4.0 biturbo-V8 van McLaren (M840TE) beter tot zijn recht te laten komen. Een iets snellere ontsteking en een agressievere verbrandingsfase leveren hem 15 pk meer op dan in de GT. De bestuurder heeft daarmee 635 pk (bij 7.500 tpm) en 630 Nm (tussen 5.500 en 6.500 tpm) onder zijn rechtervoet zitten. Met een eveneens iets verlaagd leeggewicht van 1.520 kg brengt dat de pk-gewichtsverhouding van de meest praktische McLaren naar 418 pk per ton. Om dat in perspectief te plaatsen: de eerder genoemde Bentley Continental GT biedt 'slechts' 313 pk/ton, ondanks zijn 771 pk sterke hybride aandrijflijn, vanwege een leeggewicht van bijna 2,5 ton! De McLaren GTS zit meer in dezelfde klasse als een zekere Ferrari Roma (die hij ook wel verslaat!), met 620 pk op 1.570 kg (395 pk/ton).

Gefocust rijden

In plaats van een weelderig comfort en moderne elektronische gadgets, verkiest deze McLaren GTS een eenvoudige en efficiënte rijervaring. Er is niets dat je concentratie verstoort, vanwege de vrij 'spartaanse' bestuurderspost. Het stuur, dat zelfs geen enkel knopje heeft, laat zich nauwkeurig en scherp bedienen. De architectuur van het model, met de motor achter de inzittenden, geeft een zeer levendige indruk bij het ingaan van de bocht. De neus duikt meteen naar de apex. Als je het tempo opvoert, moet je niet bang zijn om de auto in de bocht te gooien terwijl je een beetje op de remmen rust om de voorwielen te belasten (vanwege de statische gewichtsverdeling van 42,5% vooraan en 57,5% achteraan). De tractie bij het uitkomen van de bocht is uitstekend, waarbij de automatische versnellingsbak efficiënt door zijn 7 verzetten schakelt. Dat kan automatisch of met de hendels achter het stuur.

Zet je de GTS in zijn Sport- of Track-modi via de twee draaiknoppen op de middenconsole (eentje voor de motor/versnellingsbak en eentje voor het onderstel), dan krijg je te maken met een volwaardige, explosieve supercar die biljartvlak door de bocht gaat. De 0 tot 100 km/u is achter de rug in 3,2 seconden en je springt doodeenvoudig van bocht naar bocht. Toch geeft die efficiëntie een ietwat 'kil', klinisch gevoel. De biturbo-V8, die best van zich laat horen dankzij een sportuitlaat, biedt ook niet dezelfde sensatie als de atmosferische motoren met stratosferische toerengebieden, noch van sommige blokken met een meer uitgesproken klank. Maar dan zijn we aan het muggenziften...

Als de omstandigheden het toelaten, kan hij in minder dan 9 seconden de kaap van 200 km/u ronden (8,9 seconden met Launch Control) en haalt de GTS een topsnelheid van 326 km/u. En hoewel we het niet hebben kunnen proberen, moet de McLaren GTS ook op zijn gemak zijn op het circuit, net als al zijn broers. Vooral omdat zijn relatief lage gewicht zijn vier koolstofkeramische remschijven (390 mm vooraan, 380 mm achteraan) niet zou moeten overmeesteren, met standaard al klauwen van zes zuigers vooraan en vier zuigers achteraan. Op de openbare weg is het al helemaal moeilijk om de grens op te zoeken zonder in het decor te eindigen.

Een bepaald soort veelzijdigheid

Het goede nieuws is dat je ook dagelijks van de McLaren GTS kan genieten. Missie geslaagd, dus. De bedieningselementen zijn aangenaam bij een rustig rijgedrag (niet te zwaar stuur, goed doseerbaar rempedaal), en vooral de gestuurde hydraulische dempers bieden een goed comfortniveau in de zachtste stand.

De GTS kan zelfs buiten de perfect geasfalteerde wegen met een gerust hard worden ingezet. Dankzij een bodemvrijheid van 110 mm hoef je niet te slalommen op een slecht wegdek. En in geval van nood kan de neus snel met 130 mm worden opgetild als je een drempel of een stoeprand nadert. McLaren heeft het liftsysteem zelfs verbeterd, waardoor het nu twee keer zo snel werkt dan bij de oude GT (4 seconden in plaats van 8). 

Toch hadden we liever nog iets comfortabelere stoelen gezien in de McLaren GTS. De kuipzetels van ons testmodel waren wat te hard om ook op lange afstanden een vlekkeloos comfort te garanderen.

De GTS is niet enkel de meest veelzijdige McLaren, het is ook nog eens de meest 'betaalbare'. Hij is officieel geprijsd vanaf 220.000 euro, wat dicht in de buurt komt van de Ferrari Roma. Maar natuurlijk zitten we hier ook in de wereld van ongebreidelde personalisatiemogelijkheden. Elke McLaren wordt quasi volledig met de hand gebouwd in de ultramoderne fabriek van Woking, in Engeland.

Het is echter het vermelden waard dat het mogelijk is om niet te veel benzine te verbruiken achter het stuur van de McLaren GTS, moesten de brandstofkosten van tel zijn voor een eventuele toekomstige eigenaar. Hoewel we een gemiddeld verbruik haalden van 14,5 l/100 km over onze hele test heen, waarbij we het potentieel van de auto hebben benut zodra de omstandigheden het toelieten, konden we ook een dorst van slechts 8,3 l/100 km noteren toen we gedwongen werden om het snelwegverkeer te volgen. Daarmee moeten lange afstanden zonder enig probleem mogelijk worden.

Tenslotte geven we nog mee dat deze aanschafprijs iets wordt verzacht met drie jaar gratis onderhoud. De standaard garantie van de McLaren GTS dekt de auto ook voor drie jaar, met een onbeperkt aantal kilometers.

De McLaren GTS is het meest praktische model van het gamma, maar het is en blijft eerst en vooral een supercar, en dan pas een Grand Tourer. Dagelijks gebruik ervan zal altijd bepaalde compromissen met zich meebrengen, meer dan bij andere, minder sportieve prestigewagens. Maar de balans tussen rijplezier en praktische inzetbaarheid is erg aantrekkelijk!