Waarover zouden we in de kleine autowereld praten mocht de elektrische auto nog niet klaar zijn om onze wegen te veroveren? Het jaar 2011 betekent een belangrijke stap voor de propere mobiliteit. Voor het eerst kunnen we in de garage om de hoek een elektrische wagen kopen. De journalisten staan uiteraard te trappelen om 'de auto van de toekomst' te testen.    

Citroën C-Zero/ Peugeot iOn/Mitsubishi i-MiEV, smart Electric Drive, Kangoo Z.E.: er zijn al meerdere elektrische auto's, maar die werden allemaal afgeleid van bestaande modellen. De Chevrolet Volt en Opel Ampera zijn op komst. Zij gebruiken een verbrandingsmotor als generator om elektriciteit op te wekken en de actieradius te verlengen. De enige 100 procent elektrische gezinswagen die van in het begin zo ontwikkeld is, is de Nissan Leaf. Hij werd niet voor niets uitgeroepen tot Auto van het jaar 2011.

Passe-partout

De Leaf oogt als een heel gewone auto. Zijn design ziet er wel een beetje futuristischer uit dan dat van de meeste auto's in zijn segment, maar hij valt niet echt op in het verkeer. Dat kun je van de Toyota Prius en Honda Insight niet zeggen. In profiel heeft de Leaf trekjes van de Renault Mégane, vooral door de uitsnijding van de zijruiten achteraan. Geen toeval: Renault en Nissan behoren tot dezelfde familie. De achterkant heeft iets sensueels dankzij de mooie rondingen en de kristalheldere lichtblokken die van het venster naar de kofferdrempel lopen. Ook de voorzijde is helemaal bij de tijd, met grote koplampen die zich bijna tot aan de voorruit uitstrekken en een zo klein mogelijke grille om de luchtdoorstroming te beperken. Het Nissan-logo kleeft op een luik dat het laadcontactpunt afdekt.

Fris interieur

De Leaf ziet er relatief conventioneel uit aan de buitenkant en dat is hij ook vanbinnen. De tinten zijn helder om te vermijden dat het interieur snel opwarmt en je de energieverslindende airco vaak moet gebruiken.

De volledig digitale boordplank geeft informatie over het laadniveau, de autonomie en de verbruikte of gerecupereerde energie (door te remmen of uit te bollen). De rijstijl van de bestuurder wordt zelfs geëvalueerd met boompjes. Voorts is de afwerking correct, al voelen sommige kunststoffen wel hard aan. Liefhebbers van gadgets zullen verheugd zijn dat ze de status van de batterij kunnen volgen en de klimaatregeling kunnen programmeren via een smartphone of computer.

Onder de vloer

Met een lengte van 4,45 meter heeft de Leaf hetzelfde formaat als de grootste modellen van het segment, zoals de Opel Astra of Mazda 3. De genereuze wielbasis van 2,7 meter laat twee of drie volwassenen toe om zonder problemen plaats te nemen op de achterbank. De koffer is 330 liter groot. Dat is minder dan de concurrenten met verbrandingsmotor, maar niet slecht als je rekening houdt met de 48 lithium-ionmodules met elk vier cellen. Hier blijkt duidelijk dat de Leaf van bij het begin ontworpen werd voor elektrische aandrijving. De batterijen liggen onder de vloer, in het midden van het onderstel om het gewicht goed te verdelen, en knabbelen niet aan de interieurruimte.    

No stress

Om te vertrekken, volstaat het om op de start-stopknop te duwen en de kleine joystick in de D-stand te plaatsen (Drive). Zoals bij alle elektrische auto's is er maar één versnelling, maar Nissan laat de bestuurder kiezen tussen een normale modus voor een sportievere rijstijl of een ecostand om de actieradius maximaal te verhogen. Zelfs na meerdere elektrische auto's te hebben getest, blijven we versteld staan van de absolute stilte van de dit type aandrijving. Het gevoel van rust en vrede noopte de ingenieurs om alle parasietgeluiden op te sporen die hoorbaar worden zonder verbrandingsmotor.

Hij gaat vooruit!

In tegensteling tot de meeste elektrische auto's die we tot nu toe hebben getest, geeft de Leaf niets toe qua prestaties. Zijn motor ontwikkelt 109 pk en het koppel van 280 Nm is altijd beschikbaar, goed voor een spurt van 0 tot 100 km/u in minder dan 12 seconden en een topsnelheid van 144 km/u. Niet slecht.

En de autonomie? De officiële gegevens van 160 à 175 km konden we niet evenaren, maar het is perfect mogelijk om 130 km te rijden zonder te stoppen. Uitstekend, in vergelijking met de concurrentie. Op de autosnelweg bij hoge snelheden zakt het rijbereik onder de grens van 100 km, nog altijd meer dan genoeg voor de meeste gebruikers.      

De batterijen herladen blijft een heikel punt. Achter het luik aan de voorkant schuilen twee stopcontacten: één om te laden via het klassieke stroomnet thuis (wat acht uur duurt) en één om te herladen met een specifieke installatie (80 procent in een halfuur). Zo'n snel laadstation vind je momenteel nauwelijks in België.

Tot slot nog even de prijs vermelden: die schommelt rond 39.000 euro. Zelfs al is de Leaf goed uitgerust, het blijft veel geld.