François Piette

25 JUN 2014

Opel GT: alles voor de look

Is dit de mooiste Opel? Zelfs in het bedrijf zelf lijkt men het hiermee eens. De Opel GT is een Europese Corvette. Een gespierde en tegelijk verfijnde lijn, die een vurig temperament lijkt te verbergen. Maar is dat ook zo?

1964, precies vijftig jaar geleden. Opel heeft net een nieuw designbureau opgericht. De jonge rekruten onthullen de Experimental GT, een prototype dat de GT aankondigt. De GT werd in slechts drie jaar ontwikkeld en werd in 1968 gelanceerd. In tegenstelling tot zijn concurrenten, de MGB GT en de Triumph GT6 op kop, dankt deze Duitser zijn uiterlijk niet aan een Italiaanse ontwerper maar aan een ‘wonderkind’ uit eigen huis: Erhard Schnell.

Lang en slank

De GT heeft vandaag nog niet verloren van zijn sexappeal. Integendeel: de chroom en de talrijke stijldetails typisch voor die tijd, versterken zijn charme. In vooraanzicht lijkt hij ongelooflijk smal en lang. In profiel zijn de proporties perfect. De kont is wellicht nog het meest geslaagd, met ronde lichten die herinneren aan enkele prestigieuze Italiaanse producten.

Plaats voor mij?

De GT is 4,11 meter lang, 1,58 meter ‘smal’ en maar 1,23 meter hoog. Die afmetingen lijken niet echt uitnodigend voor grote personen zoals ik. Maar dan ken je de ontwerpers niet, zelf blijkbaar ook fan van een curryworst of zuurkool. De deuren lopen een beetje door in het dak, wat instappen vergemakkelijkt en zodra je zit, lijkt de ruimte correct.

Somber maar volledig

Tegenover een Brit die zijn inzittenden verleidt met hout, leder en overal chroom maar niets voorstelt qua ergonomie of afwerking, steekt Opel de inzittenden in een somber en strak interieur waar alles perfect op zijn plaats lijkt. De instrumenten zijn heel volledig, met veel tellers (die wellicht nooit gelezen worden gezien de betrouwbare mechaniek). Toch één foutje: de pedalen staan nogal naar links, met het gaspedaal ter hoogte van de stuuras. Dat vergt gewenning.

Geen koffer

De GT is ruim genoeg voor een grote persoon maar veel minder voor bagage. Hij heeft namelijk geen koffer, alleen een kleine ruimte achter de zetels om persoonlijke spulletjes op te bergen. Kinderen? Welke kinderen?

Te zacht?

Opel bood indertijd twee motoren aan, te beginnen met een kleine 1.1 viercilinder; goed om de prijs te drukken maar een beetje mager om de prestaties die het uiterlijk suggereert echt waar te maken. Daarvoor moest je bij de optionele 1.9 zijn, met ongeveer 90 pk. De meeste klanten kozen deze versie, tussen 1968 en 1973. Het vermogen gaat naar de achterwielen via een transmissie met vier versnellingen.

Blokje om

Helaas ontbrak de tijd voor een test die naam waardig. We stuurden de GT wel een blokje om, waardoor we toch een eerste gevoel kregen van de sensaties. En dat lijkt het grootste probleem van deze GT: het gebrek aan sensatie. We reden al vaak met concurrenten (Alfa Bertone, MGB GT, Triumph GT6, …) en de Opel GT is meer timide van karakter. Heel ‘gefilterd’ qua feedback.

Geen grote emoties dus achter het stuur. Terwijl een MGB klinkt als een bas, een GT6 op een sopraan lijkt en een Alfa trilt van zijn metaalachtige stem, stelt de Opel GT zich tevreden met een gegrom dat weinig vrolijk klinkt. De lineaire motor geeft het beste van zichzelf bij gemiddelde toeren, de vierbak laat zich vlot bedienen, terwijl de zachte besturing te sterk ontdubbeld lijkt voor een sportwagen. Het onderstel lijkt op het eerste gezicht evenwichtig. Een correcte balans dus, maar niet zo opwindend. Nog een laatste detail: de koplampen kantelen met behulp van een hendel links van de versnellingspook. Het vergt wel een stevige greep.

Vandaag

De Opel GT kent heel wat liefhebbers. Reken op ongeveer 10.000 euro voor een correct exemplaar, een beetje meer dus dan de MGB en iets minder dan de Triumph en de Alfa. Met meer dan 100.000 gebouwde exemplaren is het niet moeilijk om er nog een te vinden. De betrouwbaarheid van de mechaniek wordt ontsierd door een gebrek van alle auto’s uit die tijd: roest. En hier is het ernstig.

Conclusie

Laten we duidelijk zijn: de Opel GT is in de eerste plaats een zeer mooie auto. Zijn lijn bekoort menigeen, terwijl zijn interieur je terugbrengt naar het verleden. De GT is betrouwbaar en presteert redelijk goed, al is de mechaniek een beetje saai en zielloos. Het blijft wel een origineel en aantrekkelijk alternatief voor de eeuwige Britten en Italianen. Maar haast je: de prijzen zullen pijlsnel stijgen. Zeg dat Vroom het gezegd heeft …

Advertentie
Advertentie
Advertentie