Pagani heeft misschien niet de uitstraling van Ferrari of Lamborghini, maar de kleine Italiaanse constructeur heeft zich wel een ijzersterke reputatie aangemeten in het kleine wereldje van de supercars. Na de alom geprezen Zonda volgt de Huayra. Vraag me niet hoe je het moet uitspreken, maar ik kan je wel verzekeren dat het een duivels juweeltje is.
Summum van technologie
Het sensuele koetswerk werd gevormd volgens de wetten van de aerodynamica en lijkt dus meer op een pijl dan op een stevige bunker. Het ontwerp is niet alleen verfijnd en efficiënt maar ook vernuftig, met verborgen vleugels die de aerodynamische druk wijzigen. Je waant je bijna een Formule 1-piloot!
En het houdt niet op want de Huayra beschikt over een buizenstructuur uit carbon-titanium. Dat garandeert een laag gewicht van 1.350 kg. Met meer dan 700 paarden onder de rechtervoet zul je niet veel moeite hebben om de caravans die op de E40 richting kust slenteren, in te halen. De prijs blijft natuurlijk wel een moeilijk te nemen horde...
Turbo
Pagani ziet zich net als de andere merken verplicht om te downsizen. Concreet: het verbruik verminderen door de cilinderinhoud te verkleinen maar de prestaties op te schroeven met een turbo. Het resultaat is verbluffend: de 6.0 V12, ontwikkeld door de grootmeesters van Mercedes' sportieve AMG-afdeling, ontwikkelt een vermogen van 730 pk en een gigantisch koppel van 1.100 Nm. Genoeg om de bestuurder koude rillingen te bezorgen. Pagani verzekert dat de motor heel geleidelijk reageert en dat er zich geen turbogat voordoet. De sequentiële versnellingsbak telt zeven verzetten. Voorts kunnen we alleen maar bewondering opbrengen voor zo'n bolide.