Bruno Wouters

20 DEC 2008

Evolutie van een revolutie!

Oorspronkelijk was de Speed een échte Café Racer uit het midden van de jaren '90. Met de verschijning van de T509 die een nieuw chassis meekreeg ontwikkelde de Speed zich enkele jaren later tot de machine die we nu kennen.

Dit is een echte 'naked bike', die alles met de Daytona deelt (met uitzondering van de carrosserie en het stuur). Het begin van een heuse succes-story! Maar wat is het recept waarvan onze Britse vrienden het geheim hebben? Eigenlijk houdt het maar één zin in: een supermotor in een super chassis! Een simpel recept...en toch slaagt Triumph er sinds tientallen jaren in om het recept continu en zachtjes aan te passen. En de beste te zijn...

Een smoel

Een Speed herken je uit duizenden, uit welk jaar het model ook komt. Zijn dubbele koplamp, zijn compacte en bondige stijl, het geknoei dat als motor fungeerde, maar met elke evolutie verbeterde en zijn kenmerkend chassis dat hem onnavolgbaar maakte. Jaargang 2008 maakt hier ook geen inbreuk op en je moet al een geoefend oog hebben om de laatste wijzigingen te kunnen onderscheiden: nieuwe wielen die benadrukt worden door een monoarm achteraan, nieuwe Brembo remklauwen, zwarte vorkkokers, een gemodelleerd achterste met een aangenamer zadel voor een eventuele passagier, ... de rest is maar detail.

Triple

De beroemde Triple, fabrieksmerk van Hinckley, behoudt zijn 1.050cc en ontwikkelt meer dan 130pk, met daarenboven een op elk toerental tegenwoordig koppel. Verder hoef je echt niet te zoeken: dit is hét hart van deze motor! De Triple stuift bij elk toerental fluks weg en klimt als geen ander van laag naar hoog in de toeren. De motor heeft geen gebrek aan adem, geen moment dat hij even hapert, een prachtig stukje techniek! Met de Triple ligt het rijplezier voor het rapen: of je nu net als met een viercilinder naar de rode zone jaagt of als je wil genieten van de fantastische versnellingen die de Speed en zijn berijder bezorgt. Onze motor werd  van Arrow-uitlatenvoorzien. Triumph koos deze leverancier om zijn klanten een zo volledig gamma uitlaten te kunnen bieden. Voor de Triple staan meerdere afwerkingen op het programma. Deze versie waarvan wij mochten genieten kreeg een dubbele zadel mee en ziet er esthetisch harmonieuzer uit dan met de standaarduitlaten die naar onze mening wat te kort zijn, terwijl het geluid dat ze produceren de buren zeker niet meer stoort als de originelen. Bovendien is dankzij de goed bestudeerde toevoer de klank buitengewoon opwindend wat bijdraagt tot de rijsensaties.

Scalpel

Wat het stuur betreft genieten we maar al te graag van de schitterende Magura met gedifferentieerde diameter. Hij biedt een dynamische rijhouding, perfect geschikt voor de aanval. Dat het zadel iets te hoog is in stilstand zal de kleinsten onder ons misschien storen en bovendien maakt de te kleine stuuruitslag de manoeuvres ook niet echt makkelijk. De motor verrast echter met een uitstekende beschikbaarheid bij elk toerental en zijn zachte werking. De Speed voelt zich dan ook beter op vrije baan want daar ligt zijn speelterrein en komen de kwaliteiten van zijn chassis naar boven. De harde maar precieze ophanging bezorgen de Speed de nauwkeurigheid van een scalpel met een toch nog aanvaardbaar comfort. We moeten toegeven dat naast de Arrow uitlaten en enkele carrosserie-elementen (motorblok of windscherm) onze Speed ook nog voorzien was van een gel-zadel waarvoor ons achterwerk ons tijdens de volledige testrit erg dankbaar was. Dankzij de combinatie van een topchassis en een motor die niets meer hoeft te bewijzen vliegt de Speed van de ene bocht naar de andere. Hier moeten uitstekende remmen hun werk doen om de razende rit veilig af te ronden. En hier vinden we ongetwijfeld de grootste en voornaamste evolutie van het model 2008. Het vorige model met Nissin remklauwen werd eenstemmig bekritiseerd. Triumph luisterde blijkbaar naar de klachten en deed zijn huiswerk knap over. De Brembo remmen bijten, met een feeling op de millimeter en een uitzonderlijke kracht. De remmen van de Speed krijgen dan ook enkel nog complimenten en hijsen zich op het hoge niveau van chassis en motor.

Gebreken?

Gebreken? Wie heeft geen?... Wij kwamen twee of drie keer in de verkeerde (neutrale) versnelling terecht ; tijdens de onvermijdelijke regenbui  werden we doornat en vlogen de spatten modder ons rond deoren, het dashboard ziet er aangenaam uit maar blonk vooral uit door een afwezige benzinemeter  en wij reden sakkerend van de autosnelweg af wegens een optioneel en veel te klein windscherm (in tegenstelling tot dat van de "Street").  In de bebouwde kom vervloekten we de ontgoochelend grote draaicirkel (een ziekte waar talrijke motoren aan lijden) en vonden uiteindelijk geen enkele plekje waar zelfs maar een klein beetje bagage konden vastzetten. En wat dan nog? Triumph heeft nooit beweerd dat je de Speed als functioneel moet beschouwen, waarom het hem dan kwalijk nemen? Voor 11.390€ biedt de Speed zijn eigenaar alles wat speelgoed hoeft te bieden. 

Advertentie
Advertentie
Advertentie