Na de 5 geheimen van de Citroën 2 PK, Fiat Nuova 500, Mini Classic, VW Golf, Porsche 911, Ferrari 250 GTO , Mercedes 300 SL , Lamborghini Countach , Range Rover en de Renault 4, we onze reeks verder met 5 weetjes over een ander iconisch model: de Ferrari Testarossa.
1. Hij werd onthuld in een Parijse nachtclub
De Testarossa brak met alle tradities. Zijn ontwikkelaars kwamen namelijk op het idee om hem in avant-première voor het salon van Parijs van 1984 te onthullen in de beroemde nachtclub Lido. De journalisten en VIP-klanten konden hun ogen niet geloven.
2. Schrijffout
In het Italiaans betekent testa rossa “rood hoofd”. De naam verwijst naar de roodgelakte kleppendeksels. Ferrari gebruikte de naam voor het eerst in 1957 op een racewagen. Die laatste was grammaticaal correcter, omdat daar de twee woorden nog apart werden geschreven.
3. Enzo Ferrari was fan van Miami Vice en schonk de reeks twee auto’s
De beroemde tv-reeks Miami Vice gebruikte in de eerste afleveringen een replica van een Daytona Cabriolet op het chassis van een Corvette. Ferrari spande processen aan tegen de productie om dit tegen te houden. Ter compensatie schonk Enzo Ferrari, die een fan was van de reeks, twee productie-exemplaren van de Testarossa aan het team achter de reeks.
4. Ferrari voor dagelijks gebruik
Vandaag wordt de Testarossa vaak gezien als een pure, bijna radicale sportwagen. Niets is echter minder waar, want Ferrari wou een authentieke en comfortabele GT met een volwaardige koffer maken. Hij deed dat trouwens beter dan zijn voorganger, de 512BB, die op warme zomerdagen te kampen had met een snikheet interieur. Qua prestaties was de Testarossa de koning van de snelweg, met een twaalfcilinder van 390 pk die hem naar een top van 290 km/u bracht.
5. Eén achteruitkijkspiegel door een misverstand
Zeer merkwaardig voor een auto die bedoeld was voor dagelijks gebruik is dat aanvankelijk maar één buitenspiegel standaard was. Volgens de legende was die halverwege de A-stijl geplaatst als gevolg van een foute interpretatie van wetteksten. Het was een originele opstelling, maar fietsers waren er doodsbang voor. In 1986 koos Ferrari voor twee conventionele buitenspiegels. De radio werd daarentegen nooit in de fabriek gemonteerd: de dealer moest de installatie plaatsen die de klant koos.
