1. Heel toffe sfeer
Na een decennium van auto’s met wat minder emotionele lading hoopte Fiat in de jaren ’90 opnieuw sportieve bestuurders te kunnen charmeren. Na de onthulling van de Coupé in 1993 volgde in 1994 de roadster Barchetta, die het jaar erop in productie ging. Zijn uiterlijk is aangenaam, de interieursfeer is sportief en alle details zijn met zorg afgewerkt, te beginnen bij de deurklinken.
2. Veroudert slecht
Destijds was de Barchetta voor een vrij democratische prijs te koop, zodat hij niet dezelfde robuustheid als een Mercedes kon bieden: fragiele bumpers, lichtblokken die aandampen, een lekkende kap, een ondoorzichtig geworden achterruit, haperende elektronica… Kijk alles zeker goed na.
3. Potige, betrouwbare en gekende motor
De 1.8-viercilinder van 130 pk onder de motorkap kent een echt zuiders temperament: hij klimt vlot in de toeren en heeft een toffe stem. Hij is zeer betrouwbaar, maar kan (in de vroegste exemplaren) problemen vertonen met de variabele distributie.
4. Opgelet met de wieltreinen
Het ingekorte Punto-platform staat garant voor een speels rijgedrag. Let echter op met de lagers en schokdempers, die snel kunnen verslijten.
5. Hardtop is beter
Kies best voor een hoger uitrustingsniveau en een model met veel opties, liefst met de hardtop. Die biedt een echte meerwaarde in de winter en is een verzekering voor een mooie meerwaarde als verzamelaarsauto.
Wil je steeds het laatste autoadvies ontvangen?
Vond je dit artikel interessant en wil je steeds het laatste autoadvies, autoweetjes en tips meteen in je mailbox? Schrijf je – net als meer dan 300.000 autoliefhebbers – nu gratis in via e-mail:
