De kapers op de Japanse kust komen ook uit Azië. De tweede generatie Leaf, die tot nu toe alleen een batterij van 40 kWh kreeg en een WLTP-rijbereik van 270 kilometer, ziet steeds meer Koreaanse concurrenten opduiken. Die geven hun klanten de keuze uit twee batterijgroottes, en dus een beperkt of uitgebreid rijbereik.
Dat laatste flirt vaak met de psychologische grens van 400 kilometer, waardoor compactere elektrische auto’s een rijbereik hebben dat stilaan in de buurt komt van dat van compacte stadsauto’s. De Nissan Leaf met batterij van 62 kWh, die de marketingvriendelijkere naam ‘e+’ meekrijgt, mikt dus vooral op Koreaanse vijfzitters als de Hyundai Kona EV, Kia e-Niro en Kia e-Soul.
Vertel eens wat meer over die nieuwe batterij?
De Nissan Leaf e+ krijgt dus een grotere batterij, met een flink grotere capaciteit: 62 kWh. Die levert de Leaf een uitgebreider rijbereik op. In plaats van 270 kilometer in de 40 kWh-versie geraakt de Leaf e+ volgens de WLTP-cyclus in theorie 385 kilometer ver. De drempel van 400 kilometer haalt hij dus niet, in tegenstelling tot zijn Koreaanse concurrenten, maar met 385 kilometer kan je de laadbeurten toch al meer spreiden.
Hoe zit het met de laadtijden?
De geïntegreerde lader aan boord van de Leaf e+ is even sterk als die van de basisversie van de Leaf. Volledig opladen aan een wallbox duurt met de grotere batterij dus langer: Nissan spreekt over 11,5 uur. Snelladen kan in theorie wel dubbel zo krachtig: de Leaf e+ moet 100 kW aankunnen in plaats van 50 kW, waardoor je in theorie zowat een half uur nodig hebt om de batterij tot 80 procent vol te ‘tanken’. Nissan gebruikt wel nog steeds het ChaDeMo-netwerk, terwijl heel wat concurrenten gebruik maken van de CCS-standaard.
Heeft de Leaf e+ een andere elektromotor dan de basisversie?
Jazeker, een krachtigere: de elektromotor in de Leaf e+ is 217 pk en 340 Nm sterk, tegenover 150 pk en 320 Nm in de basisversie. Dat levert snellere acceleraties en een hogere topsnelheid op: de Nissan Leaf e+ gaat in 7,3 seconden naar 100 km/u en haalt een topsnelheid van 157 km/u, terwijl de 40 kWh-versie 7,9 seconden nodig heeft en doorgaat tot 144 km/u.
Hoe rijdt deze Leaf e+?
In de praktijk levert dat extra vermogen je niet veel voordeel op: de grotere batterij maakt de Leaf e+ in rijklare toestand zowat 160 kilogram zwaarder dan de basisversie. Het verschil zit vooral in wat vlottere hernemingen. De lage plaatsing van de batterij zorgt nog steeds voor een efficiënt en correct weggedrag. De ophanging ondervindt gelukkig weinig hinder van het extra gewicht, en het rijcomfort blijft daardoor gevrijwaard.
En dan is er natuurlijk nog het e-Pedal, Nissans manier om energie te recupereren tijdens het rijden. Je rijdt als het ware alleen met het gaspedaal: laat je dat los, dan kom je tot stilstand met regeneratieve en mechanische remkracht. Je kunt de mate van energierecuperatie niet instellen met peddels achter het stuur, maar je kunt het systeem wel uitschakelen en gewoon het klassieke rempedaal gebruiken.
Ziet de Leaf e+ er anders uit dan de basisversie?
Nee hoor: het verschil is beperkt tot een gekleurd biesje op de bumpers, en een opschrift als je de laadklep vooraan opent. Binnenin noteren we nog een nieuw infotainmentsysteem met touchscreen van 8 duim en uitgebreidere connectiviteitsfuncties, inclusief smartphone-app en deur-tot-deurnavigatie. Maar dat systeem is evengoed terug te vinden in de basis-Leaf met 40 kWh-batterij.
Aan de buitenkant oogt de Leaf e+ dus net als zijn minder krachtige versie als een ‘klassiekere’ Japanner dan de eerste generatie Leaf. Binnenin krijg je ook in de Leaf e+ een traditioneel Japans interieur, dat zakelijk en somber oogt en redelijk wat plastics gebruikt. De zitpositie is aan de hoge kant en het stuur is nog steeds niet verstelbaar in de diepte, maar de Leaf is best wel een ruimte auto.
Wat moet ik verder nog weten?
Dat Nissans ProPilot-systeem, een combinatie van een adaptieve cruise control met adaptieve rijstrookhulp en fileassistentie, ook in de Leaf e+ opduikt, op de hoogste uitvoering, Tekna. En dat de basis-Leaf, met 40 kWh-batterij, toch nog steeds een Acenta-instapversie krijgt. Die verlaagt de instapprijs van de Nissan Leaf naar € 36.540, maar heeft standaard maar een lader van 3,6 kW. Stip je in de optielijst het Comfort-pakket aan (€ 1.000), dan krijg je de lader van 6,6 kW die de andere Leaf-modellen ook hebben.
Hoeveel kost deze Nissan Leaf e+?
De Leaf e+ krijgt een basisprijs mee van € 45.000. Dat is € 6.410 meer dan een 40 kWh-Leaf in dezelfde uitvoering. De standaarduitrusting is in beide gevallen bijzonder uitgebreid, maar dat maakt wel dat de Leaf e+ een fikse prijsverhoging krijgt voor zijn extra rijbereik en vermogen. Toch houdt hij gelijke tred met zijn belangrijkste concurrenten: de Hyundai Kona EV vraagt € 37.999 voor de versie met batterij van 39,2 kWh, en € 44.999 voor de versie met batterij van 64 kWh. Idem voor de Kia e-Niro: € 37.690 en € 41.590.
Besluit?
De Leaf e+ is de versie van Nissans populaire elektrische auto die meer kopers over de streep moet – en ongetwijfeld ook zal – trekken. Hij weet immers de psychologische drempel van het rijbereik aanzienlijk te verlagen, zonder dat je daar toegevingen voor moet doen. Nu ja, de enige toegeving is het flink hogere prijskaartje. Daardoor stelt Nissan je voor de keuze: wil je een betaalbare elektrische auto, dan moet je genoegen nemen met een beperkter rijbereik. Wil je een comfortabele range, dan staat daar nog steeds een hogere prijs tegenover.
