Om heel correct te zijn, werkt de brandstofcel van Karma ook op waterstof, maar de auto tankt methanol. Dat materiaal bestaat uit 4 waterstofatomen voor 1 koolstof- en 1 zuurstofatoom (CH4O). Aan boord wordt het methanol omgezet naar waterstof alvorens het aan de brandstofcel wordt gevoed. Het grote voordeel is dat methanol een minder complexe tankinfrastructuur vereist dan waterstof, dat onder extreem hoge druk moet worden opgeslagen en vervoerd. Bovendien kan methanol worden geproduceerd door aardgas (CH4) met CO2 te combineren.
Energieverslindend
Dat klinkt allemaal heel mooi op papier, maar de werkelijkheid is toch koppiger dan hoe Karma het voorstelt. De productie van methanol uit aardgas is een bijzonder energieverslindend proces. Bovendien betekent de omvorming van methanol naar waterstof aan boord van de wagen een extra tussenstap tussen de energiedrager en de aandrijflijn, waarbij veel energie verloren gaat.
Ter illustratie: tussen de opwekking van elektriciteit door een (liefst hernieuwbare) bron en de aandrijving op de wielen van een elektrische auto met batterijen gaat 20 à 25 procent van de stroom verloren (weerstand in de kabels, omvorming van wisselstroom naar gelijkstroom en omgekeerd). Bij een brandstofcelauto die waterstof tankt, stijgt het energieverlies naar 65 tot 75 procent. Door aan die keten nog eens de productie van ‘groene’ methanol én de omvorming daarvan naar waterstof in de auto toe te voegen, zal het verlies naar verwachting nog stijgen. Het is dan maar de vraag of het idee van Karma echt wel zo ‘groen’ is als het lijkt…
?
Vond je dit artikel interessant en wil je het laatste autonieuws meteen in je mailbox ontvangen? Schrijf je – net als meer dan 300.000 autoliefhebbers – nu gratis in via e-mail: