Door zich te ontpoppen tot een tegelijkertijd sportieve en 100% elektrische reisberline nadert de nieuwe BMW i5 in zijn M60 xDrive-uitvoering de symbolisch grens van de 2,5 ton. Nu ja, met een gewicht van 2.380 kg in rijklare toestand heeft hij nog wat marge. Maar als je met het hele gezin de bergen in trekt en daarbij de 490 liter grote koffer volstouwt met bagage, zit je niet meteen achter het stuur van een ballerina op vier wielen. Maar dat is niet het enige cijfer dat ons in het oog springt wanneer we de technische fiche van de i5 M60 xDrive bekijken die BMW toont aan de voet van het skigebied in het Oostenrijkse Sölden, voor startten aan de tocht naar boven, naar een hoogte van meer dan 3.000 meter. Het gecombineerde maximumvermogen van zijn twee elektromotoren (één per as) loopt immers op tot 601 pk. En dan hebben we het nog niet gehad over het maximumkoppel van 800 Nm (820 Nm in overboost) van deze bolide! Met dat soort cijfers krijg je al hoogtevrees nog voor je de bergwegen op knalt. Het zijn immers cijfers die zich eerder tot het ruwe asfalt van een circuit lijken te lenen dan voor een besneeuwde bergweg… Vooral omdat we zien dat hij op ‘gewone’ winterbanden staat aangezien we naar de sneeuwpiste boven in het skigebied trekken via de openbare weg. Spijkerbanden, zoals die waarmee auto’s uitgerust zijn tijdens andere ‘ice drives’ op een ijscircuit of een bevroren meer, zijn dus niet aan de orde.

Zware lichtheid

Geen tijd te verliezen: we vertrekken voor de aanval op een aaneenschakeling van bochten. Op de weg doet de i5 M60 xDrive zijn gewicht snel vergeten. Gedeeltelijk toch. Hij geeft een indrukwekkend gevoel van lichtheid tijdens het accelereren (met zo’n hoog vermogen zou het tegendeel jammer zijn!) en in de opeenvolging van bochten. Het moet gezegd dat BMW geen kansen heeft laten liggen om ervoor te zorgen dat deze i5 de ‘M’ in zijn benaming verdient: vierwielaandrijving, vierwielsturing met variabele stuurbekrachtiging, adaptieve dempers en optioneel zelfs actieve anti-rolstangen, enz… Hij laat zijn gewicht daarentegen wel voelen bij het afremmen. Vooral wanneer je snel aankomt… heel snel, gezien de acceleratietijd van 0 naar 100 km/u in 3,8 seconden!


Indrukwekkende grip

Maar het is op het moment dat we het asfalt verlaten om in de sneeuw te gaan spelen dat deze i5 M60 xDrive pas echt tot zijn recht komt. Met alle rijhulpmiddelen ingeschakeld, slaagt hij erin om subtiel zijn grip te doseren door elektronisch te jongleren met de balans tussen zijn twee motoren (261 pk vooraan en 340 pk achteraan) om zo de indruk te geven dat je op een ondergrond met perfecte grip rijdt. En toch bevestigen enkele rondjes op de besneeuwde en hier en daar zelfs bevroren piste dat het wel degelijk glad is!

Het systeem voor de ‘beperking van het doorslippen van de rechtstreeks aangedreven wielen’ dat ontwikkeld werd voor deze i5 getuigt van de efficiëntie van de elektrische vierwielaandrijving. Dit heeft niets meer te maken met de bruuske en beperkende antislipsystemen van de oude stempel die zelfs een handicap betekenden op gladde ondergrond. In combinatie met de zeer lange wielbasis van deze i5 (2.995 mm) en de bijna optimale gewichtsverdeling tussen de voor- en achteras (1.430 kg vooraan en 1.605 kg achteraan), waarbij het kloeke batterijpakket in het midden van het voertuig geïntegreerd is, voelt hij aan als een goed uitgebalanceerde machine die zich zonder verpinken en in alle rust thuis voelt in zowat alle weersomstandigheden.


Voor de fun kan je ook alle elektronische rijhulpsystemen in ‘Sport’ zetten om zo te genieten van grenzen die iets verder liggen en beperkte glijpartijen mogelijk maken. Of je kan natuurlijk alle rijhulpsystemen uitschakelen. Dan kan je de i5 laten ‘dansen’ zoals je wil. Daarbij moet je wel opletten dat je het gaspedaal met de nodige voorzichtigheid doseert, rekening houdend met de cavalerie die losgelaten wordt op de vier wielen. En zelfs in die omstandigheden voel je soms nog gerichte acties van de remmen die ingrijpen. Maar dat gebeurt niet bij te uitgesproken uitbreekmanoeuvres, waarbij je dus zelf moet tegensturen om ervoor te zorgen dat je niet achterstevoren op de piste eindigt. De remmen worden enkel gebruikt om het doorslippen van één wiel af te remmen om zo dienst te doen als pseudo-sperdifferentieel.

Gulzig

Na de beklimming van de bergwegen en heel wat rondjes op de afgesloten piste leren we na een blik op de verbruiksmeter dat we er meer dan 55 kWh/100 km hebben door gejaagd met onze i5 M60 xDrive. Daarmee bedraagt het reële rijbereik van onze sportieve elektrische ‘reisberline’ met zijn batterij van 81,2 kWh amper… 150 km. Maar uitdagender rijomstandigheden als deze kan je natuurlijk nauwelijks vinden voor een elektrische auto, rekening houdend met temperaturen die uiteraard onder nul lagen. Op de terugweg naar het hotel, waarbij we terug de berg af reden naar het dal en daarbij maximaal gebruikmaakten van de energierecuperatie, daalde het gemiddelde verbruik van onze ‘fun-sessie’ van in het totaal 63,2 km tot 37,6 kWh/100 km. En daarmee steeg ook het rijbereik naar 215 km.


520d, ‘traditionele’ efficiëntie

De volgende ochtend trekken we opnieuw de bergen in voor een vergelijkbare oefening, maar nu aan boord van een BMW 5 Reeks met verbrandingsmotor. En die heeft voor de gelegenheid de klassieke viercilinder diesel van de 520d onder de motorkap. De technische fiche is een stuk minder indrukwekkend: 197 pk en een koppel van 400 Nm. Maar het rijklare gewicht blijft ook beperkt tot ‘amper’ 1.905 kg in de uitvoering met xDrive vierwielaandrijving. Het gevoel van lichtheid is daarentegen niet zo verschillend. Eerst en vooral omdat de 520d natuurlijk niet van de ene naar de andere bocht vliegt bij de minste streling van het gaspedaal, zoals de i5 M60 (al pakt de diesel wel uit met een respectabele 7,3 seconden voor de 0 naar100)… Maar ook omdat hij het moet doen zonder een aantal van de meest geavanceerde snufjes, zoals de actieve antirolstangen die enkel op de topuitvoeringen van de 5 Reeks en i5 verkrijgbaar zijn. Tijdens de beklimming merken we tenslotte ook dat de viercilinder diesel van zich laat horen wanneer hij moeite moet doen, terwijl het in het interieur van de i5 natuurlijk perfect stil was...

Vierwielsturing of niet?

En op de sneeuwpiste? Daar kregen we naast de efficiëntie van de ‘traditionele’ vierwielaandrijving in functie van de verschillende rijmodi (met een even indrukwekkend resultaat als bij de elektrische aandrijving in de i5) ook de kans om het glijden te ervaren met en zonder de optionele vierwielsturing.

Het resultaat? Ook hier is de meest verrassende vaststelling het vermogen van de auto om zelfs in moeilijke winterse omstandigheden in alle sereniteit te blijven rijden. Met de vierwielaandrijving, vierwielsturing en alle rijhulpsystemen geactiveerd, kan je zonder zweten slalommen op een bevroren heuvel. Met andere woorden: een efficiënt en geruststellend snufje voor verplaatsingen met het gezin richting wintersportgebied in alle veiligheid.


Maar om je te amuseren en te slalommen tussen kegels, moeten we toegeven dat we de versie met conventionele besturing verkiezen. Met de variabele stuurbekrachtiging en vierwielsturing lijken de correcties die je doet aan het stuur minder lineair en daardoor ook minder natuurlijk.

Ter vergelijking tot slot: bij terugkomst aan het hotel was het verbruik van de volledige fun-rit met de 520d xDrive gedaald tot 14,9 l/100 km (komende van 18,6 l/100 km op de bergtop, voor we begonnen aan de afdaling). Met een tank van 60 liter levert dat een rijbereik op van 320 tot 400 km.