Van bovenaf gezien
De CX-5 is dus een SUV uit het C-segment, maar met forse afmetingen: 4,55 meter lang. Dat is ongeveer twintig centimeter meer dan het trio Mitsubishi ASX/Citroën C4 Aircross/Peugeot 4008. Een SUV met een groot koetswerk, maar ook een groot hart want de motoren hebben dikke cilinderinhouden en vermogens, zonder de CO2-uitstoot en het verbruik te benadelen. In die zin is Mazda origineel: het merk neemt de huidige downsizingtrend mooi bij de neus.
The sky is the limit
Met deze pompeuze slogan presenteren de ingenieurs de technieken die ze gebruikt hebben. Achter SkyActiv, nog een ronkende naam, schuilen alle maatregelen die genomen werden om minder te verbruiken en meer dynamiek te tonen. De ingenieurs mikten op een beperkt gewicht en een maximaal mechanisch rendement.
Lichtheid
Terwijl SUV’s vaak (en soms onterecht) bespot worden om hun buitensporige gewicht, wilde Mazda een auto ontwikkelen die zo licht mogelijk is. Het geheim? Dat is er eigenlijk niet, behalve een doorgedreven aandacht voor elk detail: lastechnieken, gebruik van staal met hoge dichtheid, de gebruikte materialen, … De ingenieurs hebben zich het hoofd gebroken om alles zo licht mogelijk te maken en dat heeft zijn vruchten afgeworpen: minder dan 1,4 ton voor de benzineversie met voorwielaandrijving. Knap werk!
Rendement
In tegenstelling tot de huidige trend die constructeurs voorschrijft om motoren met een kleine cilinderinhoud en een turbolader te ontwikkelen, ziet Mazda de zaken anders. De benzinemotor heeft geen turbo of grote cilinderinhoud (maar 2 liter). Waarom hij toch zo weinig drinkt? Door de compressieverhouding van 14:1, een record. Tot slot scoort Mazda punten met een CO2-uitstoot 139 g/km. Mooi, want de constructeurs die fan zijn van downsizing scoren niet echt beter. Je verliest niets aan prestaties: 165 paarden en 210 Nm.
Hetzelfde verhaal bij de diesels, met een cilinderinhoud van 2,2 liter, vermogens van 150 tot 175 pk (met een koppel van respectievelijk 380 en 420 Nm) en een ongelooflijk lage compressieverhouding (ook 14:1). Het doel is om de dieselmotor de finesse en het bereik van een benzinemotor mee te geven. Ondanks de spierkracht onder de motorkap, verbruikt de diesel met 150 pk, voorwielaandrijving en manuele bak slechts 4,1 l/100 km met een CO2-uitstoot van 119 g/km. Kers op de sushi: de motor voldoet nu al aan de Euro 6-norm, zonder speciale uitlaatgasbehandeling.
Merk ook op dat Mazda heel wat mogelijkheden biedt: voor- of vierwielaandrijving en een automatische of handgeschakelde versnellingsbak.
Gespierd
De CX-5 is niet alleen stevig onder de kap, hij ziet er ook zo uit. Zijn koetswerk doet denken aan een poema of een atleet die vertrekkensklaar staat. Zelfs als jouw verbeeldingskracht beperkt is, kun je de gespierde allures en de brede schouders niet ontkennen.
In het interieur is er ook sprake van sportiviteit, met een centrale console die naar de bestuurder is gericht. Maar Mazda verbaast vooral met de afwerking in het interieur. De tijd van de harde en hol klinkende plastics in Japanners is voorbij. Deze keer straalt het geheel ernst uit, is de afwerking mooi en heeft de presentatie de Europeanen niets te benijden, behalve misschien de verlichting van het interieur. Hoed af, heren ontwerpers.
Ruimte
Met deze afmetingen heeft de CX-5 geen moeite om vier passagiers te vervoeren. De hoofdruimte is uitstekend, net als de ruimte voor de benen. De vijfde inzittende zit wat benepen tussen de borstkassen van zijn twee kameraden op de achterbank.
Qua moduleerbaarheid heeft de CX-5 een monovolume niets te benijden. Een ruime koffer, uitbreidbaar via een neerklapbare achterbank in drie delen en met een vlakke laadvloer dankzij een ingenieus systeem van verschuifbare zetels. De enige bedenking is de bestuurderszetel met stoffen zetelbekleding. Die steunt de lenden wat te weinig, wat sommige bestuurders kan storen.
Uitrusting
Mazda haalt de Europeanen in op het vlak van uitrusting: automatische grootlichten, automatische remmen (tussen 4 en 30 km/u) als een ongeval dreigt, waarschuwing voor de dode hoek van de zijspiegels en wegmarkeringen, enzovoort.
Uitzonderlijke motoren
Mazda weet hoe het auto’s moet bouwen en dat voel je zodra je rijdt. De isolatie van geluiden en trillingen is verbluffend. Nog verrassender is het toerentalbereik van de dieselmotoren, die in staat zijn om te hernemen vanaf 1.200 tr/min en te klimmen tot meer dan 5.000 tr/min zonder morren. Nooit gezien voor een diesel zolang ik al journalist ben. En bovendien met zo’n finesse en stilte.
Eerlijk gezegd lijkt de versie met 150 paarden ons voldoende, de 25 extra pk’s van de High Power-variant dragen niet veel bij tot het rijgemak. De automaat is wel een echte meerwaarde, hij schakelt snel en zacht. De manuele versnellingsbak is uitstekend en herinnert aan die van de sportieve MX-5: korte schakelbewegingen, precies en stevig.
De benzinemotor stelt evenmin teleur. Hij functioneert nog geraffineerder en is soepel onderin de toeren. De punch van de diesels mag je er niet van verwachten, maar met een soepele rijstijl is hij heel aangenaam.
Als verbruik hebben we met de 150 pk-diesel, manuele bak en voorwielaandrijving 6,7 l/100 km bereikt. De dieselversie met 175 pk, automaat en vierwielaandrijving verwende ons met hetzelfde verbruik als de manuele benzineversie: 7,3 l/100 km.
Strak weggedrag, maar…
Het weggedrag mag gezond en voorspelbaar genoemd worden. De reacties zijn logisch en de koetswerkbewegingen lijken goed onder controle. We waarderen ook de precieze stuurbekrachtiging die natuurlijk aanvoelt. Maar er is één gebrek. Let goed op welke banden gemonteerd worden: met de originele Toyo’s mist de CX-5 grip en slaat hij een slecht figuur. Een teleurstellende vaststelling, want dit vernietigt het goede werk aan het onderstel. Een goede raad: plaats de juiste banden.