Presentatie
De Cube onderscheidt zich vooral van de concurrenten met zijn uiterlijk. Je kunt hem dan ook urenlang bestuderen. Zowat alles is verleidelijk of ongewoon, inclusief het interieur.
Kijk maar naar het verrassende front, de ramen als patrijspoorten, het uitpuilende achterste, de hoekige en scherpe lijnen en last but not least de asymmetrie tussen de linker- en de rechterflank. Aan de ene zijde eindigt het koetswerk op een brede stijl, aan de andere kant vloeien de achterruit en zijruiten in elkaar. Heel zeldzaam, maar best grappig. Om er nog een schepje bovenop te doen, kun je er enkele stickers aan toevoegen of kiezen voor een parelmoer kleurtje.
Maar is het allemaal ook functioneel? De brede deuren en het hoge koetswerk vergemakkelijken in ieder geval de toegang. Minder geslaagd is de deur van de bagageruimte. Die is erg groot en hindert als je in de stad iets uit de koffer moet halen. Gelukkig opent de deur wel in de goede richting.
Lounge
Nissan trekt de aparte stijl van het koetswerk door in het interieur. Daar heerst een loungesfeertje. Een sympathiek idee, maar sommige details werken na verloop van tijd op de zenuwen. Zo beperkt de golvende vormgeving van de dakhemel de hoofdruimte achteraan, reflecteert de sfeerverlichting in de voorruit en komt de knie in aanraking met de hoekige boordplank.
In het midden van die boordplank ligt een pluchen tapijtje. Dat is jammer genoeg niet bevestigd en vliegt bij elke acceleratie of scherpe bocht door het interieur. Alsof dat nog niet erg genoeg is, reflecteert het tapijtje ook nog eens in de voorruit. Tijdens langere ritten wordt het hinderlijk.
Gelukkig is de Cube vooral voor de stad bedoeld, waar zijn atypische interieur beter tot zijn recht komt. Waarom zouden we trouwens een origineel interieur afbreken dat er anders uitziet dan de eenheidsworst die tegenwoordig hoogtij viert?
Motoren
In Japan is de Cube al sind 1998 op de markt. Vandaag is hij aan zijn derde generatie toe en maakt hij voor de eerste keer de oversteek naar Europa. Dat noopte Nissan tot een aantal aanpassingen, zoals de montage van een dieselmotor. Die komt van Renault. Het is de uitstekende 1.5 dCi met 110 pk die wordt gekoppeld aan een manuele versnellingsbak met zes verhoudingen.
Voor onze test mochten wij echter op weg met de 1,6-liter benzinemotor. Die heeft net zoveel vermogen als de dieselmotor, maar veel minder koppel. Tegenover de nieuwe kleine turbomotoren van de concurrentie, is hij trouwens wat verouderd.
Op papier oogt het allemaal vrij pittig. De vijfbak schakelt prima, maar de korte overbrenging dwingt de 1,6-liter naar hoge toerentallen op autosnelwegen. Toch is het een coherente keuze. De benzinemotor is ook verkrijgbaar met een automaat met continu variabele verhouding, de grote specialiteit van het merk.
Rijgedrag
Je hoeft geen ingenieur te zijn om te begrijpen dat de Cube niet bedoeld is om snel bochtige wegjes af te haspelen. Door zijn atypische architectuur helt hij over in snel genomen bochten en bovendien is de stuurinrichting niet zo precies. Hoewel we hier ver verwijderd zijn van de Europese maatstaven, reageert de Cube altijd veilig en gezond. Dankzij zijn erg kleine draaicirkel is hij verduiveld handig in de stad.
Comfort
Een vorm als een schoenendoos en goede aerodynamica laten zich moeilijk rijmen. Dat vertaalt zich in windgeluiden op de autosnelweg. De motor is wel erg stil. Op geen enkel moment hebben we hem kunnen betrappen op onaangename trillingen. De binnenruimte is correct, maar grote personen hebben achterin te weinig hoofdruimte. Het stuur kun je niet in de hoogte regelen, waardoor je moeilijker een goede rijpositie vindt.
Op het vlak van functionaliteit blinkt het interieur uit in allerhande leuke en originele oplossingen. Aan bergvakken is er geen gebrek en de achterbank verschuift.
Prijs en uitrusting
Het prijskaartje van de Cube begint bij 17.400 euro voor de benzineversie, terwijl de dieselversie 19.000 euro kost. Voor 1.200 euro meer heb je de Zen-uitvoering en voor 2.000 euro is er de Zen+. De basisprijs lijkt misschien hoog, maar daarvoor krijg je vier elektrisch bediende ruiten, airco, mistlichten, ESP, gordijnairbags, een snelheidsbegrenzer en -regelaar en zelfs een glazen dak. Rijkelijk, toch?
Ondanks de uitstekende motor verknoeit de Cx-waarde een goed resultaat aan de pomp: meer dan 8 l/100 km gemiddeld. De C02-uitstoot bedraagt 151 g/km.
Conclusie
De Nissan Cube ziet er prettig gestoord uit en is een welkome afwisseling in het soms wat eentonige automobiellandschap. Het allesbehalve banale uiterlijk en leuke interieur toveren voortdurend een glimlach op je lippen.
De aparte vormgeving brengt wel enkele minpuntjes met zich mee, vooral op het vlak van geluidsproductie. Maar dat bevestigt alleen maar dat de stad de beste biotoop is voor deze auto. Wil je je onderscheiden van de massa, dan kennen we eerlijk gezegd niets beters dan deze Nissan Cube.